Πάνω από 50 οικισμοί έχουν εκκενωθεί, τουλάχιστον δέκα άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, και ολόκληρες περιοχές – ακόμα και κοντά σε πυρηνική εγκατάσταση – βρίσκονται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Καύσωνας ρεκόρ και πυρκαγιές με θύματα
Η Τουρκία βρίσκεται αντιμέτωπη με θερμοκρασίες που φτάνουν τους 50°C, κάτι πρωτοφανές ακόμα και για τη μεσογειακή της γεωγραφία. Η κρατική μετεωρολογική υπηρεσία προειδοποιεί για περαιτέρω άνοδο κατά 1-3 βαθμούς τις επόμενες ημέρες.
• Μαρμαρίδα, Μπόντρουμ, Μανάβγκατ – δημοφιλή τουριστικά σημεία
• Άγκυρα, Μερσίνη, Καραμπούκ, Ουσάκ, Καχραμανμαράς, Προύσα – με μεγάλες εκκενώσεις
Στην Προύσα, σχεδόν 2.000 άνθρωποι απομακρύνθηκαν, ενώ σε εθνικό επίπεδο, εκκενώθηκαν 53 οικισμοί σε 10 επαρχίες.
Σύμφωνα με τις αρχές, αιτίες των πυρκαγιών είναι η υπερθέρμανση, αλλά και ανθρώπινα λάθη: από σπίθες γεωργικών μηχανημάτων, μέχρι… κερί σε μνήμα που προκάλεσε καταστροφική ανάφλεξη.
Ένα από τα πιο ανησυχητικά μέτωπα βρέθηκε μόλις 45 χιλιόμετρα από τον πυρηνικό σταθμό Akkuyu, τον οποίο κατασκευάζει η Ρωσία στη Μερσίνη.
Παρά τους ισχυρισμούς ότι «δεν υπάρχει κίνδυνος», η κινητοποίηση ήταν μαζική: ρωσικά αεροσκάφη Be-200 και ελικόπτερα Mi-8 επιχείρησαν για τον έλεγχο της φωτιάς.
Πυροσβεστική Επιχείρηση Γίγας – 160.000 άνθρωποι στη μάχη με τις φλόγες
Η Τουρκία έθεσε σε εφαρμογή τη μεγαλύτερη επιχείρηση κατάσβεσης της δεκαετίας:
• 27 αεροσκάφη και 105 ελικόπτερα
• 6.000 μονάδες επίγειου εξοπλισμού
• 25.000 δασοκομικοί υπάλληλοι
• 132.000 εθελοντές
Ο ίδιος ο πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan παραδέχτηκε ότι από την αρχή του καλοκαιριού έχουν αντιμετωπιστεί πάνω από 3.000 πυρκαγιές.
Παράλληλα, 23 άτομα συνελήφθησαν για εμπρησμούς εξ αμελείας.
Την ώρα που η χώρα καίγεται, στα τουριστικά θέρετρα οι παραλίες παραμένουν γεμάτες.
Σύμφωνα με το Ρωσικό Συνδικάτο Τουρισμού, «δεν υπάρχει πανικός», και δεν έχουν σημειωθεί εκκενώσεις σε τουριστικές περιοχές όπως η Αττάλεια, το Μπόντρουμ και το Νταλαμάν.
Ο αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ρώσων Τουρ Operators Artur Muradian δήλωσε ότι «η κατάσταση δεν επηρεάζει τις περιοχές αναψυχής» και ότι οι τουρίστες μπορούν απλά να «ρωτούν τα ξενοδοχεία για την κατάσταση».
Η εικόνα δύο Τουρκιών – της φλεγόμενης ενδοχώρας και των ανεπηρέαστων τουριστικών προορισμών – δημιουργεί ένα παράδοξο διπλής πραγματικότητας. Από τη μια, οι δυνάμεις πολιτικής προστασίας δίνουν μάχη με τις φλόγες. Από την άλλη, η βιομηχανία του τουρισμού πασχίζει να διατηρήσει την «εικόνα ηρεμίας».
Η ερώτηση είναι αναπόφευκτη: πότε η κλιματική κρίση θα πάψει να είναι «το πρόβλημα των άλλων»;
Η Τουρκία δεν είναι η μόνη χώρα που πλήττεται. Οι μεσογειακές χώρες – από την Ελλάδα και την Ιταλία, μέχρι την Ισπανία και την Κύπρο – βρίσκονται σε κλοιό πύρινου εφιάλτη.
Όμως στην Τουρκία, το μέγεθος της κινητοποίησης, η εγγύτητα σε ευαίσθητες ενεργειακές εγκαταστάσεις, και ο ανθρώπινος φόρος αίματος συνθέτουν μια δραματική προειδοποίηση.
Το αν θα τη λάβουμε σοβαρά — ή αν θα συνεχίσουμε να ανάβουμε κεριά στα μνήματα εν μέσω καύσωνα — είναι απόφαση συλλογική.
