Σκηνές Ιουνίου με εσωτερική στάση πληρωμών και αποστράγγιση του ιδιωτικού τομέα κινδυνεύει να ζήσει ξανά η χώρα, εάν δεν έλθει εγκαίρως η δόση των 2+1 δισ. τον Νοέμβριο. Με τη μόνη διαφορά όμως πως, την φορά αυτή, θα πρέπει όλοι ταυτόχρονα να πληρώνουν και τους πολύ βαρείς φόρους που ήδη τρέχουν.
Μετά το ναυάγιο του προϋπολογισμού τον Σεπτέμβριο που τα έσοδα έπεσαν 2 δισ. κάτω από τον (αναθεωρημένο μόλις πριν 3 βδομάδες προς τα κάτω) στόχου του προϋπολογισμού, αλλά και μετά και το νέο «όχι» εχθές από τον αντιπροέδρο της Κομισιόν Βλάντις Ντομπρόβσκις για το ενδεχόμενο αποσύνδεσης της ανακεφαλαιοποίησης από την αξιολόγηση και όλα τα νέα μέτρα, η κυβέρνηση είναι αναγκασμένη να κρατά ρευτσοτητα περιμένοντας αν και πότε θα έρθει τελικά η νέα δόση.
Κρίσιμη είναι η Πέμπτη 29 Οκτωβρίου που το Euroworking Group θα δώσει τον τόνο αν αρκούν ή όχι τα προαπαιτούμενα που εκπληρώθηκαν μέσα στον Οκτώβριο. Όμως αντί να κλείνουν τα μέτωπα της κυβέρνησης με την Τρόικα, ανοίγουν και άλλα: στον ΦΠΑ στην επαίδευση και στις αλλαγές στο Νόμο Κατσέλη για τους πλειστηριασμούς ήρθαν από χθες επισήμως (δια του κυρίου Δραγασάκη) να προστεθεί και το καθεστώς για τα φαρμακεία.
Ακόμη και αν ψηφιστούν τα νομοσχέδια για ανακεφαλαιοποίηση και άλλα προαπαιτούμενα μέσα στην εβδομάδα αυτή, η εκταμίευση δεν αναμενεται πριν τις 5 Νοεμβρίου. Στο κακό σενάριο, μπορεί να φτάσει έως τις 25 Νοεμβρίου.
Έως τότε το κράτος θα πρέπει να κινείται με τα λεφτά που εισπράττει από τον ΕΝΦΙΑ, τον ΦΠΑ και τις δόσεις για παλαιούς και νέους φόρους εισοδήματος. Τη στιγμή αυτή όμως ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός της χώρας παραμένει ακέφαλος και οι δυνάμεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων για να επιτελέσουν το «πατριωτικό καθήκον» τους σχεδόν εκμηδενίστηκαν πλέον.
Αν πάλι όμως η «τρύπα» των εσόδων τον Οκτώβριο μεγαλώσει και μείνουν απλήρωτοι οι φόροι, τότε ο κίνδυνος δεν είναι απλώς να επιβληθούν και νέα μέτρα (αντί να αντικατασταθούν κάποια άλλα με ισοδύναμα) αλλά και να μην φτάνουν καν αυτά για να αναστραφεί η πορεία οικονομικής κατάρρευσης του Κράτους. Σε τέτοια περίπτωση, εκτος από τα επιδόματα, τις επιστροφές φόρων και τις αποπληρωμές σε ιδιώτες που ήδη καθυστερούν και ξεπερνούν τα 7,5 δισ. ευρώ, θα είναι πιο κοντά από ποτέ ο κίνδυνος να μην πληρωθούν μισθοί και συντάξεις.
Σε αυτό συντείνει και ότι το πρωτογενές πλεόνασμα που ως τώρα δημιουργούσε το κράτος (κόβοντας κάθε άλλη δαπάνη για να πληρώνει σχεδόν αποκλειστικά μισθούς και συντάξεις) έχει στην πραγματικότητα μηδενιστεί. Και αυτό παρά την πλασματική εικόνα που έδειξε χθες ο προϋπολογισμός για πρωτογενές πλεόνασμα 1,8 δισ. ευρώ τον Σεπτέμβριο, το οποίο οφείλεται στην «ακροβασία» του Γενικού Λογιστηρίου να προσθέσει «μήλα με πορτοκάλια».
Δηλαδή αντί να υπολογίσει την υστέρηση εσόδων και την εξοιονόμηση δαπανών με βάση τους στόχους του προσχεδίου του προϋπολογισμού, συνέκρινε τα μεν έσοδα με βάση τον στόχο που τέθηκε τον Οκτώβριο του 2015, ενώ τις δαπάνες με τον στόχο του Νοεμβρίου πέρυσι. Αν εφάρμοζε όμοια κριτήρια, το πρωτογενές πλεόνασμα δεν θα ήταν 1,8 δισ. αλλά σχεδόν μηδενικό ή και αρνητικό, κάτι που θα έδειχνε πως τα κρατικά ταμεία είναι ουσιαστικά άδεια και μόνο «μαξιλαράκι» ασφαλείας που έχει απομείνει στο δημόσιο είναι τα ταμειακά διαθέσιμα ασφαλιστικών ταμείων και άλλων κρατικών φορέων που έχουν συγκεντρωθεί όλα στην Τράπεζα της Ελλάδος. Αλλά και αυτη η λύση αγγίζει πλέον τα όριά της, αφού στα τέλη του 2015 όλοι αυτοί οι φορείς θα χρειαστεί να αποπληρώσουν ό,τι άφηναν απλήρωτο στη διάρκεια της χρονιάς και, άρα, θα χρειαστούν να τραβήξουν τα χρήματα αυτά από την «τσέπη» του κράτους για να πληρώσουν δικές τους άμεσες υποχρεώσεις.
