Πέρασαν σχεδόν έντεκα χρόνια από τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου μέχρι την απόφαση του δικαστηρίου για τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα.
Το Σάββατο 6 Δεκεμβρίου του 2008, μια παρέα εφήβων κατηφορίζει προς τα Εξάρχεια. Διαπληκτίζονται με δυο ειδικούς φρουρούς που επέβαιναν σε περιπολικό και συνεχίζουν το δρόμο τους. Το περιπολικό αποχωρεί και όλα δείχνουν ότι το μικροεπεισόδιο έχει λήξει, όταν οι δυο αστυνομικοί ο Επαμεινώνδας Κορκονέας και ο Βασίλης Σαραλιώτης επιστρέφουν ξανά στο σημείο, στη συμβολή των οδών Μεσολογγίου και Τζαβέλλα και ζητούν το λόγο από τους νεαρούς. Ο Κορκονέας βγάζει το όπλο του και πυροβολεί δυο φορές. Ένας νεαρός πέφτει από τις σφαίρες. Λέγεται Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος και είναι 15 ετών. Διακομίζεται στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», όμως είναι πλέον πολύ αργά. Οι γιατροί διαπιστώνουν απλώς το θάνατό του.
Οι δύο ειδικοί φρουροί φεύγουν και στη συνέχεια ενημερώνουν με τον ασύρματο, ότι είχαν δεχθεί επίθεση. Στην αρχική μαρτυρία του Κορκονέα μιλά για επίθεση, την οποία δέχθηκαν ο ίδιος και ο συνάδελφός του από παρέα 30 κουκουλοφόρων, οι οποίοι ανήκαν κατά πάσα πιθανότητα στον αντιεξουσιαστικό χώρο και είχε ως αποτέλεσμα να πυροβολήσει τρεις φορές, δύο στον αέρα και μια στο έδαφος. Η τελευταία των βολών σύμφωνα με τον ειδικό φρουρό αποστρακίστηκε στο έδαφος και χτύπησε τον νεαρό στο στήθος.
Ένα βίντεο μιας νεαρής γυναίκας που είχε καταγράψει ό,τι είχε συμβεί από το μπαλκόνι της και οι μαρτυρίες πολιτών που ήταν στο σημείο μαρτυρούν το αντίθετο. Είχαν δει τον Κορκονέα να σημαδεύει τον νεαρό.
Το πόρισμα του ιατροδικαστή επιβεβαιώνει τις μαρτυρίες, η μία από τις δύο σφαίρες από το υπηρεσιακό περίστροφο του Επαμεινώνδα Κορκονέα διαπέρασε την καρδιά του νεαρού Αλέξανδρου και καρφώθηκε στον 10ο θωρακικό σπόνδυλο. Ο θάνατος του 15χρονου ήταν ακαριαίος.
Ο θάνατός του πυροδότησε την οργή των νέων αλλά και μια σειρά επεισοδίων που οδηγούν σε μια από τις πιο δύσκολες κρίσεις των τελευταίων ετών. Η εν ψυχρώ δολοφονία Γρηγορόπουλου οδηγεί σε ημέρες βίας και οργής, με μια σειρά πρωτοφανών επεισοδίων και εκτενείς καταστροφές στην Αθήνα και τα αστικά κέντρα. Η είδηση του θανάτου του Γρηγορόπουλου μεταδίδεται με αστραπιαία ταχύτητα και προκαλεί ένα πρωτοφανές καθολικό κύμα αγανάκτησης και την εξέγερση της νεολαίας.
Μια ημέρα κιόλας αργότερα, το μεσημέρι της Κυριακής, η Λεωφόρος Αλεξάνδρας καίγεται κυριολεκτικά με καταστήματα και αυτοκίνητα να καταστρέφονται ολοσχερώς ενώ το συλλαλητήριο της Δευτέρας καταλήγει σε ένα πρωτοφανές πλιάτσικο και την καταστροφή των κεντρικών δρόμων της Αθήνας. Σταδίου, Πανεπιστημίου και οι γύρω δρόμοι παραδίδονται στο έλεος της φωτιάς ενώ η Αθήνα μετατρέπεται σε πεδίο μάχης με πέτρες, καδρόνια, μολότοφ και φωτιές, αλλά και εκτεταμένη χρήση χημικών, δακρυγόνων και βομβίδων κρότου λάμψης από την αστυνομία.
Πυρπολούνται τα κτίρια του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από τη φωτιά απειλήθηκε το κτήριο «Κωστής Παλαμάς», που βρίσκεται στην συμβολή των οδών Ακαδημίας και Σίνα και που φιλοξενούσε το εντευκτήριο των καθηγητών καθώς και σπάνιο αρχειακό υλικό, και το κτήριο της Βιβλιοθήκης Ευρωπαϊκού Δικαίου της Νομικής Σχολής που βρισκόταν απέναντι και το οποίο καταστράφηκε ολοσχερώς.
Τα ΜΜΕ διεθνώς μιλούν για πρωτοφανή επεισόδια με αφορμή τον άδικο χαμό του 15χρονου Γρηγορόπουλου, ενώ η πρωτεύουσα ζει τραγικές ημέρες καταστροφής. Ο Γκάρντιαν μιλά για τις ταραχές ως «τις χειρότερες στην Ελλάδα από το 1974, οπότε και αποκαταστάθηκε η δημοκρατία», ενώ το BBC χαρακτηρίζει τα γεγονότα ως «εξέγερση». Ο Economist συσχετίζει τις ταραχές με την αδυναμία της τότε κυβέρνησης Καραμανλή να προωθήσει κοινωνικές αλλαγές, ειδικά στην εκπαίδευση, την υγεία και την αστυνόμευση. Ειδικότερα αναφέρει έλλειψη αστυνόμευσης στη Εξάρχεια και το συνταγματικό κενό που απαγορεύει στην αστυνομία να εισέλθει σε πανεπιστημιακούς χώρους.
Ο τότε πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, χαρακτηρίζει τη δολοφονία ως «τραύμα στο κράτος δικαίου της Ελλάδος», ενώ ο τότε υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος, που βρισκόταν σε κομματική εκδήλωση στις Σέρρες, επιστρέφει και υποβάλλει την παραίτησή του που δεν γίνεται αποδεκτή από τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή. Ο πολιτικός κόσμος καταδικάζει τη δολοφονία και οι εκκλήσεις των πιο ψύχραιμων για να αποτρέψουν την καταστροφή περιουσιών πέφτουν στο κενό. «Πρόκειται για μία δολοφονική πράξη. Η περίπτωση του κατηγορουμένου θα πρέπει να διδάσκεται στις αστυνομικές ακαδημίες ως παράδειγμα προς αποφυγή» δήλωσε ο Προκόπης Παυλόπουλος στη Βουλή.
Αποκορύφωμα των επεισοδίων, αυτά που διαδραματίζονται στην Αθήνα, παραμονές και ανήμερα της κηδείας του 15χρονου μαθητή. Όλο το εμπορικό κέντρο της Αθήνας, το Πολυτεχνείο και οι γύρω δρόμοι, η περιοχή του Ζωγράφου φλέγονται ενώ δε σταματούν τα εκτεταμένα επεισόδια. Στο Σύνταγμα, στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο παραδίδεται στις φλόγες. Στην καθημερινή ατζέντα των επεισοδίων ο πετροπόλεμος με την απογύμνωση κάθε κτιρίου και δημόσιου χώρου από υλικά που χρησιμοποιούνται από τους διαδηλωτές ως πολεμοφόδια. Στις 9 Δεκεμβρίου η μητέρα του, συγγενείς, φίλοι, συμμαθητές αλλά και πλήθος κόσμου συνοδεύει τον 15χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στην τελευταία του κατοικία, στο κοιμητήριο του Παλαιού Φαλήρου. Τα μέτρα της αστυνομίας είναι δρακόντεια σε όλη την περιοχή ενώ έξω από το νεκροταφείο μαίνεται ο πετροπόλεμος με τα ΜΑΤ να απαντούν με δακρυγόνα.
Οι προσαγωγές και συλλήψεις ανηλίκων στις οποίες προέβησαν οι αστυνομικοί, προκάλεσαν παρεμβάσεις κατοίκων, γονέων, καθηγητών και συλλόγων γονέων και κηδεμόνων για να αποφευχθεί ο σχηματισμός δικογραφίας εις βάρος των παιδιών και των νεαρών. Συνολικά την περίοδο 6 Δεκεμβρίου – 14 Ιανουαρίου έγιναν πάνω από 250 συλλήψεις πανελλαδικά που κατέληξαν σε 67 προφυλακίσεις. Στη Λάρισα 19 άτομα, ανάμεσα στα οποία πολλά ανήλικα παιδιά, ήρθαν αντιμέτωπα με βαρύτατες κατηγορίες, με εφαρμογή του αντιτρομοκρατικού νόμου.
Ένα χρόνο αργότερα, στις 15 Δεκεμβρίου 2009 στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Χαλκίδας ξεκινά η δίκη των Κορκονέα – Σαραλιώτη, μακριά από την Αθήνα που έχει μείνει με ανεπούλωτες πληγές.
