Χθες η Εφημερίδα των Συντακτών στην προσπάθειά της να συσκοτίσει τις αήθεις και απαράδεκτες παρεμβάσεις του Αλέξη Τσίπρα και του Παύλου Πολάκη στην Δικαιοσύνη (ο πρώτος με την υπόδειξή του προς το ΣτΕ να μήν διανοηθεί να απορρίψει η Ολομέλεια του ΣτΕ τον Νόμο Παππά και ο δεύτερος με τις συνεχόμενές του ύβρεις) “θυμήθηκε” την κριτική που είχα ασκήσει εγώ στο ΣτΕ ως βουλευτής του ΛΑόΣ στην απόφαση τότε ενός τμήματος του ΣτΕ που με μία προσωρινή διαταγή είχε σταματήσει το έργο της διπλής αναπλάσεως στον Βοτανικό, οδηγώντας τελικά το έργο στην ματαίωση (έργο συνολικής αξίας 2 δισ. ευρώ), χιλιάδες ανθρώπους στην ανεργία και μία εταιρία στην χρεωκοπία, αφήνοντας τελικά την περιοχή παραμελημένη και σήμερα γνωστή μόνον για το κέντρο μεταναστών.
Ο πανικός των στρατευμένων δημοσιογράφων της Αριστεράς για την αποκάλυψη στον ελληνικό λαό του αποκρουστικού της προσώπου, έκδηλος και τους οδηγεί σε προφανή λάθη.
Πρώτον τί σχέση έχει η κρίση του οιουδήποτε για την ορθότητα ή μή μίας δικαστικής αποφάσεως, αφού έχει εκδοθεί, με την υπόδειξη του τί πρέπει να αποφασίσουν οι δικαστές πριν εκδοθεί; Οι αποφάσεις των δικαστών είναι πάντοτε σεβαστές, αλλά δεν είναι υπεράνω κριτικής. Κανείς δεν είναι υπεράνω κριτικής σε μία Δημοκρατία.
Δεύτερον τί σχέση έχει η όποια κριτική, ενός βουλευτού της αντιπολιτεύσεως και μάλιστα ενός μικρού τότε κόμματος, με την υπόδειξη του Πρωθυπουργού Κεντρικού Φορέα της Εκτελεστικής Εξουσίας και ενός Υπουργού επίσης φορέα της Εκτελεστικής εξουσίας; Ο βουλευτής σε κανένα σημείο δεν μπορεί να επηρεάσει την σταδιοδρομία ενός Δικαστού, ο Πρωθυπουργός όμως μπορεί, για αυτό και είναι υποχρεωμένος σεβόμενος την διάκριση των εξουσιών να μένει σιωπηλός!
Τέλος η τότε κριτική μου είχε να κάνει με το κόστος των αποφάσεων του ΣτΕ στις επενδύσεις στη Χώρα, είχα τότε χρησιμοποιήσει ως παράδειγμα και την υπόθεση του Costa Navarino, για την δημιουργία του οποίου ο αείμνηστος δημιουργός του έτρεχε στο ΣτΕ 26 χρόνια αλλά ευτυχώς δεν το έβαλε κάτω.
Αυτή μου η σταθερή πολιτική άποψη με οδηγεί στο να υποστηρίζω σθεναρά την Ίδρυση ενός Συνταγματικού Δικαστηρίου που θα ξεκαθαρίζει γρήγορα τέτοιου είδους ζητήματα αλλά και την Αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος έτσι ώστε τα όρια της εν γένει Προστασίας του Περιβάλλοντος να γίνουν πιο συγκεκριμένα και να είναι ξεκάθαρο που δύνανται και πού όχι να γίνουν επενδύσεις και με ποιους όρους και πού όχι για να αποφεύγεται η καθυστέρηση. Τώρα γιατί η άποψη μου αυτή, θεωρήθηκε από την Εφημερίδα των Συντακτών παρέμβαση στην Δικαιοσύνη το αφήνω στην κρίση σας.
Επί της ουσίας, ουδέποτε στο παρελθόν Κυβέρνηση παρενέβη και παρεμβαίνει συνεχώς στην Δικαιοσύνη με τον σημερινό απροκάλυπτο τρόπο και να είστε βέβαιοι ότι η Νέα Δημοκρατία σεβόμενη τον ιστορικό της ρόλο ως προς την εδραίωση της Δημοκρατίας στον τόπο μας και παρακολουθεί και θα προστατεύσει τους Δικαστές μας, που σεβόμενοι τον όρκο τους, αποφασίζουν με την συνείδησή τους και μόνον!
ΥΓ: Την ώρα που έγραφα αυτό το άρθρο έγιναν γνωστά τα γεγονότα Στουρνάρα, που εντελώς συμπτωματικά συνέβησαν την ημέρα που ο Διοικητής της ΤτΕ αποφάσιζε να μπλοκάρει τις Κυβερνητικές επιλογές στην Τράπεζα Καλογρίτσα…. συγγνώμη στην Τράπεζα Αττικής ήθελα να πω…. σίγουρα επρόκειτο για ένα εντελώς τυχαίο γεγονός.
Άδωνις Α. Γεωργιάδης
Αντιπρόεδρος ΝΔ/Βουλευτής β’ Αθηνών
