Ο Γιώργος Καραϊβαζ, πολλοί συνάδελφοί του λένε ότι ήταν περισσότερο “εφημεριδάς” παρά τηλεοπτικός ρεπόρτερ. Είχε ένα ιδιαίτερο στιλ γραφής και δεν μασούσε τα λόγια του, κάτι που δεν μπορούσε να το κάνει στην τηλεόραση.
Στο χαρτί έγραφε αποκαλυπτικά και πολλές φορές δεικτικά, τόσο ώστε να ενοχλεί…
Δείτε ένα πό τα ρεπορτάζ του για την ΚΥΠ, τον τότε διοικητή επί ΣΥΡΙΖΑ, Ρουμπάτη και άλλους της “κυρίας Κατεχάκη”, αλλά και τις δολοφονίες των Δημήτρη Μάλαμα στο Χαϊδάρι και Σπύρου Παπαχρήστου, πρώην ΕΚΑΜίτη, σε ταβέρνα στην Παλλήνη.
Δείτε το κείμενό του, στο οποίο μάλιστα έχει και φωτογραφία του Ρουμπάτη, που τον “αγκαλιάζει” ο Χρυσοχοΐδης, με την εξής λεζάντα: Οταν ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης αγκάλιασε τον διοικητή της ΕΥΠ Γιάννη Ρουμπάτη

Γνωρίζει η ΚΥΠ τους δολοφόνους των Παπαχρήστου- Μάλαμα; “Όχι ρε φίλε…”
“Όχι ρε φίλε…”. Οι τελευταίες λέξεις του Σπύρου Παπαχρήστου πεσμένος αιμόφυρτος και ψυχοραγώντας, στο κατώφλι της ταβέρνας στην Παιανία. Και μπορεί να ήταν η “αγαπημένη” του φράση ως εκδήλωση απέναντι σε κάθε είδους ανακήψαντος συναισθήματος, εξακολουθεί ωστόσο να προκαλεί απορίες. Τη λες την ώρα του θανάτου σου;
Απορία δεύτερη. Έστειλε ο Καραγιάννης, στον οποίο αποδίδονται άνω της δεκάδας οργανωμένες παγίδες θανάτου με καλάσνικοφ και βαριά πιστόλια, πληρωμένο δολοφόνο με … 22άρι;
Για τον Δημήτρη Μάλαμα, τα έχουμε ήδη γράψει. Αλλαγή σκυτάλης στο σύστημα, αστυνομικοί συνοδοί που τον άφησαν ακάλυπτο και “απαλλοτριωμένα” κινητά. Σε ποιον άραγε κατέληξαν τα 3 τηλέφωνα του τα οποία πήραν οι αστυνομικοί; Πώς και γιατί ενώ αποχωρούσε από το σύστημα, η ΚΥΠ τον “βρώμισε” κατά τη συντεχνιακή διάλεκτο, καθιστώντας τον στόχο για τις κάννες της μαφίας; Μήπως με χαρακτήρα “αδιαβάθμητα” στην ίδια την ΚΥΠ; Και φυσικά δεν μιλάμε για το όλον της ΚΥΠ. Κύριοι Ρουμπάτη, Δενέκο και Λιούκα, έχετε την παραμικρή γνώση;
Πώς είναι δυνατό ν’ “αποσυρθούν” οι δύο βασικοί ερευνώμενοι χωρίς ν’ αντληφθείτε το παραμικρό; Ποιος εάν όχι συγκεκριμένα συμφέροντα βόλευε η θανάτωση των δύο κεντρικών προσώπων της στενής παρακολούθησης σας;
Πάμε τώρα στην άλλη πτυχή. Υποτίθεται, σύμφωνα με τα αναγραφόμενα τους, πως η ΚΥΠ είχε υπό ασφυκτικό έλεγχο, ηλεκτρονικό και με φυσική παρακολούθηση, Παπαχρήστο και Μάλαμα. Παρακάμπτουμε το γεγονός πως ειδικά ο Παπαχρήστος μέχρι ώρας θανάτου, είχε συστηματικές συναντήσεις με κορυφαίους πολιτικούς, εκκλησιαστικούς κοκ.
Στη διάρκεια των φυσικών παρακολούθησεών τους, δεν αντιλήφθηκαν κάποια ύποπτη κίνηση γύρω από αυτούς; Την ώρα του θανάτου τους, δεν είδαν τους βαλτούς δολοφόνους; Ποια πληροφοριακά δελτία συνέταξαν; Κύριοι Ρουμπάτη, Δενέκο και Λιούκα, έχετε την παραμικρή γνώση;
Κύριοι Ρουμπάτη, Δενέκο και Λιούκα, είδατε ποτέ τον Παπαχρήστο; Σας φωτογράφισαν μαζί του μαζί με στελέχη της ΕΛΑΣ τις ώρες που κατανέματε τα οφίτσια και “διαφθείρατε” τους ,η συνεργαζόμενους;
Κύριοι Ρουμπάτη, Δενέκο και Λιούκα, πόσοι κατά καιρούς υπουργοί δημόσιας τάξης και δικαιοσύνης ήταν ομοτράπεζοι σας με αμφιτρύονα τον Παπαχρήστο; Υπάρχουν φωτογραφίες;
Θέτουμε κάποια ερωτήματα, από τα οποία φυσικά δεν αναμένουμε απαντήσεις προις ημάς. Το δεδομένο όμως είναι πως θα κληθούν να δώσουν απαντήσεις στη δικαιοσύνη -στην οποία ειρρήσθω εν παρόδω υπήρχε που υπήρχε κλονισμός εμπιστοσύνης πόσο μάλλον τώρα- αλλά έστω κι έτσι, θα έχει ενδιαφέρον ν’ ακούσουμε τις απαντήσεις τους.
Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για λογικές απορίες, στις οποίες απαιτούνται λογικές εξηγήσεις.
ΥΓ: Κατανοούμε πως με όλα όσα γράφουμε, απλώς … επιβαρύνουμε τη θέση μας. Ούτως ή άλλως και προφανώς γι αυτό μπήκαμε στη λίστα τους. Δεν θα αποχωρήσουμε οικειοθελώς με κανενός είδους συμβιβασμό ή υποστολή.
Η εμπλοκή του στη δικογραφία για τη δολοφονία του Δημήτρη Μάλαμα στο Χαϊδάρι

Ο Γιώργος Καραϊβάζ είχε εμπλακεί και στη δολοφονία του Δημήτρη Μάλαμα.
Πιο συγκεκριμένα, σε δικογραφία για τις προσωπικές και επαγγελματικές σχέσεις, που διατηρούσε με τον επιχειρηματία Δημήτρη Μάλαμα, ο οποίος δολοφονήθηκε το πρωί της 29ης Οκτωβρίου του 2019, αλλά και με ανώτερους αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ., είχε εμπλακεί το όνομα του δολοφονηθέντος δημοσιογράφου του αστυνομικού ρεπορτάζ Γιώργου Καραϊβάζ.
Η απάντηση του ίδιου είχε έρθει μέσα από ένα κείμενό του:
“Γνωρίζουμε πως εδώ και πολλά, μα πάρα πολλά χρόνια, με την αξιοποίηση των επισυνδέσεων της ΕΥΠ στην προσπάθεια διαλεύκανσης του όποιου εισοδισμού του Δημήτρη Μάλαμα στην αστυνομία και αλλαχού, το δικό μου όνομα «σέρνεται» τα τελευταία χρόνια ένθεν κακείθεν με την υπόνοια της υποβοήθειας του Δημήτρη σε επίπεδο πληροφόρησης.
Το έχουμε γράψει πολλαπλώς. Απέναντι στον αναγνώστη που μας εμπιστεύεται την ενημέρωση του θέλουμε να είμαστε διαυγείς. Δεν έχουμε λάβει το περιεχόμενο και το λόγο την κλήσης μας στην εισαγγελέα πταισμοδικών για ανωμοτί εξέταση, πλην όμως υπάρχει μίνιμουμ σχετική ενημέρωση. Και πάνω σε αυτή τοποθετούμαστε, αφού προηγουμένως σας θυμίσουμε το ακόλουθο απόσπασμα σε ρεπορτάζ μας για τη δολοφονία του Μάλαμα με ημερομηνία 29 Οκτωβρίου 2019 (ΕΔΩ).

Γράφαμε σε μορφή υστερόγραφων:
ΥΓ: Όποιον κι αν ρωτήσεις και τοποθετείται στο γεωμετρικό σχήμα που προαναφέραμε, θα σας πει ότι δεν γνώριζε τον Δημήτρη Μάλαμα. Ο υποφαινόμενος τον γνώριζε, και μάλιστα τον γνώρισε μετά από σκληρή κριτική σχετική με την εμπλοκή του ονόματος του σε υποθέσεις διαφθοράς αξιωματικών της ΕΛΑΣ. Η γνώμη μας άλλαξε με την πάροδο του χρόνου. Μας βοήθησε να μάθουμε πολλά τα οποία αγνοούσαμε ως συμβαίνοντα και συμβεβηκότα και με ασύγνωστη επιπολαιότητα -δημοσιογραφική και κοινωνική- αντιπαρερχόμασταν. Μικρό καιρό πριν από το έκβας της ζωής του, τον καταχωρήσαμε στην χωρία των φίλων.
ΥΓ 2: Στο πλαίσιο αυτό, ας μας επιτραπεί ο συναισθηματισμός και η προσωπική αναφορά. Δημήτρη μου, ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.»
Στο δια ταύτα θα μπούμε όταν θα έρθει η ώρα. Κι αυτό γιατί ποτέ δεν κρύψαμε -πέραν των δεοντολογικών συμβατικών μας δεσμεύσεων- απολύτως τίποτα. Όταν όλοι ανασήκωναν τους ώμους με απορία ακόμη και για την ύπαρξη του Δημήτρη, εμείς αποδώσαμε στη μνήμη του αυτό που η ηθική μας επέβαλε.
Στην έρευνα ωστόσο, επισπεύδουσα εμφανίζεται η εισαγγελέας κ. Ξένη Δημητρίου. Δεν ξέρουμε και ούτε θέλουμε να πιστέψουμε ότι αυτό που θα διαβάσετε διαδραμάτισε κάποιο ρόλο ώστε να μας κάνει τη τιμή να μας συγκαταλέξει στο πάνθεον της αστυνομικής διαφθοράς. Ευπρόσδεκτη η πρόσκληση-πρόκληση και όλα θα απαντηθούν, καθώς είναι μία καλή ευκαιρία να διερευνηθούν στην ουσία τους όλα όσα γράφαμε για το δίκτυο αστυνομικής διαφθοράς από τις αρχές της δεκαετίας του 2000.
Επαναλαμβάνουμε πως η στάση μας, ηθικής και αξιοπρέπειας, δεν επηρέασε την κρίση της κ. Δημητρίου, σε κλήση μας στις εσωτερικές υποθέσεις για ένα διαβαθμισμένο έγγραφο και συνακόλουθα την απάντηση μας στις 29 Ιανουαρίου του 2019.
Η απάντησή μας σε αρχηγό ΕΛΑΣ και εισαγγελέα Πρωτοδικών για τις συνδικαλιστικές διώξεις, τη φίμωση της ελευθεροτυπίας και εν γένει της σπέκουλας
Πρόκειται για ρεπορτάζ αναφορικά με τις συνδικαλιστικές διώξεις που ακολούθησαν τα δραματικά για το κύρος της αστυνομίας γεγονότα που προηγήθηκαν και ακολούθησαν σχετικά με την εντολή για μη συλλήψεις, απότοκο προϊόν της οποίας υπήρξαν οι δηλώσεις κορυφαίων συνδικαλιστών οι οποίοι κλήθηκαν σε απολογία, με διαταγή ενός αρχηγού που υπήρξε συνδικαλιστής και με παρελθόν σε δηλώσεις για συνδικαλιστικές διώξεις.
Αλλάζουν όμως οι καιροί. Κι επειδή αλλάζουν, ουδείς δεν πρέπει να λησμονεί πως καιροί ου μενετοί.
Το bloko.gr παραθέτει το περιεχόμενο της εξέτασης και της απάντησής μας μέσω δύο εντεταλμένων προς τούτο απάντηση μας τόσο στον κ. αρχηγό, όσο και και κυρίως στην κ. Δημητρίου, αφού προηγουμένως επισημάνουμε πως η κ. εισαγγελέας, ουδόλως ενοχλήθηκε από τις διώξεις, για τις μη συλλήψεις, ή για οτιδήποτε άλλο σχετικό που πλήγωσε επαναλαμβάνουμε το κύρος της ΕΛΑΣ.
Στόχος υπήρξε η συνταγματικά κατοχυρωμένη φίμωση της ελευθερίας του Τύπου και του κ. αρχηγού, για μία ακόμη φορά ο εκφοβισμός μας, με απώτερο στόχο την παύση της κριτικής. Στην κριτική όμως απαντάς με επιχειρήματα κ. Ανδρικόπουλε.
Δεν απαντάς με διώξεις, ούτε με εκφοβισμούς, καθώς αυτό συνιστά το αυτονόητο. Ένδεια επιχειρημάτων, παραδοχή της κριτικής, αλλά μη ανοχής της. Κάτι που αναμφίβολα δεν συμβαδίζει με αρχέγονες αρχές και αναπαλλοτρίωτες αξίες περί Δημοκρατίας και Δικαιοσύνης, που αποτελεί τον οργανικό θεμέλιο λίθο της”.

Mάλιστα σε άλλο κείμενό του, αναφέρει ότι Μάλαμας και Καπές, γνώριζαν εκ των έσω και εκ των προτέρων για τις κρίσεις στην Ελληνική Αστυνομία!
Για δείτε τι είχε γράψει ο Καραϊβάζ:
“Το κείμενο που ακολουθεί, εκλάβετε το ως μια κοινωνική προσφορά του bloko.gr στην ευρύτερη αστυνομική οικογένεια, που εξακολουθεί να αιθεροβατεί στις αριστοφανικές νεφέλες της αφέλειας, εκεί ακριβώς που βρισκόμασταν αναπεπταμένοι κι εμείς.
Τώρα που και οι δύο έχουν εκλείψει από το δημόσιο βίο, αποδεσμευόμαστε κι εμείς να πούμε κάποια πράγματα, για να διαφωτίσουμε όσο μπορούμε ένα παρασκήνιο στο οποίο βρίσκονται αρκετοί οι μυημένοι και κυρίως οι πολιτικοί ταγοί μας.

Σας ενημερώνουμε λοιπόν πως μία από τις βασικότερες πηγές ενημέρωσης μας για τις κρίσεις και τις τοποθετήσεις πριν από κάθε ετήσια διαδικασία ήταν κατά κύριο λόγο ο Δημήτρης Μάλαμας (αριστερά) και δευτερογενώς ο Καπές (δεξιά). Εξ’ όσων επίσης γνωρίζουμε, δικός τους βασικός “επικοινωνιολόγος” των όσων μετέπειτα βλέπαμε σε κρίσεις και τοποθετήσεις ήταν ο Σπύρος Παπαχρήστου, όσιο κι αυτός βρισκόταν στη ζωή. Στη συνέχεια ανέπτυξαν τα δικά τους δίκτυα ενημέρωσης.
Πολλές φορές μας εξέπληξαν με την ακρίβεια των … “προβλέψεων” τους και ειδικά για τις θέσεις κρίσμου και υψηλού ενδιαφέροντος. Προσέξτε. Αυτό που λέμε και κοινοποιούμε ήταν πως γνώριζαν. Αυτό που δεν ξέρουμε κι αλίμονο δεν θα μας έλεγαν ποτέ, ήταν ο βαθμός της επιδραστικότητας τους πάνω στις κρίσεις και στις τοποθετήσεις. Ο Παπαχρήστου την είχε και είναι πανθομολογημένο. Για τους δύο Δημήτρηδες δεν ξέρουμε και γι αυτό θέλουμε να είμαστε ακριβείς στη διατύπωση. Το απαύγασμα του όποιου συμπεράσματος εναπόκειται στη δική σας κρίση.
ΥΓ: Το κείμενο αφιερώνεται επίσης σε όλους όσοι μέσα στην οικογένεια της ΕΛΑΣ, στο άκουσμα του ονόματος Μάλαμας, ανασήκωναν ώμο και βλέμμα με δεικτική απορία, προσποιούμενοι άγνοια περί του ονόματος και της υπόστασης.
ΥΓ 2: Υποσχόμαστε κι άλλες αποκαλύψεις. Πολύ σύντομα και ειδικά για την υπόθεση που τις τελευταίες ημέρες (;) προκαλεί αναστάτωση στην ΕΛΑΣ.
ΥΓ 3: Καταθέτουμε τη βεβαιότητα μας πως δεν πρόκειται να εξιχνιαστεί καμία από τις τρεις δολοφονίες/.
ΥΓ 4: Τα τηλέφωνα του Μάλαμα τα εξαφάνισαν οι αστυνομικοί συνοδοί του. Η αστυνομία δεν μπορεί να τα βρει ή δεν θέλει; Εμείς πάντως θέλουμε”.

Η διαμεσολάβηση σε συμβόλαιο θανάτου πρωτοκλασάτου αξιωματικού της ΕΛΑΣ
Ο Γιώργος Καραϊβάζ είχε αποκαλύψει και μια συνάντησή του με τον Μάλαμα, ο οποίος του είπε για έναν “βρωμιάρη” ή που τον “βρωμίζουν”, αξιωματικό της ΕΛ.ΑΣ.
Διαβάστε τις συνταρακτικές αποκαλύψεις του :
“Για την ιστορία που θα σας διηγηθώ, υπήρξε προσωπική δέσμευση και δη … “αμφιπρόστυλη” να μην γράψω τίποτα, παρά μόνο στην περίπτωση που θα είχαν ενσκήψει ειδικές συνθήκες. Και οι συνθήκες ενέσκηψαν.
Δεν πάνε πολλά χρόνια, όταν δέχτηκα τηλεφώνημα από τον Δημήτρη Μάλαμα, ο οποίος μου ζήτησε συνάντηση στα γραφεία της εταιρείας του. Δεν ήταν η πρώτη φορά. Στη συνάντηση αυτή με ρώτησε εάν ο τάδε αξιωματικός της ασφάλειας είναι φίλος μου. Η απάντηση μου ήταν πως το έχω σε πολύ υψηλό επίπεδο εκτίμησης.
Μου είπε πες του να προσέχει, γιατί μέσα από την αστυνομία “τον βρομίζουν” όπως μου είπε χαρακτηριστικά, ως διεφθαρμένο και ως επικεφαλής ομάδας που στήνουν δικογραφίες, μαζί με στενό συνεργάτη του.
Του απάντησα πως και πάλι θεωρώ αδιανόητο να συμβαίνει κάτι σχετικό από τους δύο συγκεκριμένους, και πως όσοι διαστείνοται το αντίθετο, ας έφερναν μία δικογραφία τους που ν΄ αποδεικνύει το αντίθετο.
Σε πρώτο χρόνο, όπως μου είπε, επιθυμούν την αντικατάσταση του -όπερ κι εγένετο σε ανύποπτο χρόνο- ενώ ο συνεργάτης του, κάποια στιγμή αποχώρησε (άγνωστο εάν έγινε οικειοθελώς ή με εντολή της διοίκησης) προς άλλες αστυνομικές πολιτείες. Από πλευράς μου, υπήρξε ενημέρωση του αξιωματικού, ο οποίος δήλωσε απόλυτα γνώστης του παρασκηνίου.
Γνώριζε επίσης, κάτι που μου επιβεβαίωσε ο Μάλαμας σε επόμενη συνάντηση, πως τον “βρομίζουν” διοχετεύοντας μέσα από την αστυνομία, πως η ομάδα του παρακολουθεί τον δείνα και τον τάδε, χωρίς να υπάρχει καθ’ ύλην αρμοδιότητα. Μόνο που ο δείνα και ο τάδε, είχαν πανίσχυρες προσβάσεις στην πολιτική αλλά και στη φυσική ηγεσία, με αποτέλεσμα να αποτελεί γι αυτούς παιχνιδάκι η απομάκρυνση τους, με ή άνευ στοιχειωδώς προσχημάτων.
Στο ενδιάμεσο της μετατόπισης του, πάλι ο Δημήτρης Μάλαμας, μου είπε πως είχε κάνει τη δική του έρευνα και πως η άποψη του πλέον για το συγκεκριμένο αξιωματικό, συγκλίνει εν πολλοίς με τη δική μου. Τότε ήταν που μου συνέστησε για δεύτερη φορά να του επιστήσω την προσοχή, όχι όμως αυτή την φορά για την θέση του, αλλά την ίδια τη ζωή του. “Υπάρχει απ’ όσα ξέρω” μου είπε, συμβόλαιο θανάτου σε βάρος του.
Όπως όφειλα (ή μάλλον δεν όφειλα σε κανέναν και τίποτα;) ενημέρωσα τον αξιωματικό, ο οποίος μου τόνισε πως και γι αυτό ήταν ενήμερος, λαμβάνει μέτρα προστασίας, αλλά φοβόταν μήπως κάποιος αντ’ αυτού, έστρεφε την κάνη κατά αστυνομικού της υπηρεσίας του. Με ενημέρωσε και για την … “κοιτίδα” εκπόρευσης της πολύ σοβαρής απειλής.
Κατόπιν όλων αυτών, επιδίωξα και πέτυχα συνάντηση με την καρδιά της κοιτίδας, άτομο από το οποίο πολύ πρόσφατα είχα δεχτεί τηλεφωνικά έμμεσες προειδοποιήσεις απειλητικού περιεχόμενου, αναφορικά με τα δημοσιεύματα για τη διαπλοκή του Παπαχρήστου με όλο το επιφανές συνονθύλευμα για το οποίο πολλάκις έχουμε γράψει. Ανοίγουμε παρένθεση για να διευκρινίσω πως στην πρώτη τηλεφωνική επικοινωνία, τον είχα ενημερώσει και για τη διεύθυνση της κατοικίας μου, προκειμένου να μην χάσουν χρόνο, αλλά κυρίως, για να μην … κουράζονται. Κάπου στα κιτάπια της ΚΥΠ θα είναι καταγεγραμμένη κι αυτή η συνομιλία, δεδομένου πως η από μέρους χρήση του viber γινόταν σχεδόν αποκλειστικά με επικοινωνίες ενημέρωσης από αξιωματικούς της ΕΛΑΣ!!! Αυτοί είχαν μεγαλύτερο φόβο -συνεπώς και γνώσεις- για τη διασπορά των καλωδιώσεων. Ακόμα και τις πιο ασήμαντες συνομιλίες (βλέπε προβατίνα).
Στη συνάντηση μου με την καρδιά της κοιτίδας, σε παραλιακό καφέ κοντά στο σπίτι μου, μου είπε πως το θέμα εν ολίγοις έχει διευθετηθεί, μου επιβεβαίωσε ότι υπάρχει συμβόλαιο θανάτου, αλλά μάλλον βαίνει προς ακύρωση, καθώς είχε γίνει κοινωνός των συνομιλιών μου, της θέσης μου, τις οποίες φρόντισε έγκαιρα (πριν από τη συνάντηση μας) να διασταυρώσει, διατηρώντας μόνο μία μικρή επιφύλαξη για τα συμβαίνοντα σε υπόθεση που δεν είχε δει το φως της δημοσιότητας.
Για την … “επαφή” ενημέρωσα και πάλι τον αξιωματικό.
Το προτιμότερο σε μία βάση εντελώς πραγματολογική και ιδιοτελώς ρεαλιστική μετά από μία ανασκόπηση των τελευταίων γεγονότων, θα ήταν ν’ αδιαφορήσω πλήρως για όλους και για όλα, και με το πλήρωμα του χρόνου να έγραφα ένα … περινούστατο ρεπορτάζ. Ακόμη κι έτσι όμως, στο όνομα της συνείδησης μου πάλι τα ίδια θα έκανα. Κι ας την πληρώσουν στο τέλος και τα πίτουρα και οι κότες. Ποιος θα μπορούσε να σηκώσει το βάρος της απώλειας μιας ανθρώπινης ζωής, ή της σκύλευσης της στο βωμό της σκοπιμότητας;
Δυστυχώς για εμένα, ποτέ δεν υπήρξα της αντίληψης “ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδίζουν…”. Ήταν κάτι που δεν το άντεχε η συνείδηση μου. Τα ίδια έπραξα ως διαμεσολαβητής του κ. Φραγκίσκο Ραγκούση προς τον κ. Τόσκα (με τον οποίο δεν είχαμε ποτέ τις καλύτερες σχέσεις ελέω κριτικής) τρεις συνολικά φορές. Οι δύο με αφορμή προσωπικές υποθέσεις της Πόλας Ρούπα και η μία για τον Νίκο Ρωμανό, όταν εξ’ αυτής της διαμεσολάβησης και της εξεύρεσης εναλλακτικής λύσης που δεν έθιγε το Κράτος Δικαίου (το αντίθετο μάλιστα καθώς έδειξε το ανθρώπινο πρόσωπο του), και δεν κάηκε στο παρά πέντε η Αθήνα. Ο κ. Ραγκούσης και στις τρεις περιπτώσεις, είχε ενεργήσει προς όφελος των εντολέων του, αλλά και της δημόσιας τάξης, χωρίς όπως μου είχε πει, οι εντολείς του να γνωρίζουν τις μεθόδους που μετήλθε, όπως φυσικά και για τη δική μου διαμεσολάβηση.
Την παραπάνω ιστορία την αναφέρουμε για δύο λόγους. Για τον τρόπο που η ΚΥΠ και η παρααστυνομία “βρομίζει” αξιωματικούς κι αφού το κάνει για αξιωματικούς για πιο λόγο να μην το επαναλάβει για πολίτες που δεν συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις, αλλά και με πόσο μεγάλη ευκολία αυτή η παρααστυνομία ρυθμίζει τα του οίκου της ΕΛΑΣ σε προαγωγές, αποστρατείες, μεταθέσεις, μετακινήσεις κοκ.
Τέλος, να θυμίσουμε άλλη μία προφητική “απόφανση” του Δημήτρη Μάλαμα. “Αποχωρώ, πρώτον γιατί μεγάλωσαν τα παιδιά μου και δεύτερον επειδή στήνεται ένα νέο σύστημα”. Το σύστημα με τη μία ή την άλλη μορφή, δυστυχώς για την υγιή εκδοχή της αστυνομίας ήταν, είναι και θα είναι πάντα εδώ.
Και πως να γίνει διαφορετικά, όταν αυτό το σύστημα κατευθύνει τη ροή του μαύρου χρήματος, την ξεπλένει κι εν τέλει κυβερνά”.

Και ένα ακόμη κείμενο, το οποίο αποκάλυψε, χθες Παρασκευή το 15minutes.gr:
“Ως δημοσιογράφος, ως πολίτης και ως οντότητα, έχω μάθει να λογοδοτώ (συγνώμη για τον ενικό αναφοράς αλλά είναι αμιγώς προσωπική υπόθεση) στη συνείδηση μου και στον αναγνώστη που μου εμπιστεύεται την ενημέρωση του.
Πάνω σ’ αυτό το τρισυπόστατο της υπόστασης οφείλω πρώτα και κύρια στον εαυτό μου, ν’ απολογηθώ και να ομολογήσω, αλλά και να αιτιολογήσω την ποιότητα του τίτλου, όπως επίσης και να ζητήσω συγνώμη από τον αναγνώστη για το κουραστικό μακροσκελές του πράγματος, αλλά και πάλι περιλαμβάνει συνοπτικά όλα όσα θα ήθελα να γράψω.
Ας ξεκινήσουμε με μια παλιά υπόθεση. Η ασφάλεια και συγκεκριμένα το οργανωμένο έγκλημα, παραπέμπει τον Δημήτρη Καπέ ,με κατηγορίες περί σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Μάρτυρας υπεράσπισης του είμαι κι εγώ. Σε ερώτηση εισαγγελέα στην προδικασία, “πως εσείς δεχτήκατε να γίνεται μάρτυρας υπεράσπισης του”, η απάντηση μου ήταν η εξής: “Ως πολίτης πρώτα και κύρια και ως πολίτης με αυξημένες γνώσεις συνεπώς και υποχρεώσεις στο όνομα της δικαιοσύνης και στην απόδοση της, αρνούμαι να δεχτώ πως η αστυνομία αφενός σκευωρεί, αφετέρου αποπειράται να εξαπατήσει την ίδια τη Δικαιοσύνη”
Κάπως έτσι κινήθηκαν και οι ερωταποκρίσεις και στο δικαστήριο. Ανοίγουμε αναγκαστική παρένθεση για να πούμε πως η δημοσιογραφική σχέση με τον Δημήτρη Καπέ ανάγεται στο 1996 κι έκτοτε συνοδεύεται με σχέσεις ειλικρίνειας. Πολύ περισσότερης ειλικρίνειας απ’ ότι με επιφανείς αξιωματικούς. Το σε τί συνίστατο η απάτη της ασφάλειας έχει εξηγηθεί σε παλιότερα άρθρα μου και αν χρειαστεί θα επανέλθω.
Στο δικαστήριο, όταν τέθηκε διαθλαστικά το ίδιο ερώτημα, η απάντηση μου σχετίστηκε με την αναγωγή στη συνείδηση. Μεταξύ άλλων είχα πει ότι, “προσωπικά μπορεί να θεωρώ τον κ. Καπέ υπαίτιο διάπραξης ποικίλων όσων εγκλημάτων. Ακόμα και δολοφονιών. Δεν έχει καμία σημασία όμως το τί θεωρώ ή το τί πιστεύω εγώ, αλλά ποια στοιχεία έχει η αστυνομία και πως με αυτά μπορεί να αποδειχτεί ενώπιον σας η ενοχή. Και απ’ όσα γνωρίζω, κάτι τέτοιο δεν έχει καταστεί εφικτό. Επίσης, αν έγραφα αυτά που θεωρούσα ως δεδομένα, σήμερα δεν θα ήταν κατηγορούμενος ο κ. Καπές, αλλά εγώ στη θέση του κι εκείνος ως κατήγορος μου για συκοφαντία”. Επαναλαμβάνω όμως σε μορφή ρητορικού ερωτήματος, “θα διατηρήσω ήσυχη τη συνείδηση μου όταν γνωρίζω με γεγονότα και αποδείξεις ότι υπάρχει αστυνομική σκευωρία κι εγώ να σιωπώ;”.
Ποιος δημοσιογράφος θα πήγαινε να καταθέσει ως μάρτυρας υπεράσπισης και δεν θα έβαζε την ουρά κάτω από τα σκέλια και μάλιστα κόντρα στην ασφάλεια, εάν είχε την οποιαδήποτε παράνομη συναλλαγή μ’ ένα κακοποιό; Αντίθετα, στο όνομα της συνείδησης μου, δημοσιοποίησα πληροφορίες που σχηματοποιούν, όχι κάποια καρτούν, αλλά ολόκληρο άτλαντα από μίκυ μάους αλλά και αυθεντικά πρόσωπα με επικοινωνίες, συναλλαγές κοκ με τον Παπαχρήστου (το τελευταίο ούτε γνώριζα, ούτε επικοινώνησα έστω και μία φορά μαζί του) και δευτερογενώς με Μάλαμα, καθιστώντας με -κατά τη συνείδηση μου- στόχο των επαγγελματιών της δολοπλοκίας. Το μόνο από σειρά δημοσιογράφων με τους οποίους οι δύο μακαρίτες είχαν στενή σχέση. Αλλά και προφανώς υπήρξα κάρφος -ο μόνος ίσως- που δεν αναπαρήγαγα αμάσητα τα αφηγήματα τους και έγραφα για τις σχέσεις της ανομίας με τη κατ’ επίφαση νομιμότητα.
Υπουργοί, κυβερνητικοί, επιχειρηματίες, απόστρατοι κι εν ενεργεία αξιωματικοί, δικαστικοί, επιχειρηματίες, εκκλησιαστική κοκ. Βρώμικο χρήμα, δολοφονίας, εκβιασμοί, μαφία. Αυτά δεν τα άκουσαν ποτέ η κ. και οι συνεργάτες πρώην αξιωματικού της ΕΛΑΣ που άκουγαν τις κασέτες και μοίραζαν κοριούς μέσα από την ΚΥΠ για να παγιδευτούν αυτοκίνητα, οι οδηγοί των οποίων βρίσκονταν αργότερα δολοφονημένοι; Δεν άκουσε ποτέ η κ. αστυνόμος συνομιλίες του Παπαχρήστου με το αφεντικό της και τ’ αφεντικά του;
Μέσα στη συνείδηση μου βρίσκονται και αυτά. Και όσοι νόμιζαν ότι με την εμπλοκή μου στην υπόθεση θα με φοβίσουν, ώστε να σταματήσω να γράφω για όλο αυτό το συνονθύλευμα της διαπλοκής, πλανώνται οικτρά. Μπορεί να να με ισοπεδώσετε ψυχολογικά, επαγγελματικά ακόμη και βιολογικά, αλλά δεν θα σας επιτρέψω να λιώσετε τη φωνή μου. Εξ’ ου και το αει στο διάολο κρετίνοι.
Ένα από τα πράγματα που δεν αντέχω και με πλήττουν θανάσιμα, είναι η “αποκάλυψη” της προμήθειας 1.000 ευρώ τον Απρίλιο του 2016 από το Δημήτρη Μάλαμα. Έναν Δημήτρη Μάλαμα που φέρεται να σκόρπιζε τα χιλιάρικα ένθεν κακείθεν, αλλά δεν υπάρχει καμία άλλη συνομιλία με τη γραμματέα του για την διανομή του μαύρου χρήματος σε κάποιο άλλο πρόσωπο. Έδωσε εντολή για παράνομη συναλλαγή στη γραμματέα του μέσω συμβατής γραμμής, μόνο για εμένα και μόνο για μία φορά. Τον καιρό που γνώριζε πως τον άκουγε και η κουτσή Μαρία και την περίοδο που κι εμείς γνωρίζαμε πως μας άκουγε η ΚΥΠ. Αλλά όπως είχα πει, “δεν έχω κάτι να κρύψουμε, οπότε καλή ακρόαση στα παλικάρια”. Τον Απρίλιο του 2016, ο Δημήτρης Μάλαμας είχε στραφεί όπως είπαμε στις νόμιμες επιχειρήσεις, δημιουργώντας το επιχειρηματικό καταπίστευμα για το τρία παιδιά του που πλέον θα έμπαιναν στο στίβο της ζωής.
Τότε ήταν που μου ζήτησε να επικοινήσω με το εμπορικό τμήμα του ΑΝΤ1 για να διαφημιστεί ως χορηγός σε πρωινή εκπομπή του καναλιού, ενώ παράλληλα συζητήσαμε την προοπτική ν’ αναλάβω την εμπορική επικοινωνία της επιχείρησης του. Δεν θυμάμαι εάν ή όχι συγκαταλέχθηκε ως χορηγός εκπομπής λόγω κόστους. Αυτό που θυμάμαι είναι πως η δική μας συζήτηση περί μελλοντικής συνεργασίας χάλασε και η προκαταβολή επιστράφηκε ως αχρεωστήτως καταβληθείσα.
Αυτά τα ολίγα προς το παρόν”.
Πότε και πώς έγινε η δολοφονία του ΕΚΑΜίτη Σπύρου Παπαχρήστου – Ένα απίθανο, τρελό σενάριο για τη δολοφονία Παπαχρήστου – Κι αν είναι αλήθεια;

Tι είχε γράψει ο Καραϊβάζ:
“Είθισται, γύρω από τις συνθήκες θανάτου -πολύ δε περισσότερο όταν πρόκειται για δολοφονία- ενός σημαίνοντος με θετικό ή αρνητικό πρόσημο, προσώπου και μάλιστα ενός προσώπου το οποίο περιβάλλουν φήμες και σπερμολογίες ως διαμεσολαβητή με καθήκοντα επιδιαιτησίας για στιβαρούς παράγοντες του οικονομικού κατεστημένου, του οργανωμένου εγκλήματος και της αστυνομίας, ν’ αναπτύσσονται πολυποίκιλα σενάρια κι ερμηνείες για τους ανθρώπους που κρύβονται πίσω από τους φυσικούς αυτουργούς και το σκοτεινό κίνητρο που καλύπτει αυτή καθαυτή την πράξη της δολοφονίας.
Με την αίρεση ότι πάντοτε στον κανόνα υπάρχουν εξαιρέσεις, η οπτική διερεύνησης της δολοφονίας ή της εκτέλεσης Παπαχρήστου, καλύπτεται ήδη από την αχλή ενός αξεδιάλυτου μυστηρίου και εικασίες που βασίζονται σ’ ένα δύσκολο παζλ, στο οποίοι περιπλέκονται όλοι οι προναφερόμενοι, μεταξύ των οποίων δύο βαριά ονοματα της εφοπλιστικής ελίτ που βρίσκονται σε ακήρυχτο πόλεμο και οι πληροφορίες έφεραν τον Παπαχρήστο ως το μοναδικο στην χώρα άτομο, που αποπειράθηκε να συμβιβάσει τα φαινομενικά μεταξύ τους ασυμβίβαστα. Και σ’ αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση προσανατόλισαν τις υποθέσεις εργασίες τα πρώτα άτομα που βρέθηκαν στο σπίτι του πρώην αστυνομικού, λίγη ώρα μετά τη δολοφονία του. Και πιο συγκεκριμένα, όπως αναφέρουν πηγές του bloko.gr, ήταν ένας υπουργός, ένας εφοπλιστής και ένας ανώτατος πρώην αξιωματικός. Και οι συγκεκριμένοι άνθρωποι, φέρονται πως φωτογράφισαν έναν βαρόνο της παρανομίας, ως τον ηθικό αυτουργό που όπλισε τα ματωμένα χέρια των εκτελεστών. Προφανώς κάτι γνωρίζουν και σίγουρα πολλά παραπάνω απ’ ότι οι υπόλοιποι εμεις αδαείς.
Το βασικό ερώτημα που ανακύπτει όμως είναι εάν επρόκειτο για αποστολή εκτέλεσης υπαγορευμένη από το συγκεκριμένο βαρόνο, που επίσης οι φήμες τον ορίζουν ως τον εντολέα πάνω των 10 συμβολαίων θανάτου, θα έστελνε μίσθαρνους φονιάδες, για να χτυπήσουν ένα τόσο μεγάλης εμβέλειας στόχο, με την έννοια της σημασίας αυτής καθαυτής που αποδίδεται στο πρόσωπο του Παπαχρήστου, με ένα τόσο μικρού διαμετρήματος όπλο; Γιατί να ρίσκαρε την αστοχία έστω κι ενός χιλιοστού ζωής, με δεδομένο ότι σε όλες τις υπόλοιπες εκτελέσεις που του αποδίδονται χρησιμοποιήθηκαν από καλάσνικοφ μέχρι και εγγυημένου αποτελέσματος πιστόλια; Είναι και παραμένει ως ένα βασικό ερώτημα.
Από την άλλη πάλι, γιατί όταν λαβώθηκε ο Παπαχρήστος και πριν σωριαστεί νεκρός φώναξε δύο φορές “όχι ρε φίλε”; Ήταν ένα άλλου χαρακτήρα ερώτημα, που η λύση του μάλλον ανακαλύπτεται στις φρασεολογικές συνήθειες του θύματος. Κάθε φορά που αγανακτούσε, θύμωνε, κάτι του προκαλούσε έκπληξη, ή σε στιγμή αμηχανίας, αυτή ακριβώς ήταν η συνειρμική φράση που έκανε επίκληση το θυμικό και ο λογισμός του.
Οι αστυνομικοί του ανθρωποκτονιών πάντως, πολλοί πιο έμπειροι και καταρτισμένοι από τον οποιονδήποτε ημών δοκησίσοφο οιωνοσκόπο, βλέπουν και τους μαρτυρούν στοιχεία ο χώρος και ο χρόνος του εγκληματος, σε συνάρτηση φυσικά με όλες τις υπόλοιπες φιοριτούρες ή γαρνιτούρες μιας υπόθεσης. Το πιο σημαντικό όμως ειναι πως και βλέπουν και ακούν.
Πληροφορίες του bloko.gr σημειώνουν ότι ο μέχρι σήμερα προσανατολισμός της έρευνας δείχνει κάτι που εξαρχής φάνταζε ως απίθανο ή εντελώς τρελό. Αυτό της ληστείας δηλαδή. Και όχι φυσικά της ληστείας σε βάρος του πρώην αστυνομικού, που ήταν φορτωμένος με πάνω από 20.000 ευρώ, αλλά έχοντας ως στόχο τις εισπράξεις της κοσμοπολίτικης ταβέρνας. Και εκεί η φαταλιστική συγκυρία έδειξε το τραγικά ειρωνικό πρόσωπο της.
Ο Παπαχρήστος έχοντας αντιληφθεί το κίνητρο, σε μια ώρα που ήδη άρχισαν να σβήνουν τα φώτα τα ταβέρνας, αποπειράθηκε να κάνει μια ακόμη αλτρουστική -όπως του καταλογίζουν μέσα στις πολλές- πράξη. Ν’ αποτρέψει τη ληστεία, σε μια επανεκκίνηση ίσως του αστυνομικού ενστίκτου. Γι αυτό και άφησε το μπουκάλι με το κρασί που του είχε κάνει δώρο ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας πάνω στο πεζούλι.
Απίθανο και τρελό το σενάριο; Γιατί όμως όχι και αληθινό; Νομίζουμε ότι διαθέτει όσα ακριβώς ψήγματα ενός συμπλέγματος τρέλας και αληθοφάνειας εμπεριέχουν και τα υπόλοιπα όλα όσα ακούγονται”.