Ελάχιστοι φαίνεται να κατάλαβαν στην Ελλάδα τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους οι Βρετανοί κατά πλειοψηφία αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την Ευρώπη. Το περισσότερο ανησυχητικό για εμάς είναι πως η κυβέρνηση των Αθηνών δεν φαίνεται να έχει συνειδητοποιήσει την ουσία του προβλήματος. Οι περισσότεροι Βρετανοί, όπως και άλλοι ευρωσκεπτικιστές σε άλλες χώρες της ΕΕ, σιχαίνονται την γραφειοκρατία των Βρυξελλών, την έλλειψη ευαισθησίας για τις παραδόσεις και τις αντιλήψεις των λαών των κρατών – μελών καθώς και τον συγκεντρωτικό αυταρχισμό των ευρωπαϊκών εκτελεστικών οργάνων.
Κυρίως όμως οι περισσότεροι Ευρωπαίοι αδυνατούν να κατανοήσουν την μανία φοροεπιδρομών που διακατέχει τα συλλογικά όργανα των Βρυξελλών με στόχο την διατήρηση της ομοιογένειας ενός συστήματος κοινωνικο-οικονομικής οργάνωσης ξεπερασμένου και ουσιαστικά νεκρού.
Η ΕΕ βρίσκεται σε κρίση διότι ακριβώς οι λαοί απαιτούν περισσότερο σεβασμό, εσωτερική απελευθέρωση και λιγότερο αυταρχισμό. Δεν θέλουν φόρους, ούτε βέβαια δημόσια γραφειοκρατία και ούτε κατάπνιξη της ανεμπόδιστης ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Με άλλα λόγια. οι διαφωνούντες με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις επιλογές της απαιτούν περισσότερο νεοφιλελευθερισμό και λιγότερο κρατισμό*.
Σε πλήρη αντίθεση δηλ. με τις διαπιστώσεις των περισσότερων σχολιαστών στην Ελλάδα αλλά και με τις διακηρύξεις της ελληνικής κυβέρνησης. Όποιος δεν το διακρίνει αυτό, εθελοτυφλεί η ζει σε άλλο πλανήτη.
Πρόσφατα ο Πρωθυπουργός μίλησε για ‘αποτυχία της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης’ των προβλημάτων της Ευρώπης. Ποια διαχείριση όμως είναι νεοφιλελεύθερη; ΟΙ φορολογικές επιδρομές ουδέποτε έχουν κοπάσει ενώ ο καταιγισμός κανονισμών (που ενσωματώνονται στις εθνικές νομοθεσίες) συμπληρώνουν ένα βιβλίο μεγαλύτερο από 16.000 σελίδες, που καταπνίγει την Ευρώπη – και ιδιαίτερα κάθε προσπάθεια επενδύσεων – με γραφειοκρατικές καθυστερήσεις και αξεπέραστα εμπόδια.
ΟΙ Ευρωπαίοι σκεπτικιστές που γίνονται θύματα λαϊκισμού και εύληπτων συνθημάτων εντοπίζουν εύκολα αυτά τα αδιέξοδα και συναισθάνονται άμεσα τα εμπόδια που απειλητικά ορθώνονται. Νεοφιλελεύθερες πολιτικές δυστυχώς δεν υπάρχουν στην Ευρώπη. Υπάρχει κρατισμός, κεντρικός πολιτικός αυταρχισμός και κατάπνιξη της ατομικής οικονομικής δημιουργικότητας. Αυτά όλα οδήγησαν στην έξοδο της Βρετανίας. Και αυτά κινδυνεύουν να οδηγήσουν το Ευρωπαϊκό όνειρο σε χρεοκοπία.
*Εκεί που πλειοψήφησε το ‘Μένουμε’ είναι οι περιοχές που συντηρούνται με μεγάλες κοινοτικές επιδοτήσεις (Σκωτία, Β. Ιρλανδία, κομμάτια της Ουαλίας – περιοχή Αμπερίστουιθ), κάποια κοσμοπολιτικά αστικά, χρηματιστηριακά και εξαγωγικά κέντρα (περιοχές του Λονδίνου, του Νιούκαστλ και κάποια Λιμάνια). ‘Φεύγουμε” ψήφισαν όλες σχεδόν οι μεσοαστικές και oi σχετικά εύπορες περιοχές, ξενοφοβικές εργατικές περιοχές και σημεία συγκέντρωσης οικισμών συνταξιούχων (Nοτιοδυτικά, Νοτια και Νοτιοδυτικά – Κορνουάλη) ) – που ανοήτως πίστεψαν πως τα ποσά της βρετανικής συμμετοχής στον προϋπολογισμό των Βρυξελλών θα μεταφερθούν σε αυξήσεις συντάξεων και στην υγεία!
