Ο κόσµος µας κινείται πλέον σε επικίνδυνες ατραπούς και γίνεται ολοένα και πιο φανερό ότι τα επόµενα χρόνια θα γίνονται όλο και πιο δύσκολα, όχι µόνο για την χώρα µας, αλλά και για µεγάλες περιοχές του πλανήτη στις οποίες εξυφαίνονται παρασκηνιακά διάφορα σενάρια τα οποία συντελούν αναπόδραστα σε µεγαλύτερη αποσταθεροποίηση σε κοινωνικό, οικονοµικό, αλλά και πολιτικό επίπεδο.
Αρκεί κάποιος να ρίξει µια µατιά στην επικαιρότητα των ηµερών για να αντιληφθεί ότι µια ταυτόχρονη αναστάτωση παρατηρείται σε διαφορετικούς γεωπολιτικούς χώρους. Στην Ευρώπη η πολιτική κρίση στην οποία έχουν περιέλθει οι δύο ισχυρότερες οικονοµίες της Γαλλίας και της Γερµανίας δεν προµηνύει καµία σταθερότητα για το µέλλον. Αν η Γαλλία και η Γερµανία βρεθούν µπροστά σε µια κρίση χρέους, όλοι µπορούµε να αντιληφθούµε τί θα σηµάνει αυτό για την συνολικότερη αρχιτεκτονική του ευρώ. Την ίδια στιγµή το µπρα ντε φερ που παρατηρείται ανάµεσα στην Δύση και τη Ρωσία για τον έλεγχο σε χώρες του πρώην Ανατολικού µπλοκ όπως η Ρουµανία και η Γεωργία αναζωπυρώνει τον δεύτερο ψυχρό πόλεµο που βιώνει πλέον η ανθρωπότητα.
Την ίδια στιγµή και ενώ µαίνονται οι συγκρούσεις σε δύο πολεµικά µέτωπα αυτό της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής, µε την παρουσία πλέον ως ενεργού και ισχυρού παίκτη των εξελίξεων τους µουσουλµάνους µαχητές του ISIS στη Συρία, αλλά και τις πολιτικές παλινωδίες στη Νότια Κορέα γίνεται περισσότερο από σαφές ότι οι Δηµοκρατικοί που εγκαταλείπουν την εξουσία στις ΗΠΑ επιχειρούν να ναρκοθετήσουν το έδαφος πάνω στο οποίο θα πατήσει πολιτικά ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραµπ από τις 20 Ιανουαρίου και µετά.
Ανασφάλεια…
Αυτή η παγκόσµια ανασφάλεια σε συνδυασµό µε τις αβεβαιότητες που πυκνώνουν δεν µπορεί να αφήσει ανεπηρέαστη και την Ελλάδα. Η χώρα µας η οποία µαστίζεται όσο καµία άλλη στην ΕΕ από την ακρίβεια και την ανέχεια, που φέρνει η πολύ χαµηλή αγοραστική δύναµη των Ελλήνων πολιτών, βρίσκεται πάλι σε µια κατάσταση συναγερµού για εκείνους που βλέπουν τους οικονοµικούς και κοινωνικούς δείκτες να επιβαρύνονται. Μπροστά σε αυτές τις προκλήσεις δυστυχώς µια καθεστωτική νοοτροπία που έχει εισβάλλει στον πολιτικό βίο της χώρας µε βασικό εµπνευστή και εκφραστή της τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, κάνει την ατµόσφαιρα αποπνικτική. Αν συνυπολογίσουµε σε αυτές τις παρατηρήσεις και το γεγονός ότι ο λαός µας παρατηρεί τις εξελίξεις ως «µοιραίος και άβουλος αντάµα», κατά τον ποιητή, µε µια απάθεια συγκλονιστική όλο αυτό το χρεοκοπηµένο µοντέλο του άκρατου νεοφιλελευθερισµού, αντιλαµβάνεται ότι στη ραστώνη µιας υπερκαταναλωτικής µανίας το µόνο αποτέλεσµα που µπορεί να περιµένει, χωρίς κανένα αγωνιστικό φρόνηµα, είναι τα επόµενα δεινά που προετοιµάζουν άλλοι για αυτόν χωρίς αυτόν. Καταναλώνει λοιπόν απαθώς ότι του σερβίρει η µιντιακή ολιγαρχία, είτε στην υπόθεση της Αµαλιάδας, είτε στην πρόσφατη τερατώδη υπόθεση του αστυνοµικού της Βουλής. Καταναλώνει τόσο πολύ ασχήµια που πλέον η έννοια αυτή του γίνεται τόσο συνηθισµένη που µοιάζει ως µια σχεδόν φυσιολογική κατάσταση.
Ο καιρός που µπορεί να προβλέψει κάποιος τις δυσκολίες που έρχονται έχει παρέλθει, γιατί σχεδόν κάθε ελληνικό νοικοκυριό δεν βιώνει µόνο τις οικονοµικές δυσκολίες, αλλά κυρίως βιώνει τις µαταιώσεις µιας πολιτικής που εκείνο που γνωρίζει να κάνει καλά είναι να εγκαθιδρύει µύθους που καταρρέουν πολύ γρήγορα µε κρότο. Μόνο κάποια αντανακλαστικά θα µπορούσαν να ενεργοποιηθούν σε αυτό τον κατήφορο. Είναι εκείνα που διέσωσαν τον ελληνισµό σε κάθε ανάλογη συγκυρία. Αναφέροµαι στην παράδοση και στην επιστροφή στις ρίζες του ελληνοχριστιανικού πολιτισµού. Αν και αυτά εκλείψουν παντελώς από µια ταλαιπωρηµένη κοινωνία τότε η παγκοσµιοποιηµένη σούπα, ούτε θα σερβίρεται πλέον, ούτε θα τρώγεται.
* Βουλευτής Β2 Δυτικού Τοµέα Αθηνών µε το κόµµα ΝΙΚΗ
