Σήμερα αναμένεται να κατατεθεί από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη η επιστολή του προς τον πρόεδρο της Βουλής με την οποία ζητά να διεξαχθεί ειδική συνεδρίαση «για να επικαιροποιηθεί και να επιβεβαιωθεί το περιεχόμενο» της Ειδικής Απόφασης του 2015 για την προώθηση της αναγνώρισης του Κράτους της Παλαιστίνης από την Ελλάδα και για την ανάληψη κάθε δυνατής διπλωματικής προσπάθειας για την άμεση έναρξη απευθείας ειρηνευτικών συνομιλιών.
Η πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ είχε εξαγγελθεί ήδη από τις 31 Ιουλίου, όταν ο Νίκος Ανδρουλάκης είχε δηλώσει ότι θα πρέπει «αμέσως μόλις ανοίξει η Βουλή να επιβεβαιώσουμε και να επικαιροποιήσουμε το ομόφωνο ψήφισμα της Βουλής των Ελλήνων, το ψήφισμα του 2015. Καθαρά λόγια, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας. Και αμέσως μετά να αναλάβουμε πρωτοβουλίες για την αναγνώριση του Παλαιστινιακού Κράτους, στο πλαίσιο της λύσης των δύο κρατών, όπως λένε και τα ψηφίσματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Τη μόνη δίκαιη, τη μόνη βιώσιμη λύση για την ειρηνική συνύπαρξη των λαών σε αυτήν την πολύπαθη περιοχή. Είναι ο μόνος τρόπος η χώρα μας να φύγει από ένα κάδρο απαξίωσης, που μπήκε με ευθύνη του Πρωθυπουργού».
Οι αντιδράσεις και το παρασκήνιο
Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ πάντως δεν έγινε δεκτή με ιδιαίτερο ενθουσιασμό από τα κόμματα της αντιπολίτευσης και μάλιστα για δύο διαφορετικούς λόγους.
Αφενός, η πρωτοβουλία έρχεται μετά την προσπάθεια του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτη Φάμελλου να συντονίσει μια ενιαία στάση των κομμάτων της κεντροαριστεράς. Σε αυτό το πλαίσιο, την περασμένη εβδομάδα ο κ. Φάμελλος είχε διαμηνύσει ότι θα επικοινωνήσει με τους αρχηγούς των κομμάτων ώστε να αναληφθούν κοινές πρωτοβουλίες.
Σύμφωνα με πηγές του ΣΥΡΙΖΑ όμως, ο Νίκος Ανδρουλάκης ήταν ο μόνος πολιτικός αρχηγός που δεν ανταποκρίθηκε ούτε καν στην επικοινωνία με τον Σωκράτη Φάμελλο, «με δικαιολογία την περιοδεία του στα καμένα της Αχαΐας».
Για τον λόγο αυτό, η Κουμουνδούρου κατηγορεί σήμερα το ΠΑΣΟΚ ότι «για ακόμη μια φορά, ο κ. Ανδρουλάκης κινείται μόνος και απομονωμένος, σπάει το μέτωπο της προοδευτικής αντιπολίτευσης. Κατι που εκ των πραγμάτων διευκολύνει την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Στο ζήτημα της Παλαιστίνης όμως δεν χωρούν τέτοια μικροκομματικά παιχνίδια». Αντίστοιχη κριτική ασκεί και η Νέα Αριστερά για την αυτόνομη πορεία που ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ στο συγκεκριμένο θέμα, τονίζοντας ότι οφείλει να εξηγήσει γιατί δεν επιδιώκει τον μέγιστο δυνατό συντονισμό στο συγκεκριμένο θέμα.
Υπενθυμίζεται ότι το ΠΑΣΟΚ είχε αρνηθεί να συνυπογράψει την επιστολή που είχαν στείλει τον περασμένο Μάιο στον πρωθυπουργό οι αρχηγοί του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ, της Νέας Αριστεράς και της Πλεύσης Ελευθερίας για το θέμα της Γάζας. Ωστόσο, αντιδράσεις στην αντιπολίτευση δεν προκαλεί μόνο το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ κινείται μόνο του, αλλά και το περιεχόμενο της πρωτοβουλίας του.
Συγκεκριμένα, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και η Νέα Αριστερά εκφράζουν τον έντονο προβληματισμό τους για το γεγονός ότι η Χαριλάου Τρικούπη ζητά να γίνει «επικαιροποίηση και επιβεβαίωση» του περιεχομένου της Ειδικής Απόφασης της Βουλής του 2015. Πρόκειται για την απόφαση που έλαβε ομοφώνως η Βουλή τον Δεκέμβριο του 2015 και με την οποία η ίδια ζητά από την ελληνική κυβέρνηση να αναγνωρίσει το Παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967 και με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, κάτι όμως που δεν έκαναν και οι κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ που ακολούθησαν. Όπως τονίζουν πηγές του ΣΥΡΙΖΑ, η απόφαση «έτσι κι αλλιώς ισχύει».
Από την πλευρά τους, στελέχη της ΝΕΑΡ αναρωτιούνται: «Τι σημαίνει «επικαιροποίηση»; Η απόφαση υπάρχει. Το θέμα είναι η δέσμευση της Δεξιάς ότι θα προχωρήσει στην άμεση αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης και στη θετική ψήφο της χώρας μας στη σύνοδο του ΟΗΕ για επιβολή κυρώσεων στο Ισραήλ».
Πολιτικά στελέχη των κομμάτων της αντιπολίτευσης εξηγούν ότι η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για επικαιροποίηση και επιβεβαίωση, μπορεί να δώσει στη ΝΔ τη δυνατότητα να «πάρει πίσω την ψήφο που έδωσε το 2015» σχετικά με την αναγνώριση της Παλαιστίνης και συνεπώς να μην ισχύει πια ως «ομόφωνη» η σχετική απόφαση.
Στελέχη της ΝΕΑΡ επίσης επισημαίνουν επίσης ότι η πρόταση του ΠΑΣΟΚ, όπως εκφράστηκε μέσω πηγών, δε λέει τίποτα για επιβολή κυρώσεων στο Ισραήλ, που όπως λένε, είναι ο μοναδικός τρόπος για να πιεστεί το Ισραήλ αυτή τη στιγμή.
