Ο Ηφαιστίων (Αρχαία Πέλλα, 356 π.Χ – Βαβυλώνα, 324 π.Χ.), γιος του Αμύντορα, ήταν αρχαίος Έλληνας στρατηγός και ευγενής της Μακεδονίας.
Ήταν ο στενότερος από όλους τους φίλους Μεγάλου Αλεξάνδρου, μεγαλωμένοι μαζί από παιδιά.
Διακρίθηκε κατά την στρατιωτική υπηρεσία του, καθώς ήταν μέλος των σωματοφυλάκων του Αλεξάνδρου, διοικητής του ιππικού των Εταίρων, καθώς και υπεύθυνος για πολλές άλλες δραστηριότητες, όπως διπλωματικές αποστολές, γεφύρωση ποταμών, και την εγκαθίδρυση νέων οικισμών.
Βρισκόταν σε επικοινωνία με τους Αριστοτέλη και Ξενοκράτη πίσω στην Ελλάδα, ενώ υπήρξε υποστηρικτής της προσπάθειας του Αλεξάνδρου στο να αναμείξει τους Ελληνικούς με τους Περσικούς τρόπους.
Η φιλία του με τον Μέγα Αλέξανδρο ήταν τόσο ονομαστή που πολλοί την έχουν συγκρίνει με αυτήν του Αχιλλέα και του Πατρόκλου.
Όταν ο Ηφαιστίωνας πέθανε στα Εκβάτανα στην ηλικία των 32 ετών, ο Αλέξανδρος έπεσε σε μεγάλη θλίψη. Σύντομα έπειτα ζήτησε από τους ιερείς του μαντείου της Σίουα στην Αίγυπτο να αφηρωίσουν τον Ηφαιστίωνα, και έκτοτε ο Ηφαιστίωνας λατρεύτηκε ως θεϊκός ήρωας.
