Για τη ζωή της πριν ξεκινήσει να δημιουργεί τις κρέμες της, οι οποίες την έκανα γνωστή στο πανελλήνιο και όχι μόνο, μίλησε η Δήμητρα Κατσαφάδου, σε μια τρυφερή συζήτηση που είχε με την Κατερίνα Καινούργιου για την εκπομπή της, «Super Κατερίνα».
«Δούλευα σε μια φαρμακευτική. Όταν έφυγα από εκεί έπαιρνα πάρα πολύ καλά λεφτά και η οικογένειά μου με αποκλήρωσε. Μου είπαν ότι για εκείνους έχω αυτοκτονήσει, δεν υπάρχω. Δεν πήγαινα στο σπίτι μου κλπ. Η γιαγιά μιας φίλης μου, που δεν με ήξερε καν, με φιλοξένησε. Έμενα στο Μενίδι, οι γονείς μου δεν ήθελαν παρτίδες μαζί μου. Μάλλον ήθελα να με τιμωρήσουν που έφυγα από τη δουλειά. Εκεί είχε μια ταβέρνα ένας φίλος, μου έφερνε φαγητό. Ήμουν ολομόναχη»
«Όλα άρχισαν από την κατσαρόλα του σπιτιού. Υπάρχει μια ιστορία πριν από αυτό. Δούλευα σε μια φαρμακευτική, όταν έφυγα από εκεί έπαιρνα πολύ καλά λεφτα και με αποκλήρωσε η οικογένεια. Μου είπαν ότι για εμάς έχεις αυτοκτονήσει. Δεν πήγαινα σπίτι κλπ. ήτα μια γιαγιά που δεν με ήξερε καν, γνώριζα την εγγόνι της, και με φιλοξένησε. εμένα στο Μενίδι, δεν ήθελαν οι γονείς μου παρτίδες. Ήθελαν να με τιμωρήσουν. Εκει είχε μια ταβέρνα ένας φίλος, μου έφερνε φαγητό, αλλά ήμουν ολομόναχη», τόνισε αρχικά και συνέχισε:
«Δεν είχα λεφτά, είχα το ταμείο ανεργίας. Έπαιρνα γλαστρούλες με λεβάντα, τριαντάφυλλο και τα εκχύλιζα. Τα δοκίμαζαν η γιαγιά μια φίλη της γιαγιάς και μου έλεγαν ότι κάνω κάτι καλό. Αυτή η σκληρότητα της μανιάτικης οικογένειας με έκανε να αποδείξω σε εκείνους πρώτα και μετά σε εμένα ότι θα τα καταφέρω. Οι γονείς μου μένουν σε σπίτι με δάνεια, τους βοηθάω και ξεχρεώνω και τα δάνεια. Κάποια στιγμή μια φίλη της γιαγιάς, μια κυρία, γυναικάρα, δοκίμασε τις κρέμες και έψαχνε να με βρει. Εγώ κρυβόμουν γιατί έλεγα τι θα θέλει τώρα. Τελικά ήθελε κρέμες και για τις φίλες της. Η μία έφερε την άλλη, στόμα με στόμα και για καλή μου τύχη, ο προμηθευτής που βρήκα με στήριξε. Δεν τον έχω αλλάξει από τότε μέχρι σήμερα».
Για την προσωπική της ζωή. «Είμαι μόνη μου. Θέλω έναν άνδρα που να είναι πιο άνδρας από μέσα. Ο άνδρας που θα είναι δίπλα μου πρέπει να αντέξει ακόμα και τα σκυλιά μου, να μην είναι υποχόνδριος. Μου λείπει ένας ιππότης, ένας καλόψυχος άνδρας, για να είμαι ευτυχισμένη. Είχα μία σχέση πρόσφατα. Ήταν ο παιδικός μου έρωτας, αλλά ήταν μια σχέση on/off. Ίσως δεν άντεξε αυτό που μου συνέβαινε. Τσακώθηκε και με το δεξί μου χέρι, που εγώ τη λατρεύω. Δεν γίνεται να μην αγαπάς αυτούς που έχουμε γύρω μας».
Όσον αφορά στην υιοθεσία: «Παίρνω παιδί. Είμαι πολύ κοντά στην υιοθεσία ενός κοριτσιού. Μου έβγαλαν για αρχή την ψυχή. Αν το κοριτσάκι έχει αδερφάκι θα υιοθετήσω κι αυτό. Θέλω το πιο πονεμένο παιδί που υπάρχει. Θεωρώ ότι θα υιοθετήσω πολλά παιδιά».
Για την κατάθλιψη μου πέρασε: «Με βοήθησε φαρμακευτική αγωγή. Είχα παχύνει πολλά, τα έκοψα σιγά σιγά. Δεν πήγαινα πουθενά. Από το εργαστήριο στο σπίτι ήμουν και επειδή, Πάτησα τον δαίμονα, είπα “πρέπει να σε νικήσω”».
Η Δήμητρα Κατσαφάδου μίλησε και για τον γάμο της με έναν άνθρωπο που αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.
