Δυόμισι μήνες πριν την ανακοίνωση ότι ο Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης περιέρχεται στον έλεγχο του Ιβάν Σαββίδη – κίνηση στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση είχε αντιταχθεί και ο επιχειρηματίας είχε βάλει στόχο από το 2008 – και την ψήφιση μιας τροπολογίας, με την οποία διαγράφονται πρόστιμα και προσαυξήσεις 38,5 εκατ. ευρώ της καπνοβιομηχανίας ΣΕΚΑΠ, συμφερόντων επίσης του ομογενούς επιχειρηματία, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος είχε φωτογραφιστεί να παρακολουθεί ποδοσφαιρικό αγώνα της αγαπημένης του ομάδας, του ΠΑΟΚ, από τη σουίτα του Ιβάν Σαββίδη, προκαλώντας αρνητικά σχόλια και αντιδράσεις για αυτή την επιλογή του.
Σήμερα ο Σαββίδης απέκτησε το δεύτερο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, ως μέλος της κοινοπραξίας που πλειοδότησε στον διαγωνισμό για τον ΟΛΘ, εδραιώνοντας για τα καλά την επιρροή του στα ελληνικά επιχειρηματικά πράγματα.
Μια τροπολογία όμως που κατατέθηκε αιφνιδιαστικά από τον βουλευτή Κοζάνης του ΣΥΡΙΖΑ Μίμη Δημητριάδη, την περασμένη εβδομάδα, ψηφίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες την Παρασκευή και απαλλάσσει τη ΣΕΚΑΠ – ιδιοκτησίας Σαββίδη – από πρόστιμο για λαθρεμπόριο τσιγάρων που αφορούσε την περίοδο κατά την οποία η εταιρεία ελεγχόταν ακόμη από την Αγροτική, ήρθε να αναδείξει τις στενές επαφές του ομογενούς επιχειρηματία με τη σημερινή συγκυβέρνηση.
Όπως αναφέρουν τα Νέα, είναι πολλοί εκείνοι που βλέπουν στο πρόσωπο του Σαββίδη έναν από τους εκλεκτούς αυτής της κυβέρνησης στα επιχειρηματικά δρώμενα και δεν είναι τυχαίες οι έντονες αντιδράσεις που προξένησε η ψήφιση της επίμαχης τροπολογίας από τους βουλευτές της κυβερνώσας παράταξης.
Η Donskoy Tabak του Ιβάν Σαββίδη
Στην πραγματικότητα, το 2013 όταν η εταιρεία Donskoy Tabak του Ιβάν Σαββίδη αποκτούσε τη ΣΕΚΑΠ δεν θα μπορούσε να μην ξέρει ότι η καπνοβιομηχανία εμπλέκεται σε εκτεταμένη υπόθεση λαθρεμπορίου. Προφανώς και γνώριζε τι αγόραζε, αφού πριν από την υπογραφή της συμφωνίας μεταβίβασης των μετοχών είχε κάνει στη ΣΕΚΑΠ – όπως είθισται σε κάθε διαγωνισμό – Due Diligence, δηλαδή αναλυτικό οικονομικό έλεγχο στα πεπραγμένα της.
Επομένως ήξερε ότι η εταιρεία που αγόραζε, ήταν μπερδεμένη από το 2009 σε μεγάλη υπόθεση λαθρεμπορίας τσιγάρων, από την οποία το Δημόσιο έχασε εκατομμύρια σε φόρους και δασμούς. Άλλωστε ποιος μπορεί να αποκλείσει, όπως λένε γνώστες της υπόθεσης, ότι το τίμημα 5 εκατ. ευρώ που κατέβαλε η εταιρεία συμφερόντων Σαββίδη για την εξαγορά της ΣΕΚΑΠ – που από κάποιους κρίθηκε χαμηλό – δεν εμπεριείχε σε μεγάλο βαθμό και την προοπτική να καταβληθεί από την εταιρεία το πρόστιμο για την υπόθεση λαθρεμπορίας της επίμαχης περιόδου. Ένα πρόστιμο που σήμερα μετά τις προσαυξήσεις ανέρχεται σε 38,5 εκατ. ευρώ, δηλαδή περίπου οκτώ φορές το αρχικό τίμημα εξαγοράς της καπνοβιομηχανίας.
Πότε ξεκίνησε η υπόθεση
Ξετυλίγοντας το νήμα της ιστορίας, η υπόθεση αρχίζει τον Μάιο του 2009 όταν εξαιτίας θαλασσοταραχής ένα πλοίο φορτωμένο με λαθραία τσιγάρα από το εργοστάσιο της Ξάνθης της ΣΕΚΑΠ προσαράζει στην Εύβοια. Οι υπεύθυνοι του πλοίου συλλαμβάνονται και οδηγούνται ενώπιον της Δικαιοσύνης με την κατηγορία της απόπειρας λαθρεμπορίας, καθώς τα φορτία εντοπίζονται πάνω στο πλοίο.
Στην πορεία αποκαλύπτεται ότι αυτή η μεγάλη ποσότητα τσιγάρων είχε παρασκευαστεί στο εργοστάσιο της ΣΕΚΑΠ και ακολούθως είχε πουληθεί – σύμφωνα τουλάχιστον με τα παραστατικά – σε υπεράκτια εταιρεία με έδρα την Αλεξάνδρεια Αιγύπτου. Διαπιστώνεται ωστόσο ότι η μεταφορά των τσιγάρων είναι εικονική καθώς η οφσόρ που άλλαζε συνεχώς διευθύνσεις ήταν ανύπαρκτη, ενώ σύμφωνα με το κατηγορητήριο επρόκειτο για «επινόημα» των κατηγορουμένων. Στην πορεία, το τελωνείο της Ξάνθης επιβάλλει διοικητικό πρόστιμο για απώλεια φόρων και δασμών πολλών εκατομμυρίων στη ΣΕΚΑΠ, η οποία τότε ελεγχόταν μετοχικά από την Αγροτική Τράπεζα και τη Συνεταιριστική Ενωση Καπνοπαραγωγών Ελλάδος (ΣΕΚΕ). Σημειωτέον πως ήταν η περίοδος κατά την οποία οι πολιτικές συγκρούσεις με αντικείμενο την πώλησή της βρίσκονταν στην κορύφωσή τους.
Πρώτα καταδίκη και μετά… αθώωση!
Το καλύτερο κομμάτι της ιστορίας ακολουθεί. Το 2015 δικαστήριο της Ξάνθης καταδικάζει σε πρώτο βαθμό για το αδίκημα της λαθρεμπορίας σε ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών τον πρώην διευθύνοντα σύμβουλο της ΣΕΚΑΠ Ιωάννη Ζήνα, εκτιμώντας ότι το Δημόσιο απώλεσε δασμούς που ανέρχονται σε 19,5 εκατ. ευρώ. Μαζί του καταδικάζεται ακόμη ένας εμπλεκόμενος στην υπόθεση.
Οι δυο τους προσφεύγουν στο Εφετείο Θράκης, το οποίο έναν χρόνο μετά, τον Μάιο του 2016, τους κρίνει αθώους, ανατρέποντας την απόφαση της πρωτοβάθμιας δίκης. Αμέσως αρχίζει στα τοπικά μέσα έντονη σεναριολογία για την τύχη του ορφανού πλέον προστίμου που είχε επιβάλει το τελωνείο και αν τελικά θα επιβαρυνθεί με αυτό ο νέος ιδιοκτήτης της ΣΕΚΑΠ, ο Ιβάν Σαββίδης. Μάλιστα τα τοπικά μέσα αναφέρουν την ανάγκη να διατηρηθούν 200 θέσεις εργασίας σε εκείνη την ευαίσθητη περιοχή, ενώ επικαλούνται δηλώσεις που φέρεται να έχει κάνει ο ίδιος ο Σαββίδης σύμφωνα με τις οποίες «αν μου επιβάλουν το πρόστιμο θα την κλείσω τη ΣΕΚΑΠ, είναι πέρα για πέρα άδικο».
Στις 4 Απριλίου 2017 το Διοικητικό Πρωτοδικείο Κομοτηνής επικυρώνει το παλιό πρόστιμο, που μαζί με τις προσαυξήσεις φτάνει πλέον τα 38,5 εκατ. ευρώ. Η συνέχεια είναι γνωστή. Ο βουλευτής Κοζάνης του ΣΥΡΙΖΑ Μίμης Δημητριάδης καταθέτει στη Βουλή τη φωτογραφική τροπολογία, σύμφωνα με την οποία απαλλάσσονται οι επενδυτές από πρόστιμα για λαθρεμπόριο όταν αυτά αφορούν εταιρείες τις οποίες απέκτησαν δίχως να γνωρίζουν την επιβολή τους κατά την ημερομηνία της αγοράς. Παρά τις αντιδράσεις, η τροπολογία ψηφίζεται με 149 «ναι» από την κυβερνητική πλειοψηφία και 106 «όχι» από την αντιπολίτευση.
Τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα. Όσο για τα επιχειρήματα που επικαλούνται αρκετοί ότι το επιχειρείν στην Ελλάδα κρύβει παγίδες ή ότι διακυβεύονται 200 θέσεις εργασίας σε μια ευαίσθητη περιοχή όπως η Ξάνθη, λειτουργούν περισσότερο προσχηματικά παρά επί της ουσίας.
Η συνέντευξη Σαββίδη στο Πρώτο Θέμα
Ο κ. Σαββίδης με μια συνέντευξη 8.500 χιλιάδων λέξεων που διήρκεσε τρεισήμισι ώρες στον αρχισυντάκτη του Πρώτου Θέμετος Δημήτρη Μαρκόπουλο:
-Τάσσεται 100% στο πλευρό του Αλέξη Τσίπρα συμβουλεύοντας τους Έλληνες, «Να κρατηθείτε από τον Τσίπρα. Είναι προϋπόθεση επιτυχίας του μέλλοντος».
-Τον παραλληλίζει με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, λέγοντας πως ακούγοντας τον Τσίπρα την Παρασκευή, ήταν έτοιμος να τον χειροκροτήσει και πως αυτός, ένα τέτοιο πρόεδρο θέλει.
– Επιτίθεται ανοικτά κατά του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκου Μητσοτάκη, υποστηρίζοντας πως με τη στάση του διώχνει τους επενδυτές και… προβλέπει πως δεν θα γίνει ποτέ πρωθυπουργός!
-Διαχωρίζει τη θέση του από τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή λέγοντας πως τον θεωρεί φίλο του, ενώ αφήνει πολλές αιχμές κατά του Αντώνη Σαμαρά για τον τρόπο που του επέβαλλε την αγορά της ΣΕΚΑΠ λέγοντας χαρακτηριστικά πως μου μεταβίβασε τον δικό του πονοκέφαλο.
-Δηλώνει πως έτσι ή αλλιώς θα αποκτήσει σύντομα ένα από τα κεντρικά τηλεοπτικά κανάλια της χώρας και δηλώνει ενδιαφέρον τόσο για τον Πήγασο όσο και για τον ΔΟΛ που βρίσκονται σε διαδικασία εύρεσης στρατηγικού επενδυτή.
-Και τέλος όταν ερωτάται αν η επόμενη συνέντευξη του θα είναι στα Ελληνικά τονίζει πως όταν θα δώσει συνέντευξη στα Ελληνικά τότε αυτό θα σημάνει και την έναρξη της πολιτικής του καριέρας στην Ελλάδα.
Δείτε μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα
Άκουσα τη συζήτηση με ιδιαίτερη προσοχή γιατί με ενδιέφερε όπως ήταν φυσικό πάρα πολύ και μερικές ομιλίες μάλιστα τις άκουσα και δύο φορές. Κάποια λόγια οφείλω να πω ότι δεν τα κατάλαβα και ρώτησα το μεταφραστή μου για να μην αδικήσω κανένα. Θα πρέπει να σημειώσω πως
Στο παρελθόν έχω ασχοληθεί επαγγελματικά με την πολιτική
στο παρελθόν έχω ασχοληθεί επαγγελματικά με την πολιτική σε μια καριέρα που τολμώ να πω ότι ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα και πολύχρονη. Εμένα δεν με ενδιέφεραν τα όσα λεκτικά ειπώθηκαν μεταξύ των πολιτικών αρχηγών, αλλά με ενδιέφερε ποιος θα μπλοφάρει περισσότερο ή λιγότερο. Τέτοια είναι η πολιτική ζωή και δεν μπορείς να κρυφτείς από αυτό. Πολύ περισσότερο στη δημοκρατική Ελλάδα όπου ενδεχομένως έχουν μπερδευτεί οι έννοιες τις Δημοκρατίας και της Αναρχίας. Άκουσα την ομιλία του πρωθυπουργού και μου φάνηκε ότι ήταν ένας πραγματικός λόγος. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος πως πίστευε αυτά που έλεγε. Κι αυτό ήταν το πιο σημαντικό. Στο συγκεκριμένο θέμα της ΣΕΚΑΠ ήταν πραγματιστής κι έπραξε με υψηλό συναίσθημα ηθικής και πρακτικής. Κάλεσε να γίνει διάλογος επί της ουσίας. Αναγνώρισε λοιπόν ότι υπάρχει ένα πρόβλημα που δυσκολεύει τις επενδύσεις στην Ελλάδα. Και υπάρχουν διαδικαστικά ζητήματα. Εγώ ζήτησα να γίνει διάλογος επί της ουσίας. Όχι επί των διαδικασιών.
Για εμένα επρόκειτο λοιπόν για νίκη του Τσίπρα γιατί αυτός κάλεσε τη Βουλή να μιλήσουν επί της ουσίας για να συζητήσουν το συγκεκριμένο πρόβλημα. Για το αν θα πρέπει να βοηθιούνται οι επενδύσεις ή αν θα πρέπει να εμποδίζονται. Και δεν έχει σημασία αν το συγκεκριμένο ζήτημα άγγιξε τον Σαββίδη. Σαν εμένα υπάρχουν χιλιάδες επενδυτές. Όμως κάποιους τους συμφέρει να βάζουν απέναντι, σε ένα μέτωπο τον Σαββίδη. Στην Ελλάδα δημιουργήθηκε μια παράξενη κατάσταση. Σκέφτονται δηλαδή κάποιους τρόπους – αλγόριθμους, να πουλάνε χρέη και ζημιές και παράλληλα να πουλάνε ψέματα. Κάποιοι θεώρησαν ότι αυτό είναι το πραγματικό κεφάλαιο της χώρας. Αυτό όμως είναι το κυρίαρχο ψέμα. Μιλώντας για τις επενδύσεις πρέπει να μιλάμε με τη γλώσσα της οικονομίας. Εγώ είμαι έτοιμος να μιλήσω έτσι. Με ρεαλισμό. Αν κάποια από τα κόμματα της χώρας θεωρούν τις ενέργειες του πρωθυπουργού εσφαλμένες, ας καθίσουν σε ένα στρογγυλό τραπέζι, σε μια ανοικτή εκπομπή και στο πιο υψηλό επίπεδο, να συζητήσουμε παρέα τον τομέα και το μέλλον των επενδύσεων. Τότε θα γίνει κατανοητό για ποιο λόγο υπάρχει ένας Σαββίδης ως επενδυτής στη βόρεια αλλά και ολόκληρη Ελλάδα. Έχει άραγε ποτέ αναρωτηθεί το πολιτικό σύστημα γιατί στη χώρα μας δεν θέλει κανένας να έλθει και να τοποθετήσει τα λεφτά του; Να σας το πώς εγώ. Στην Ελλάδα λείπουν όλα εκείνα τα εργαλεία που υπάρχουν σε κάθε πολιτισμένη χώρα του πλανήτη και λειτουργούν ως ασπίδα προστασίας του επενδυτή.
Εδώ πολύ απλά, δεν υπάρχει προστασία των συμφερόντων των επενδυτών. Οποιοσδήποτε τοποθετεί 100 ευρώ επιθυμεί αρχικά να προστατεύσει τα λεφτά του και μετά να τα αυξήσει. Οι πραγματιστές επενδυτές θέλουν να επενδύσουν σήμερα και ήδη αύριο να έχουν κέρδος. Υπάρχουν πολλοί Έλληνες επενδυτές που έχουν σαν αρχή πιο εξεζητημένες μεθόδους – και αυτό είναι πρωτότυπο. Θέλουν δηλαδή να επενδύσουν σήμερα και να κερδίσουν …εχθές! Κέρδος πριν την επένδυση δηλαδή. Αυτή είναι μια πρωτότυπη λογική! Όταν λοιπόν ο κ. πρωθυπουργός πρότεινε τον διάλογο επί της ουσίας περίμενα από ένα κόμμα που έτσι κι αλλιώς έχει μια διαφορετική ιδεολογική στάση υπέρ των επενδύσεων δήθεν, τη Νέα Δημοκρατία, να μιλήσει με επιχειρήματα. Αυτός ο… κύριος όμως είπε πράγματα που ούτε καν αστεία δεν μπορώ να τα χαρακτηρίσω.
Αναφέρεστε στον κ. Μητσοτάκη;
Ναι! Να σας εξηγήσω για ποιο λόγο δεν είναι ούτε καν αστεία τα όσα είπε. Υπάρχουν έννοιες νομοθετικής πρωτοβουλίας. Ο βουλευτής έχει άμεσο καθήκον να είναι στις πηγές της νομοθετικής πρωτοβουλίας. Αυτός έχει τον πρώτο λόγο σαν παραγωγός νομοθεσίας. Όλα τα άλλα έχουν δευτερεύοντα χαρακτήρα. Ο κύριος Μητσοτάκης λέει ότι «κάποιος βουλευτής από την Κοζάνη (σ.σ. ο κ. Σαββίδης αναφέρεται στον κ. Δημήτρη Δημητριάδη του ΣΥΡΙΖΑ), πήρε με τη νομοθετική πρωτοβουλία». Εδώ ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιδεικνύει πλήρη έλλειψη σεβασμού στη Βουλή κι απουσία πραγματικής επιθυμίας να μιλήσει επί της ουσίας.
Είθισται οι επιχειρηματίες στην Ελλάδα και περισσότερο οι επενδυτές να μην τοποθετούνται τόσο ευθέως πολιτικά. Εσείς αυτό το ρίσκο δεν το φοβάστε; Κι επειδή από όσο αντιλαμβάνομαι δεν φοβάστε να πείτε την άποψη σας, μεγάλη εντύπωση έκανε η προ δύο μηνών εξώδικη διαμαρτυρία που στείλατε στον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη. Φαίνεται να μην θέλετε να κρατήσετε πολιτικές ισορροπίες.
Όλοι εμείς είμαστε άνθρωποι. Πολύ συχνά μας οδηγούν η συνείδηση, το συναίσθημα μας κι ενδεχομένως μετά ο πραγματισμός. Σαφώς κατά την άποψη της απόλυτης πλειοψηφίας των συμμετεχόντων στα πολιτικά και οικονομικά δρώμενα στην Ελλάδα, αυτό που έχω κάνει είναι παράλογο. Για εμένα όμως είναι εντελώς αδιάφορο το τι σκέφτεται ο Μητσοτάκης για εμένα. Μου είναι αδιάφορο. Εγώ δεν τον γνωρίζω και λένε ότι κάπου τυχαία κάναμε μεταξύ μας μια χειραψία. Δεν το θυμάμαι καν.
Γνώριζα τον κ. Σημίτη. Δεν λέω ότι ήμασταν φίλοι. Έχω υπέροχη και φιλική σχέση με τον κ. Καραμανλή. Εάν ο κ. Καραμανλής έκανε όσα κάνει ο Μητσοτάκης γενικώς εγώ μάλλον δεν θα προχωρούσα στις ίδιες ενέργειες επειδή τον σέβομαι πάρα πολύ και τον αγαπώ. Να γνωρίζετε ότι έχω κάνει πάρα πολλά πράγματα στην περίοδο Καραμανλή κι έχω βοηθήσει. Με τα μέλη της οικογένειας του κ. Μητσοτάκη με την κυρία Μπακογιάννη ξεκίνησα μια νορμάλ επαφή όταν ήταν ακόμα Δήμαρχος Αθηναίων. Επίσης παρακολουθούσα με πολύ προσοχή πολύ τη θητεία του πατέρα Μητσοτάκη στις αρχές του ’90. Δεν θα μπορούσα λοιπόν ποτέ να φανταστώ ότι ο γιος Μητσοτάκης θα μπορούσε ποτέ να κάνει τόσο σκληρά πράγματα.
Απέναντι σε εσάς εννοείτε;
Όχι μιλώ για την υπουργική του θητεία. Εγώ έκανα πολύ σκληρή κριτική κι απέναντι στον Γιώργο Παπανδρέου όταν μιλούσα στη Βουλή ως πρόεδρος του Παγκόσμιου Ποντιακού Ελληνισμού κι ως αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Ελληνικής Διασποράς γενικότερα. Απαίτησα πολύ αυστηρά τότε ο κ. Παπανδρέου να παραιτηθεί είτε από πρωθυπουργός είτε από υπουργός Εξωτερικών γιατί τότε, αν θυμάστε, κατείχε διπλή θέση και δεν έκανε δουλειά για την ομογένεια. Τότε δημόσια είπα πως ο Παπανδρέου κάνει πολύ μεγάλος λάθος γιατί τότε νόμιζε πως τα προβλήματα της Ελλάδος είναι εκτός συνόρων ενώ τα πραγματικά προβλήματα βρίσκονται εντός συνόρων.
Εάν καταλάβαινε αυτό το πράγμα δεν θα γινόταν και πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών. Το να καταθέσω λοιπόν ένα εξώδικο ή μετά και δικαστική αίτηση κατά του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκου Μητσοτάκη ή αν θέλετε όπως κάποιοι προβλέπουν «μελλοντικού πρωθυπουργού της Ελλάδος» – του υποτιθέμενου πρωθυπουργού θα έλεγα, παρόλο που δεν θα γίνει ποτέ του – δεν σημαίνει ότι καταθέτω αγωγή κατά του κόμματος.
Είστε δηλαδή ξεκάθαρα κατά του προσώπου Μητσοτάκη κι όχι της ΝΔ; Πώς γίνεται αυτό;
Ακριβώς. Αυτό το πρόσωπο μίλησε προσβλητικά εναντίον μου. Εγώ θεωρώ πως αυτή η επίθεση έγινε χωρίς καμία βάση κι αυτό δεν βελτιώνει τον πρόεδρο του κόμματος ο οποίος επιτρέπει στον εαυτό του να λέει τέτοια πράγματα. Και εδώ εγώ βγάζω το καπέλο στον κ. Τσίπρα. Είδα στο βίντεο την απάντηση του κ. Τσίπρα στο Κοινοβούλιο. Έτσι πρέπει να συμπεριφέρονται οι πρωθυπουργοί, προστατεύοντας τον οποιονδήποτε επενδυτή. Εμείς με τον κ. Τσίπρα δεν είμαστε φίλοι…
Είστε όμως υποστηρικτής του από όσα συμπεραίνω. Υποθέτω από αυτά που λέτε πως θα τον ψηφίζατε.
Σήμερα ναι. 100%. Όταν την Παρασκευή είδα την ομιλία του, αισθάνθηκα αυτό ακριβώς που είχα αισθανθεί το 2000 όταν άκουσα τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Εγώ θέλω έναν τέτοιο πρόεδρο. Όταν άκουγα τον κ. Τσίπρα ήμουν έτοιμος να χειροκροτήσω. Κι αυτό διότι δεν είπε τίποτα παραπανίσιο στην ομιλία του κι επειδή κάλεσε σε διάλογο επί της ουσίας. Όταν εγώ το άκουσα αυτό περίμενα μια σκληρή αντιπαράθεση κι ότι βουλευτές της ΝΔ θα επιτεθούν στον κ. Τσίπρα επί της ουσίας όμως. Γιατί το ότι δηλαδή δεν θα έπρεπε να γίνει αυτή η τροπολογία. Αλλά ο κ. Μητσοτάκης συνέχιζε και ζητούσε χρόνο. Ζητούσε μελέτη του Γενικού Λογιστηρίου. Έξι μήνες δεν ήταν αρκετοί να μελετηθεί το θέμα; Αυτό που έκανε ο κ. Μητσοτάκης λοιπόν ήταν πολιτική δημαγωγία. Ας επιστρέφω όμως στο θέμα της εξώδικης διαμαρτυρίας μου. Όταν άκουσα δημοσίως να με προσβάλλει αισθάνθηκα ότι με θίγει. Τα δικά τους πολιτικά παιχνίδια είναι παιχνίδια και δεν με αφορούν. Ξέρετε πολύς κόσμος με πλησίαζε και μου ζητούσε να μη δώσω συνέχεια. Να μη δώσω σημασία. Και βουλευτές από τη Νέα Δημοκρατία ανήκαν σε αυτή την ομάδα. Και απλοί άνθρωποι που σέβομαι και μεγάλοι επιχειρηματίες. Τότε σκέφτηκα να μη δώσω συνέχεια και πως ίσως να μην έχει νόημα κάτι τέτοιο. Βλέπετε δεν είναι πάντοτε εύκολο να διαχειρίζεσαι τα συναισθήματα σου παρ’ όλο που ένας πρόεδρος πολιτικού κόμματος είναι υποχρεωμένος να τα ελέγχει. Πολύ περισσότερο ενός κόμματος όπως η ΝΔ που όπως υποστήριξε πρόσφατα και ο κ. Τσίπρας η ΝΔ οδηγείται στο να γίνει μικρό κόμμα.
Μα δημοσκοπικά η ΝΔ είναι πολύ πιο μπροστά από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η ΝΔ δεν κερδίζει τίποτα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε προσωρινά και η ΝΔ προσωρινά τα μαζεύει. Όμως η ΝΔ δεν έχει καμία ιδέα για το πώς θα μπορέσει να ταράξει τα πράγματα. Δεν θέλω να πω ότι ο Τσίπρας είναι Άγιος. Αν όμως στη θέση του ήμουν εγώ θα κινούσα ποινική δίωξη κατά του κόμματος που οδήγησε τη χώρα σε αυτήν την κατάσταση.