Η πρόσφατη συνέντευξη του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη θα μπορούσε να αποτελεί μνημείο υποκρισίας. Τα όσα είπε ο Πρωθυπουργός, χωρίς μάλιστα να κοκκινίζει, για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα σχετικά με παλαιότερη δήλωσή του, στην οποία κατηγορούσε ως συνωμοσιολόγους όσους υποστήριζαν το ενδεχόμενο η πυρόσφαιρα από τη σύγκρουση των τραίνων στα Τέμπη να προήλθε από κάποιο περίεργο και μη δηλωμένο φορτίο καύσιμης ύλης, αποδεικνύουν ότι τελικά τα κυβερνητικά επιχειρήματα είναι αίολα και τουλάχιστον ύποπτα.
Είμασταν από τους πρώτους που σταθήκαμε στην ανάγκη περαιτέρω διερεύνησης της έκρηξης που σημειώθηκε από τη σύγκρουση των δύο τραίνων και φαίνεται ότι η εξέλιξη των γεγονότων με τα όσα διαρρέονται ως πληροφορίες για το τί αναφέρει το εν αναμονή πόρισμα του ΕΜΠ μας δικαιώνει.
Αν μιλάμε για δικαιοσύνη στην τραγωδία των Τεμπών ας σκεφτούμε τα εξής: Άσχετα και πέρα από το γεγονός, ότι η διαδικασία της ανάκρισης είναι κατά νόμο μυστική και δεν πρέπει να δημοσιοποιούνται στοιχεία και πορίσματά της, το καθήκον ενός βουλευτή, ως εκφραστή της λαϊκής βούλησης και φορέα της νομοθετικής εξουσίας,υπαγορεύει την εποικοδομητική κριτική σε πράξεις και παραλείψεις, που οδήγησαν στο αποτέλεσμα αλλά και στην επακολουθείσα διαδικασία, με μοναδικό να μην επαναληφθεί ποτέ ένα αντίστοιχο συμβάν. Έτσι λοιπόν, με αίσθημα ευθύνης, μακριά από κάθε κομματική σκοπιμότητα θέτω στην κρίση των πολιτών και στον δημόσιο διάλογο τις ακόλουθες παρατηρήσεις!
Ως προς τον δικαστικό χειρισμό της υπόθεσης:
Αντικειμενικός σκοπός της ανάκρισης είναι η συλλογή του αποδεικτικού υλικού και η διεξαγωγή έρευνας προκειμένου να εξαχθεί ένα πρώτο συμπέρασμα, ώστε ο αρμόδιος Εισαγγελέας να προχωρήσει στην αξιολόγηση και μετά από την πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση δυνητικά και στην απευθείας παραπομπή των κατηγορουμένων στο ακροατήριο του ποινικού Δικαστηρίου. Για αυτόν τον σκοπό θα έπρεπε από την πρώτη στιγμή να ανατεθεί η διεξαγωγή πραγματογνωμοσυνών σε ειδικές επιστημονικές οντότητες, εγνωσμένου κύρους (όπως π.χ. η ιατροδικαστική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, το ΕΜΠ όπως με καθυστέρηση μηνών εν τέλει έγινε).
Υπήρξε σε ορισμένες περιπτώσεις ανεπίτρεπτη παρέμβαση της Αξιότιμης Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, με εγκύκλιό της, ουσιαστικά για την κατεύθυνση των ερευνών, στην οποία μάλιστα αντέδρασε έντονα ο νομικός κόσμος της Χώρας (π.ρ.β.λ. από 01-03-2024 ανακοίνωση της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος).
Δεν ζητήθηκε από την πρώτη στιγμή και απωλέσθηκε πολύτιμος χρόνος, το καταγραφικό υλικό από τους χώρους φόρτωσης της εμπορικής αμαξοστοιχίας, ώστε να διαπιστωθεί ο τρόπος και το είδος φόρτωσής της, εάν υπήρχε παρατυπία ως προς το φορτίο, που μετέφερε κλπ.
Ως προς τον πολιτικό χειρισμό της υπόθεσης:
Από την πρώτη στιγμή υπήρξε μια «σπουδή» της κυβέρνησης να αποδώσει τις ευθύνες αποκλειστικά και μόνο στον σταθμάρχη, χωρίς να αναμένει εισαγγελικό πόρισμα ή την άσκηση διώξεων, πόσο μάλλον του πέρατος της ανάκρισης.
Άσχετα και πέρα από τις διαβεβαιώσεις του αρμόδιου τότε Υπουργού ότι τα σιδηροδρομικά δρομολόγια ήταν πλέον ασφαλή, κυβερνητικά στελέχη άρχισαν να επιδίδονται σε αυτό ακριβώς που κατηγορούν την αντιπολίτευση: «Βιάζονται» να αποδώσουν ευθύνες αποκλειστικά σε δύο ή τρεις υπαλλήλους, χωρίς να αναμένουν το πέρας της δικαστικής έρευνας.
Δεν άνοιξε ποτέ καμία σοβαρή συζήτηση και δεν ξεκίνησε καμία απολύτως έρευνα για το αδιαμφισβήτητο γεγονός, ότι ενώ έχουν δεσμευτεί, προϋπολογιστεί, εκταμιευτεί και εισπραχθεί συγκεκριμένα κονδύλιά, ευρωπαϊκά και εθνικά, για την ασφάλεια και τον εκσυγχρονισμό των σιδηροδρομικών δρομολογίων και των αντίστοιχων υποδομών, αυτά κατέληξαν σε μια «μαύρη» τρύπα, χωρίς το αναμενόμενο αποτέλεσμα.
Δεν διερευνήθηκαν οι διαδικασίες φόρτωσης και εκφόρτωσης των εμπορικών αμαξοστοιχιών, αν γίνεται συστηματικά λαθρεμπορία καυσίμων και άλλων εμπορευμάτων με τη συνεργασία τελωνειακών και σιδηροδρομικών υπαλλήλων της Hellenic Train και του ΟΣΕ. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι το βιντεολυπτικόυλικό από την φόρτωση της φονικής εμπορικής αμαξοστοιχίας που συγκρούστηκε στα Τέμπη δεν βρέθηκε ποτέ!
Τέλος, η Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων αν και δεν είχε εκτελεστική αρμοδιότητα (δηλαδή δεν μπορούσε να κατασκευάζει ή να επιδιορθώνει υποδομές), είχε ρυθμιστικό και ελεγκτικό ρόλο. Η αποτυχία της να εντοπίσει και να επιβάλει λύσεις σε κρίσιμα θέματα ασφάλειας την καθιστά συνυπεύθυνη, τουλάχιστον σε επίπεδο εποπτικής ανεπάρκειας. Ακόμα και σήμερα η κυβέρνηση δεν έχει λάβει ουσιαστικά μέτρα για την αναδιοργάνωση και την επαρκή στελέχωση της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων, δηλαδή το πάθημα δεν γίνεται μάθημα!
Όλη η Ελλάδα, όλοι οι Έλληνες, όλων των ηλικιών και όλων των τάξεων ζητούν να αποδοθεί δικαιοσύνη στις 57 ψυχές που δολοφονήσατε στα Τέμπη. Όλοι αυτοί οι χαροκαμένοι γονείς που έχασαν τα παιδιά τους δύο χρόνια τώρα προσπαθούν να μάθουν γιατί τους τα κάψανε; Γιατί μπαζώσανε τα αποδεικτικά στοιχεία του εγκλήματός; Ποιοι ή ποιος έδωσε την εντολή της συγκάλυψης;
Κατέβηκα κι εγώ στο συλλαλητήριο, όχι με την ιδιότητα του Βουλευτή προς άγραν ψήφων, αλλά ως πολίτης, όπως και εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας. Αυτό που μου έκανε τεράστια εντύπωση ήταν πως όλος αυτός ο λαός δεν μιλούσε, ήταν βουβός, αλλά η οργή ξεχείλιζε.
Κι αυτή η οργή δεν παραγράφεται, ούτε συγκαλύπτεται.
Η αλήθεια στο τέλος θα λάμψει.
