Με αφορμή τις νέες ταινίες για την ζωή της θρυλικής Τζάκι Κένεντι, το περιοδικό Paris Match ξαναφτιάχνει το πορτρέτο της μοναδικής πρώην Πρώτης Κυρίας των ΗΠΑ που σφράγιζε την μόδα και τα ήθη στην εποχή της, άφησε ανεξίτηλο το ίχνος της και έγινε fashion icon για πάντα.
Τον Ιανουάριο του 1961, μια νεαρή γυναίκα 31 ετών έμπαινε στον Λευκό Οίκο δίπλα στον σύζυγό της, Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι, νέου προέδρου των ΗΠΑ.
Από την επόμενη ημέρα, όλη η Αμερική ήθελε να της μοιάσει: όπως οι γαλλίδες προσπάθησαν να μιμηθούν την Μπριζίτ Μπαρντό, έτσι και η Αμερική απέκτησε τα μαλλιά, το γέλιο, το περπάτημα και το στιλ της Τζάκι Κένεντι. Ο τρόπος που μπήκε στον Λευκό Οίκο, με τα βαμμένα της νύχια, τα αμίμητα ρούχα της, τα κολητά παντελόνια της και το γαλλικό όνομά της σφράγισαν μια ολόκληρη εποχή.
Το στιλ Τζάκι έγινε θύελλα. Δεν μπορούσε πλέον μια γυναίκα να είναι ξανθή, έπρεπε να είναι μελαχρινή. Τα κομμωτήρια της Νέας Υόρκης δεν προλαβαίνουν. Στα ατελιέ μόδας, στα στούντιο κινηματογράφου η μανία για το μελαχρινό μαλλί είναι προφανής. Το μοντέλο από την Νέα Υρόκη Eugenia Mac Linn, η οποία έχει την τύχη να μοιάζει στην Τζάκι, κάνει περιουσία. Στον Οίκο υψηλής ραπτικής των ΗΠΑ Candry Jones αρχίζουν να βάφουν τα κορίτσια με τρόπο που να θυμίζουν τουλάχιστον την Κένεντι, στα χρώματα και στο στιλ. Τα πεζοδρόμια της Ve Avenue, τα εστιατόρια, τα κλαμπ, γεμίζουν μέρα με τη μέρα με σωσίες της Πρώτης Κυρίας της Αμερικής.
Ομορφη, πλούσια, σφραγισμένη από τη μοίρα να γίνει ευτυχισμένη και να πετύχει, αυτή ήταν η Τζάκι Κένεντι. Το πρόσωπό της θύμιζε σταρ και η σιλουέτα της έμοιαζε με μοντέλο. Ολες οι καρδιές της Αμερικής χτυπούσαν για την Τζάκι. Τίποτα πάνω της δεν έμοιαζε τεχνητό, η μόδα που πλάσαρε δεν ήταν η καθιερωμένη και εξέπεμπε αυτό που έλειπε από τη γενιά της: την γυναικεία χειραφέτηση και αυτοπεποίθηση.
Αυτό που αδιαμφισβήτητα άρεσε στις αμερικανίδες είναι ότι στο αίμα της Τζάκι κυλάει το αίμα της γηραιάς Ευρώπης. Το όνομά της δεν θα μπορούσε να είναι πιο γαλλικό: Jacqueline Bouvier. Πατέρας της ήταν ο John Vernou Bouvier, βαθύπλουτος τραπεζίτης της Νέας Υόρκης, ο οποίος της μιλούσε συχνά για τους γάλλους προγόνους της, οι οποίοι είχαν μεταναστεύσει στην Φιλαντέλφια ως ξυλουργοί. Ο πατέρας της της μετέδωσε τις κοσμοπολίτικες και ουμανιστικές αρχές της Γηραιάς Ευρώπης. Η ίδια μιλούσε γαλλικά, ίππευε, κολυμπούσε, λάτρευε τις τέχνες.
Οταν οι γονείς της χώρισαν, η Τζάκι και η αδελφή της Lee έμειναν με τη μητέρα τους, η οποία ξαναπαντρεύτηκε το 1942 τον βαθύπλουτο Hugh Auchingloss.
Η Τζάκι γνώρισε μια παιδική ηλικία που δεν είχαν οι περισσότερες αμερικανίδες. Σε ηλικία 10 ετών έπαιζε κροκέ στα βρετανικά γρασίδια του Newport, πατρίδα του αμερικανικού σνομπισμού. Σε ηλικία 20 ετών, έζησε στην λεωφόρο Μότσαρτ, στο Παρίσι, αφού παρακολουθούσε στη Σορβόννη μαθήματα γαλλικής λογοτεχνίας. Πήγε σε όλα τα μουσεία της Γαλλίας, γύρισε όλο το Παρίσι, έζησε υπέροχα τη χρονιά 1949. Από το Παρίσι είχε μάλιστα στείλει ένα φωτορεπορτάζ που δημοσιεύτηκε στο «Washington Times Herald».
Στο μεταξύ πέρασε όλα τα σκαλοπάτια της καλής κοινωνίας των ΗΠΑ: μαθήματα στις σχολές Miss Chapin της Νέας Υόρκης, Miss Porter στο Κονέκτικατ και Vassar της Νέας Υόρκης. Ενας δημοσιογράφος της Ουάσινγκτον την κάλεσε ένα βράδυ για φαγητό με έναν νέο και λαμπρό πολιτικό, μέλος της φατρίας των Κένεντι, τον Τζον Κένεντι. Ο Τζον αγαπούσε τις ωραίες γυναίκες και η Ζακλίν του έκανε μεγάλη εντύπωση. Ηταν και οι δύο καθολικοί, όμορφοι και αθλητικοί. Το ιρλανδικό αίμα που έτρεχε στις φλέβες του έμοιαζε με το γαλλικό της Μπουβιέ.
Ανάμεσα σε δύο πολιτικές εκδηλώσεις της τηλεφωνούσε, πήγαιναν σινεμά, της έστελνε κάρτες. Ο γάμος τους έγινε τον Σεπτέμβριο του 1953 στο Newport και ήταν ο πιο σικάτος της Αμερικής.
Αυτός ο αέρας κοσμοπολιτισμού, σοφιστικέ μόδας, απελευθέρωσης αλλά και προσωπικής αυτοπεποίθησης σφράγισαν για πάντα στο στιλ της Ζακλίν Μπουβιέ -Τζάκι Κένεντι που καμιά δεν έχει μπορέσει ως σήμερα να μιμηθεί ή να ξεπεράσει.
