«Τέλος εποχής» σήμανε για την Ισπανία το αποτέλεσμα των εκλογών της Κυριακής καθώς τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της χώρας, το Λαϊκό του Μαριάνο Ραχόι και το Σοσιαλιστικό του Πέδρο Σάντσεζ, βρέθηκαν αθροιστικά κάτω από το 50% αναδεικνύοντας σε ρυθμιστές του εκλογικού αποτελέσματος τα δύο νέα κόμματα τους κεντρώους Ciudadanos και τους αριστερούς Podemos.
Κανένα κόμμα δεν κατάφερε να προσεγγίσει τον «μαγικό αριθμό» των 176 εδρών της απόλυτης πλειοψηφίας γεγονός που σημαίνει ότι για τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης θα απαιτηθούν συμμαχίες δύο ή περισσοτέρων κομμάτων.
Τα τελικά αποτελέσματα των εκλογών στην Ισπανία
Βέβαια, το εκλογικό αποτέλεσμα, μπορεί να έφερε πρώτο το Λαϊκό Κόμμα αλλά αυτό δε σημαίνει πως η Ισπανία, δυο ημέρες μετά τις εκλογές βρίσκεται σε κυβερνητική σταθερότητα.
Τα κόμματα δεν μπορούν να τα “βρουν” με τίποτα μεταξύ τους και αυτό διατηρεί τα σενάρια αστάθειας, παρόλο που ο πρώτος Ραχόι, δηλώνει πως θα κάνει τα πάντα για τον σχηματισμό κυβέρνησης.
Πώς θα μπορέσει ο Μαριάνο Ραχόι να φθάσει τις 176 έδρες που χρειάζεται η κυβέρνηση, όταν οι σοσιαλιστές δεν θέλουν να ακούσουν για έναν «μεγάλο συνασπισμό τύπου Γερμανίας». Οι Podemos, από την πλευρά τους, καταδικάζουν «τη συμμετοχή στην κάστα», όπως λένε. Μόνο η στήριξη των κεντρώων Ciudadanos με τις 40 έδρες δεν αρκεί. Σε αυτό το σκηνικό κάποιοι μιλούν για τακτική «όλοι εναντίον Ραχόι».
Το πολιτικό σκηνικό της Ισπανίας δυσκόλεψε ακόμη περισσότερο από το θέμα των Καταλανών. Τα κινήματα που διεκδικούν την ανεξαρτησία της Καταλονίας δεν πήραν ποσοστά στις εκλογές της Κυριακής. Μόνο 9 έδρες πήραν οι ρεπουμπλικάνοι του Esquerra republicana de Catalunya και μόνο 8 έδρες πήραν οι χριστιανο-δημοκράτες του Democracia i Llibertat, ποσοστά που αντιστοιχούν στο 5% του εκλογικού σώματος.
Τα κινήματα αυτά διεκδικούν την ανεξαρτησία και ζήτησαν πρόσφατα να γίνει δημοψήφισμα. Η κυβέρνηση Ραχόι χαρακτήρισε αυτή τη διαδικασία «παράνομη» και καταδίκασε την ιδέα ενός δημοψηφίσματος. Το ίδιο έκαναν και τα άλλα κόμματα της Βουλής.
Με μια εξαίρεση: οι Podemos, παρότι δηλώνουν ότι προτιμούν «την ενότητα της Ισπανίας», εντούτοις στηρίζουν την άποψη ότι είναι δημοκρατική αναγκαιότητα να γίνει δημοψήφισμα για να διαπιστωθεί αν οι Καταλανοί επιθυμούν να μείνουν στο ισπανικό κράτος.
Μέσα λοιπόν σε όλο αυτό το σκηνικό το οποίο μοιάζει σαν πραγματικός άλυτος γρίφος, ο Ισπανικός τύπος κάνει αναφορά στην Ιταλία, όπου τα τελευταία χρόνια σχηματίζονται κυβερνήσεις συνασπισμού. Βέβαια, τα δημοσιεύματα αναφέρουν πως οι Ιταλοί έμαθαν τι πάει να πει συνεννόηση, έννοια που παραμένει άγνωστη στους Ισπανούς.
