Ο ισχυρός αυτοσχέδιος εκρηκτικός μηχανισμός που εξερράγη σε σπίτι της Βουλιαγμένης είχε ως αποδέκτη τον Χρύσανθο Πανά, ιδιοκτήτη του Island στην Βάρκιζα, της λέσχης Salon de Bricolage στο Κολωνάκι, του Zonar’s και άλλων επιχειρήσεων. 
Ο επιχειρηματίας ήταν στο σπίτι της οδού Δαιδάλου μαζί με την οικογένειά του, όταν εξερράγη ο εκρηκτικός μηχανισμός στις 3:45 τα ξημερώματα της Πέμπτης. Ο αδελφός του είναι ο πρώην δήμαρχος του δήμου Βουλιαγμένης, Βάρκιζας – Βάρης, Σπύρος Πανάς.
Η έκρηξη σημειώθηκε στην είσοδο του σπιτιού προκαλώντας μόνο υλικές ζημιές. Οι δράστες είχαν τοποθετήσει τον αυτοσχέδιο εκρηκτικό μηχανισμό στην περίφραξη.
Στην περιοχή έσπευσαν αστυνομικές δυνάμεις και απέκλεισαν το σημείο έξω από την κατοικία του επιχειρηματία, ενώ άντρες των ΤΕΕΜ ερευνούν για στοιχεία που μπορούν να τους οδηγήσουν στα ίχνη των δραστών. Τα κίνητρα τους παραμένουν άγνωστα. 
Ο άνθρωπος που κρύβεται πίσω από την επιτυχία του ιστορικού «Island», αλλά και του «Salon De Bricolage», αναφέρθηκε στο νέο επιχειρηματικό εγχείρημα του ομίλου Πανά στο κτήριο του City Link στο κέντρο της Αθήνας (τα νέα αποκτήματα είναι το «Zonar’s» και το «City Bistro»), στην επιτυχία της «Αθηναϊκής Ριβιέρας» στη Βουλιαγμένη. Παράλληλα, δεν δίστασε να μιλήσει και για τη ζωή του, τον γάμο του με την Έλενα Σύρακα και τη σχέση του με τον γιο τους, Κωνσταντίνο.
Σε ποιόν ανήκει το «χρυσό» οικόπεδο του Island;
Στην εκκλησία.
Και πως σας επέτρεψαν να δραστηριοποιηθείτε στον χώρο τους;
Το νοικιάσαμε δεσμευόμενοι πως θα διαμορφώσουμε την ανάπτυξη σε αυτόν τον χώρο. Μάλιστα, ανανεώσαμε πέρυσι το συμβόλαιο μας. Κι όταν το αναλάβαμε οραματιστήκαμε τον βράχο να γεμίζει με πράσινο και να μεταμορφώνεται ο χώρος σε κάτι ειδυλλιακό. Έτσι, το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να προχωρήσουμε σε βιολογικό καθαρισμό όλης της έκτασης.
Αυτό για εκείνη την εποχή μου ακούγεται σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
Θεωρώ πως τίποτα δεν είναι τυχαίο κι εγώ με τον Σπύρο πήραμε πολύ σπουδαίες βάσεις από την οικογένειά μας. Μας μεγάλωσαν με παιδεία και αρχές που στις μέρες μας σπανίζουν. Τότε οι γονείς μας, μας πέρασαν πολύ έντονα την περιβαλλοντική συνείδηση. Πριν από είκοσι χρόνια εδώ δεν υπήρχαν αυτά τα φυτά, είναι όλα μεταφυτευμένα και αναπτυγμένα λόγω του βιολογικού καθαρισμού.
Θέσατε γερές βάσεις, γιατί ξεκινώντας την επιχείρηση σας δεν αφήσατε τίποτα στην τύχη. Το καλύψατε κυριολεκτικά από παντού ώστε αυτό που δημιουργείτε να έχει διαχρονικότητα και να ξεχωρίζει.
Σκεφτήκαμε ότι μια τόσο μεγάλη έκταση πάνω από την θάλασσα θα πρέπει να γεμίσει με πράσινο για να φανεί όμορφη. Για αυτό το λόγο συνεργαστήκαμε με landscapers και μελετητές. Μας ενδιέφερε όλα να είναι καλόγουστα και να εντάσσονται μέσα στο περιβάλλον με φυσικό τρόπο. Το σημαντικό είναι πως η αισθητική μας ταυτίζονταν και αντιλαμβανόμασταν μόνο με ένα βλέμμα όσα έπρεπε να γίνουν. Για εκείνη την εποχή το club σε συνδυασμό με το φαγητό ήταν πρωτοποριακό και ειδικά εδώ που ήμαστε απομακρυσμένοι. Τότε όσοι αναφέρονταν στο location έλεγαν πως είναι τρομερό disadvantage.
Είσαστε οι μοναδικοί επιχειρηματίες που στις συνεντεύξεις τους αναφέρονται σε αστικό πολιτισμό. Αυτός ήταν και ο λόγος που επιλέξατε ένα «απομονωμένο» σημείο για να αναπτυχθείτε;
Θέλαμε να μην ενοχλούμε τον κόσμο με τη μουσική, με τα αυτοκίνητα. Είχαμε συναίσθηση ότι όταν κάνεις κάτι που αφορά τη διασκέδαση επηρεάζεις εκείνον που ζει στην περιοχή σου. Άρα οφείλεις να τον σέβεσαι και να τον προστατεύεις για να σε αποδεχτεί και να σε σεβαστεί. Σημασία δεν έχει να προοδεύουν μόνο οι δικές σου επιχειρήσεις. Είναι ανούσιο αν οι υπόλοιποι δεν πηγαίνουν καλά. Πρέπει η αγορά, η περιοχή, η χώρα να πηγαίνει καλά. Θέλαμε το Island να έχει αναφορά στην Ελλάδα, στην ομορφιά της χώρας μας, στον πολιτισμό μας, την αρχιτεκτονική του Αιγαίου. Και όλα αυτά έπρεπε να γίνουν κάπου που να μην επηρεάζουν τον περιβάλλοντα χώρο, τη γειτονιά, την περιοχή.
Το πρώτο πάρτι που έγινε στο Island το θυμάστε;
Απόλυτα! Το είχα κάνει με τον κολλητό μου εκείνης της εποχής, τον Άγγελο Μεταξά. Είχαμε τελειώσει τον στρατό και κάναμε το πάρτι απόλυσης που σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Την πρόσκληση μάλιστα, μας την είχε κάνει ο Κυρ ο γνωστός σκιτσογράφος. Και τώρα, μετά από τόσα χρόνια όταν κοιτάζω τις φωτογραφίες συνειδητοποιώ πόσο ανεπιτήδευτα ήταν όλα.
Συνειδητοποιούσατε ότι όσα κάνετε, φορούσατε, λέγατε, επηρέαζαν μια ολόκληρη γενιά που ήθελε να σας μιμηθεί;
Μπορεί να ήμασταν μια παρέα που όλοι ήθελαν να μπουν μέσα και να επηρεάζαμε το lifestyle της εποχής, όμως δεν καταλαβαίναμε ότι ορίζαμε κάποιο συγκεκριμένο lifestyle. Δεν ήταν όπως έγινε μετά, που η μάρκα και το ακριβό ρολόι έγινε συνώνυμο της καταξίωσης. Και αυτό είναι κάτι που σήμερα με ενοχλεί.
Πότε αντιλαμβάνεστε ότι αυτό που στήσατε αρχίζει να απογειώνεται;
Μετά από 2 χρόνια. Εκεί που ήμασταν οι outsiders και όλοι έλεγαν πως θα καταστραφούμε, το Island ήταν συνέχεια κατάμεστο, γεμάτο ενέργεια και αύρα πολύ δυνατή! Όλοι χόρευαν, διασκέδαζαν, ερωτεύονταν και ο κόσμος αγάπησε αυτό το μέρος.
Τα νούμερα σας απασχολούσαν;
Όχι, κατηγορηματικά. Ποτέ. Σίγουρα μας ενδιέφερε να είναι μια υγιής και βιώσιμη επιχείρηση όμως μέρος των κερδών επιλέγαμε να τα επενδύουμε πάνω της ώστε να μπορεί να εξελίσσεται.
Το εκκλησάκι σας είναι ένα από τα πιο διάσημα της χώρας μας, ελάχιστοι όμως γνωρίζουν την καλλιτεχνική του αξία.
Πράγματι, έχει σημαντική καλλιτεχνική αξία. Φτιάχτηκε από Τηνιακούς χτίστες, με Αιγαιοπελαγίτικη αρχιτεκτονική και είναι αγιογραφημένο με κάθε λεπτομέρεια. Χτίστηκε το 1997 στην μνήμη του πατέρα μας, το επιμελήθηκε ο Σπύρος με πολύ αγάπη και είναι πραγματικά ένα εξαιρετικό δημιούργημα…
Στον χώρο του Island υπάρχει και ένα μοναδικής αισθητικής και αρχιτεκτονικής σπίτι με θέα το απέραντο γαλάζιο. Το σπίτι αυτό αποτελεί πόλο έλξης πολλών επωνύμων του παγκοσμίου jet set που βρίσκουν εκεί ένα καταφύγιο ανάλογο των απαιτήσεων τους. Πώς αποφασίσατε να προχωρήσετε σε μια τέτοια επένδυση;
Το Private House δημιουργήθηκε το 2004 για να χρησιμοποιηθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το σημαντικό είναι πως εξασφαλίσαμε πρόσβαση με σκάφος. Ο Πωλ Άλεν (συνιδρυτής Microsoft) το είχε νοικιάσει για την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων. Στη συνέχεια πέρασαν μεγαθήρια, όπως η Μέριλ Στρίπ, ο πρίγκιπας Αλβέρτος του Μονακό, ο Βαλεντίνο, ο Μπρούς Ουίλις, ο Ίθαν Χοκ, η Λάιζα Μινέλι, ο Τόμι Χίλφινγκερ. Επίσης στο Private House έχουν φιλοξενηθεί πάρα πολλοί Έλληνες επώνυμοι καλλιτέχνες, επιχειρηματίες και πολιτικοί. Στους χώρους του έχουν γίνει μοναδικά πάρτι, εκδηλώσεις, εκθέσεις και πολλά ακόμη.
Κάτι που πολύ λίγοι γνωρίζουν είναι πως στον χώρο του Ιsland υπάρχει και ένα πολύ ιδιαίτερο camping. Έχετε σκεφτεί να το εξελίξετε;
Ναι, αυτό είναι το επόμενο μας project όσον αφορά στην εξέλιξη του Island. Άλλωστε, έχει συγκεκριμένους κατασκηνωτές που έρχονται εδώ πάρα πολλά χρόνια, είναι πολύ περιποιημένο και προσεγμένο, με πέργκολες πάνω από κάθε τροχόσπιτο, με αναρριχόμενα φυτά, για να δείχνει όμορφο. Στην επίσκεψη του ο Ίθαν Χόκ είχε ενθουσιαστεί. Θέλουμε να το αναβαθμίσουμε, να κάνουμε bungalows που θα είναι σύγχρονα και θα δίνουν την αίσθηση της ελευθερίας δίπλα στην θάλασσα. Το camping θα μετατραπεί σε ένα ξεχωριστό resort.
Το επόμενο βήμα
Και κάποια στιγμή ανοίγεστε και στο κέντρο της πόλης… Με πολύ υψηλές απαιτήσεις από τον εαυτό σας και από την αισθητική των δημιουργημάτων σας.
Ναι, το ‘97 αποφασίζουμε ότι πρέπει να επεκταθούμε και στο κέντρο. Φτιάχνουμε το Central, εισάγουμε την νοοτροπία του lounge, δημιουργούμε τα πρώτα cocktails, προσφέρουμε για πρώτη φορά sushi -που μέχρι τότε είχε μόνο το KIKU στην Ελλάδα-και φέρνουμε για πρώτη φορά τους χυμούς cranberry για να φτιαχτούν τα σωστά Cosmopolitan. Έχει υπάρξει έντονη η δραστηριότητα μας στο κέντρο όλα αυτά τα χρόνια, με το θρυλικό Dragoste, το Pomodoro και την ιδιωτική λέσχη Salon de Bricolage.
Και τώρα, σε μια άγρια εποχή, είστε έτοιμοι να κάνετε το επόμενο βήμα αποδεικνύοντας πως εκείνο το παιδικό πείσμα και ο ρομαντισμός υπάρχει ακόμη. Γιατί θέλετε να αναβιώσετε το Zonar’s, έναν χώρο που πράγματι αν βρισκόταν σε άλλη χώρα θα ήταν πολιτιστικό μνημείο;
Το Zonar’s είναι ένα ιστορικό χώρος που ακόμη και τώρα, έχει απ’ έξω με χρυσά γράμματα quotes του Ελύτη, του Χατζιδάκη, της Μερκούρη. Γύρω από το City Link υπάρχει πολιτισμός. Έχετε δίκιο πως στο εξωτερικό οι χώροι αυτοί είναι μνημεία. Κι εμείς αυτό θέλουμε να επαναφέρουμε, με τη συμμετοχή του Δήμου Αθηναίων. Θέλουμε η Βουκουρεστίου να γίνει ένας πολιτιστικός πεζόδρομος, με μπάντα που θα παίζει μουσική. Το πλάνο μας για το κέντρο είναι να κάνουμε revival της Αθήνας ώστε να ενδιαφερθούν και από το εξωτερικό και να δείξουμε πως κάτι αλλάζει. Οι επιχειρηματικές μας δραστηριότητες έχουν σχέση με τον αστικό πολιτισμό. Και πάντα έτσι θα κινούμαστε, επηρεάζοντας θετικά τη καθημερινότητα του πολίτη.
Σας φοβίζει ως επιχειρηματία το ρίσκο που παίρνετε στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή σε μια τέτοια επένδυση που έχει και ιστορικό χαρακτήρα;
Ναι, με φοβίζει όμως, σε όλη μου την ζωή έχω μάθει να αγωνίζομαι κι έτσι θα πράξω και τώρα. Δεν σας κρύβω ότι για μια εβδομάδα έχασα τον ύπνο μου. Όμως, αποφάσισα πως θα το παλέψω. Αγαπώ την Ελλάδα, την πιστεύω γεωγραφικά. Δεν είναι τυχαία όλα όσα έχουν συμβεί στο παρελθόν.
Είστε ένας από τους λίγους επιχειρηματίες αυτού του επιπέδου που όσα χρόνια δραστηριοποιήστε δεν σας έχουν πιάσει ποτέ για παρανομίες.
Είναι στην φιλοσοφία μας να λειτουργούμε by the book. Είμαστε υπέρ των κανόνων και κατά της φοροδιαφυγής. Κι όμως είναι δύσκολο να πείσεις τους Έλληνες για την ακεραιότητα σου από την στιγμή που η παρανόμια είχε φτάσει να είναι ο κανόνας. Εμείς μέσα στην κρίση δημιουργούμε καινούργιες θέσεις εργασίας και δείχνουμε ένα καθαρό και υγιές επιχειρηματικό πρόσωπο που οι άνθρωποι με επίπεδο ή με ένστικτο για το καλό, το ακολουθούν.
Υπάρχει κάποιος πολιτικός που θαυμάζετε;
Θα σας απαντήσω σε τοπικό επίπεδο, ο Γρήγορης Κασιδόκωστας. Ήταν ένας άνθρωπος με όραμα που εφάρμοσε πολλά από αυτά που είδε στο εξωτερικό σε περιοχές πετυχημένες τουριστικά όπως το Σαν Τροπέ και το Γκστάαντ. Προστάτευσε την φυσική ομορφιά της Βουλιαγμένης και κράτησε το χαρακτήρα της πόλης. Κατάφερε τις δεκαετίες που καταστράφηκαν όλες οι περιοχές να κρατήσει την Βουλιαγμένη ανέπαφη.
Ποιες περιοχές υποβαθμίστηκαν και ποιες ανέβηκαν;
Λόγω της κακής διαχείρισης της πολιτείας πράγματι υποβαθμίστηκαν κάποιες περιοχές. Οι δήμαρχοι άργησαν να αντιληφθούν ότι πρέπει να τις προστατεύσουν με αποτέλεσμα να υπάρξει μια ανεξέλεγκτη ανάπτυξη που δεν οδήγησε πουθενά. Το είδα να γίνεται στην Γλυφάδα και λυπάμαι πολύ γιατί ήταν μια περιοχή φανταστική -το Μαϊάμι της Ελλάδας-. Η Γλυφάδα είχε original γαλλική creperie, είχε κανονικό γερμανικό εστιατόριο το οποίο ήταν υπέροχο, είχε τα πρώτα burgers.Ακόμη και το pet shop “Manos” που υπάρχει και σήμερα ήταν και είναι ξεχωριστό. Η Γλυφάδα αργότερα δυστυχώς μεταλλάχθηκε. Τώρα είναι σε λάθος τροχιά και ελπίζω ο Δήμαρχος να δώσει την πρέπουσα σημασία ώστε η Γλυφάδα να ξαναφτιαχτεί. Θα ήθελα επίσης, το Κολωνάκι να ξαναβρεί την αίγλη του, να μείνουν οι επιχειρήσεις που ταιριάζουν στην περιοχή αυτή και να επιστρέψει και ο κόσμος που κάποτε ζούσε εκεί ή το επισκέπτονταν συχνά. Το Κολωνάκι έχει ανάγκη από τις καλές boutiques, από τα καταστήματα με άποψη αλλά κυρίως έχει ανάγκη από κατοίκους και επισκέπτες που σέβονται την φυσιογνωμία του. Η περιοχή που κράτησε το ύφος της και παρουσίασε σημαντική ανάπτυξη είναι το Παλιό Φάληρο. Ο Δήμαρχος εκεί φαίνεται να έχει κάνει σπουδαίο έργο. Τον ενδιαφέρει να διατηρήσει το περιβάλλον και την ποιότητα στην περιοχή του. Και η Βουλιαγμένη επίσης, είναι μια περιοχή που έχει προστατευτεί απόλυτα από την προηγούμενη δημοτική αρχή και ειλικρινά εύχομαι η καινούργια δημοτική αρχή να σεβαστεί αυτήν την πορεία και να την συνεχίσει.
Η οικογένεια Πανά
Έχετε ψάξει ποτέ τις ρίζες της οικογένειάς σας;
Ο πατέρας μας μιλούσε συχνά για την ιστορία της οικογένειας μας. Η μακρινή καταγωγή είναι από την Ισπανία. Η οικογένεια ήρθε στην Ελλάδα και κατοίκησε στην Κεφαλονιά. Ο προπάππους μου γεννήθηκε στο νησί και ο αδελφός του ήταν γιατρός και μάλιστα ήταν ο άνθρωπος που καθιέρωσε την οφθαλμολογία ως ειδικότητα στο Παρίσι. Στο Παρίσι υπάρχει ένα πελώριο άγαλμά του στο νοσοκομείο Hôtel-Dieu. Ο παππούς μας είχε φτιάξει τα πρώτα κινηματογραφικά studios στην Ελλάδα, πριν από την Φίνος Film. Ταινίες όπως «Οι απάχηδες των Αθηνών», που ήταν το ντεμπούτο του Κωνσταντάρα στον κινηματογράφο, γυρίστηκε στα studios του παππού μας.
Μεγαλώσατε πλουσιοπάροχα, καθώς κατάγεστε από μια εύπορη οικογένεια;
Μεγαλώσαμε χωρίς να μας λείπει τίποτα, αλλά και χωρίς υπερβολές σε ένα γαλήνιο περιβάλλον όπου οι αξίες και η ηθική είχαν μεγαλύτερη σημασία από τα χρήματα.
Αν δεν υπήρχε η οικονομική επιφάνεια θα είχατε και πάλι πετύχει με τον αδελφό σας;
Δημιουργήσαμε την επιχείρηση μας βήμα βήμα παίρνοντας πάντα λογικά ρίσκα. Το γεγονός ότι υπήρχαν κάποια περιουσιακά στοιχεί από την οικογένεια μας σίγουρα μας δημιουργούσε ασφάλεια. Ωστόσο βασιστήκαμε στις δυνάμεις μας. Αυτό που υπάρχει σήμερα το δημιουργήσαμε, δεν το αγοράσαμε.
Εάν συγκρίνουμε τις εποχές που ξεκινήσατε και αυτή που ξεκινάνε τα νέα παιδιά σήμερα, τι διαφορές υπάρχουν;
Σαφέστατα υπήρχαν δυσκολίες και οικονομικές αντιξοότητες όταν εμείς ξεκινούσαμε, ωστόσο ήμαστε συνειδητοποιημένοι αλλά ταυτόχρονα ρομαντικοί. Δεν φοβόμασταν το ρίσκο ή την αποτυχία, σημασία είχε να εκπληρωθούν τα όνειρα μας. Σήμερα οι ακόμα πιο δύσκολες συνθήκες έχουν αδρανοποιήσει την ένταση και την όρεξη των νέων ανθρώπων. Στεναχωριέμαι αλήθεια όταν συνειδητοποιώ το πόσο χαμένοι είναι και χωρίς κανένα ενθουσιασμό. Εγώ πάντα παρακινώ τους νέους να πιστέψουν στο οτιδήποτε κάνουν και να είναι συγκεντρωμένοι. Όλα χτίζονται με όραμα και σκληρή δουλειά.
Ένα χρόνο μετά τις δημοτικές εκλογές έχετε εντοπίσει το λόγο που ο αδελφός σας έχασε τη μάχη κυριολεκτικά πάνω στο νήμα με ελάχιστες ψήφους διαφορά;
Σίγουρα η επικοινωνία δεν είναι ένα από τα ταλέντα του αδερφού μου. Ο Σπύρος είναι ένας δημιουργικός, εργατικός και ακέραιος άνθρωπος πλεονεκτήματα που προφανώς δεν επικοινωνήθηκαν στον κόσμο. Ωστόσο πρέπει να ομολογήσω πως για τη δουλειά μας είναι καλύτερο που ο Σπύρος δεν βγήκε Δήμαρχος γιατί εδώ τον έχουμε ανάγκη.
Οι φίλοι και το star system
Αναφέρεστε συνέχεια στη σημασία των φίλων στη ζωή σας, στην πορεία σας, ακόμη και στην έναρξη όσων κάνατε στα ‘80s. Είναι τόσο σημαντικό κομμάτι της ζωής σας;
Οι αξίες μας τότε στα ‘80 ήταν διαφορετικές… Μαζευόμασταν τα καλοκαίρια όλοι οι φίλοι, παίζαμε όλη μέρα μαζί και δεν γνωρίζαμε αν ο άλλος έμενε σε δυάρι, σε γκαρσονιέρα ή σε βίλα. Δεν υπήρχε μεταξύ μας καμία συζήτηση για χρήματα, για μάρκες ρούχων και για χλιδές. Δεν μας ένοιαζε αν ο άλλος ήταν πάμπλουτος ή πάμφτωχος, παρά μόνο να είναι καλό παιδί. Κι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες της επιτυχίας μας ήταν οι φίλοι μας και η αγάπη που υπήρχε μεταξύ μας. Γιατί αυτοί ήταν που μας στήριξαν στην αρχή. Σήμερα αυτή η αθωότητα έχει χαθεί, ήταν άλλες εποχές τότε. Τώρα πια ο τρόπος που μεγαλώνουν τα παιδιά είναι εντελώς διαφορετικός. Πιστεύω όμως, πως με όλα αυτά που συμβαίνουν αυτήν την στιγμή στην κοινωνία μας, με τις αντιξοότητες και τις οικονομικές δυσκολίες οι άνθρωποι θα έρθουν πιο κοντά και θα ξαναβρούν την απλότητα και την ουσία της ηθικής.
Από τότε έχετε κρατήσει φιλίες;
Έχω την τύχη να έχω ακόμα φίλους από τότε. Όταν βρισκόμαστε τώρα πια όλοι μαζί μετά από τόσα χρόνια αισθανόμαστε μέσα από τις ιστορίες και τις αναμνήσεις ότι αναβιώνουμε εκείνες τις παραμυθένιες στιγμές. Είναι σημαντικό να κρατάς τους παιδικούς σου φίλους… οι άνθρωποι αυτοί μετατρέπονται σε υπερασπιστές σου. Παραδείγματος χάριν έχει τύχει μέσα από τα social media να εκφράζονται απόψεις για μένα που εμπεριέχουν φθόνο και δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Τότε παρουσιάζονται οι άνθρωποι που σε ξέρουν από το μηδέν, που σε πιστεύουν και έχουν καταλάβει τον κόπο, την προσπάθεια και την ακεραιότητα σου, και είναι εκείνοι που σε στηρίζουν περισσότερο. Είναι αυτοί που σε μια μεγάλη αποτυχία θα παραμείνουν φίλοι σου. Είναι επίσης αυτοί που στην μεγάλη επιτυχία, θα γιορτάζουν μαζί μου.
Έχετε και πολλούς επώνυμους φίλους. Υπάρχουν ανάμεσά τους κάποιοι που ξεχωρίζετε;
Είναι κάποιοι που τους ξεχωρίζω και τους εκτιμάω. Είναι σημαντικό πως και ανάμεσα σε αυτούς που είναι πολύ επιτυχημένοι, υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν ποιότητα και συναίσθηση του τι είναι αυτό που κάνουν. Είναι λοιπόν πολλοί οι επώνυμοι φίλοι που αγαπώ.
Εάν για κάποιο λόγο γύριζαν τα πράγματα και οι επιχειρήσεις σας αποτύχαιναν, πιστεύετε πως όλοι αυτοί που είναι σήμερα φίλοι θα εξακολουθούσαν να αγαπούν τον Χρύσανθο με τον ίδιο τρόπο και να τον θέλουν στις παρέες τους;
Το έχω σκεφτεί πολλές φορές αυτό. Κοίταξε, γενικά είμαι άνθρωπος που μου αρέσει ν’ ανταποδίδω, μ’ αρέσει να κάνω χαρούμενο τον άλλο και δεν σκέφτομαι τι έχω να κερδίσω. Και πολλές φορές έχω συνειδητοποιήσει πως οι άνθρωποι σου χαρίζονται επειδή έχεις πετύχει. Όμως ξέρω ότι υπάρχουν κάποιοι που με αγαπάνε και με εκτιμούν για αυτό που είμαι και πιστεύω ότι αυτοί θα υπάρχουν για πάντα στην ζωή μου.
Η ομοφυλοφιλία είναι κάτι το οποίο αποδέχεστε ή σας ενοχλεί.
Θεωρώ τον όρο ομοφυλοφιλία ξεπερασμένο. Μεγάλωσα σ’ ένα σπίτι που ποτέ δεν είχαμε taboo. Είναι δικαίωμα του καθενός να κάνει τις επιλογές του και είναι σημαντικό ο καθένας να απολαμβάνει την χαρά της σεξουαλικότητας με όποιο τρόπο και αν αυτή εκφράζεται. Με ενοχλεί ο κάθε είδους ρατσισμός, ο φυλετικός, ο χρωματικός, ο σεξουαλικός, ο οικονομικός.
Οικογένεια και παιδί
Πώς νιώθετε όταν βλέπετε τον Κωνσταντίνο;
Πέρα απ’ ότι είναι γιός μου, είναι ένα θαυμάσιο και ξεχωριστό παιδί. Έχει ταλέντο στη μουσική και ήδη στα δώδεκα είναι ένας φοβερός dj, ακολουθώντας τα χνάρια του αδελφού μου. Από πέντε χρονών άλλαζε τα τραγούδια σαν επαγγελματίας. Έλεγα πριν λίγες μέρες σ’ έναν φίλο πως αν δεν ήταν παιδί μου, θα ήταν το παιδί που θα ήθελα να έχω. Είναι ιδιαίτερο πλάσμα κι ας είμαστε πολύ διαφορετικοί. Ο καθένας δέχεται τον άλλο έτσι όπως είναι.
Τι ονειρεύεστε για εκείνον;
Να είναι ευτυχισμένος με ό, τι και αν κάνει. Δεν θα τον καθοδηγήσω ποτέ στο τι θα κάνει, όπως έκανε κι ο πατέρας μου σ’ εμένα. Ο πατέρας μου ήταν ελεύθερο πνέυμα, ένας πολύ ξεχωριστός άνθρωπος, με χιούμορ για το οποίο ντρεπόμουν μάλιστα όταν ήμουν πιτσιρικάς.
Σε ποιον μοιάζει;
Στην μαμά του, την οποία θαυμάζω επίσης πολύ. Παρ’ όλο που είναι πολύ διαφορετική από μένα.
Φοβάστε για τον γιο σας;
Ναι, φοβάμαι πολύ. Αυτό που κάνω είναι να είμαι πάντα κοντά του. Πάντα θα τον προσέχω, αφήνοντάς του περιθώριο να είναι ο εαυτός του.
Με την Έλενα Σύρακα έχετε μια πολύ όμορφη οικογένεια. Είστε φίλοι από μικρά παιδιά και πορεύεστε μαζί κυριολεκτικά όλη σας τη ζωή. Πόσο εύκολο είναι αυτό;
Με την Έλενα γνωριζόμαστε από παιδιά. Το εξοχικό τους ήταν δίπλα ακριβώς στο σπίτι μας στο Καβούρι. Περνούσαμε τα καλοκαίρια μας στο Καβούρι και για μπάνιο πηγαίναμε στον Ναυτικό όμιλο Βουλιαγμένης. Δεν είναι ότι πιο εύκολο να περάσεις την ζωή σου με έναν σύντροφο, χρειάζεται δουλειά και προσπάθεια, αλλά πιστέψτε με αξίζει. Τίποτα δεν αξίζει περισσότερο από το να επενδύεις στις ανθρώπινες σχέσεις! Το πώς νιώθει για σένα ο σύντροφός σου, ο φίλος σου, το παιδί σου, πως είσαι με τους γύρω σου!
Πώς μπορείς να κρατήσεις ζωντανή μια σχέση ολόκληρης ζωής;
Ο έρωτας μέσα στην σχέση έχει να κάνει με τον θαυμασμό. Με το πόσο τον άλλο τον βλέπεις και νιώθεις ότι είναι ο άνθρωπός σου. Ότι έχει κάποια πράγματα που εσύ δεν τα ΄χεις και αυτά τα θαυμάζεις και σε συμπληρώνουν. Πρέπει πάντα να έχεις επιείκεια με τον σύντροφό σου και με την σχέση σου, γιατί κανείς δεν είναι ίδιος με τον άλλον. Αν μπορείς να υπογραμμίζεις τα καλά στοιχεία του συντρόφου σου τότε θα μπορείς να κρατάς και την σχέση σου ζωντανή.
Σας ζηλεύει;
Η Έλενα δεν με έχει ζηλέψει ποτέ και αυτό είναι κάτι που θαυμάζω. Εγώ πάλι… την ζηλεύω. Ίσως δε με ζηλεύει γιατί έχουμε μεγαλώσει μαζί και με ξέρει τόσο καλά….
Άλλο ένα παιδάκι θα το θέλατε;
Εγώ ήθελα!
Θα υιοθετούσατε;
Θα το ήθελα πάρα πολύ! Και μάλιστα είχα πει κάποια στιγμή στην μητέρα μου: «Μαμά, αφού η Έλενα δεν θέλει να κάνουμε άλλο παιδί σκεφτόμαστε να υιοθετήσουμε και να είναι έγχρωμο παιδάκι»! Και η μητέρα μου ενθουσιάστηκε και μου απάντησε πως αυτό θα ήταν σπουδαίο, να το κάνω. Μια γυναίκα 75 χρόνων! Τότε κατάλαβα γιατί είμαστε αυτοί που είμαστε με τον αδελφό μου!
Ποια είναι η συμβουλή που έχετε κρατήσει;
Όταν δούλευα στην Ναυτιλιακή Εταιρία ο προϊστάμενός μου μια μέρα μου είχε πει: η επιείκεια είναι προσόν. Κι αυτό είναι κάτι που εφαρμόζω. Πρέπει στη ζωή μας να καταφέρουμε να είμαστε επιεικείς και με τους άλλους, αλλά και με τον εαυτό μας.
