Η περιπέτεια της αστάθειας που διήλθε η Ευρωπαϊκή Ένωση, μετ την διαφαινόμενη χρεοκοπία της Ελλάδος το 2010-12 και την ακόλουθη διάσωσή της, όπως και οι αλήστου μνήμης ζουρνάδες των Τσίπρα – Βαρουφάκη το 2015, φαίνεται να αναβιώνουν ξανά, με την σημερινή πολιτική αστάθεια των πέντε αστέρων στην Ιταλία. Κατά μείζονα λόγο που η Ιταλία είναι πολλαπλάσιο μέγεθος της Ελλάδος, με την οικονομία της να αντιστοιχεί στο 1% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ. Πρόκειται για την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, με δημόσιο χρέος επταπλάσιο της Ελλάδος, που εγγίζει τα 2,4 τρις, σημαντικό τμήμα του οποίου – 26% προς τις ευρωπαϊκές τράπεζες και με οικονομικό μέγεθος δεκαπλάσιο της Ελλάδος. Απόρροια της ασταθούς αυτής κατάστασης στην Ιταλία, που ενδέχεται να επιδεινωθεί αν οι καινούριες εκλογές βγάλουν δυναμωμένα τα αντιευρωπαϊκά κόμματα, είναι η νευρική αντίδραση των διεθνών αγορών, με τις παρεπόμενες καταστρεπτικές συνέπειες στις αδύναμες οικονομίες της Ευρωζώνης. Ήδη τις τελευταίες μέρες υπήρξε άνοδος των ελληνικών και ιταλικών ομολόγων !
Ωστόσο μια ενδεχόμενη αποδόμηση των ιταλικών τραπεζών, με την μαζική αφαίμαξη κεφαλαίων προεκλογικά όπως συνέβη στην Ελλάδα, είτε με την αυτονόητη αδυναμία της χώρας να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της την επαύριο, θα συνιστούσε δυναμίτη στα θεμέλια της ευρωπαϊκής ένωσης. Κάτι που εξωθεί σήμερα τις ηγεσίες όλων των ευρωπαϊκών χωρών, να είναι πολύ επιφυλακτικές έναντι αυτών των εξελίξεων και να αναμένουν τα χειρότερα. Με αυτά τα ενδεχόμενα οι προσδοκίες του Αλέξη Τσίπρα για αβασάνιστη έξοδο στις αγορές τον Αύγουστο του 2018 και μια γενναία μείωση του ελληνικού χρέους από τους Γερμανούς, αποδείχνονται έωλες. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο, ότι οι δανειστές της Ελλάδος, με τις παραπάνω οδυνηρές ιταλικές εξελίξεις, δεν θα φανούν γενναιόδωροι. Τουναντίον ! Γιατί μπροστά τους σταθμίζουν, τα αναμενόμενα ιταλικά χειρότερα.
Με αυτά τα δεδομένα είναι πολιτικά παράλογο και επικίνδυνο, η κυβέρνηση να αρνείται εμμανώς για ψηφοθηρικούς και επικοινωνιακούς λόγους, την προσφερόμενη γραμμή προληπτικής στήριξης της ελληνικής οικονομίας, έναντι μιας συντονισμένης κερδοσκοπικής επίθεσης, έναντι των ελληνικών ομολόγων. Έτσι είναι πιθανό αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιμείνει στα πολιτικά της τερτίπια, να ξαναζήσουμε – δούμε και πάλι στην Ελλάδα, την τραγική παράσταση – ιλαροτραγωδία του 2015 ! Ήτοι η εξουσιολαγνεία του Αλέξη Τσίπρα, να εξωθήσει την χώρα σε ανικανότητα δανεισμού ένεκα των υψηλών επιτοκίων, με τραγικό παρεπόμενο τον εξαναγκασμό υπογραφής νέου μνημονίου, ή πολύ χειρότερα σε έξοδο από το ευρώ ! Όμως και με αυτονόητη αυτή την φορά, αδυναμία κωλοτούμπας …, με ότι τραγικό μπορεί να σημαίνει για τον τόπο. Φαίνεται πως η δίνη της ιταλικής οικονομίας, είναι και τραγική δίνη, για τον Αλέξη Τσίπρα. Γιατί η ζωή δυστυχώς από παλιά, τους πονηρούς τους «εκδικείται»
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
www.panosavramopoulos.blogspot.gr
