Ο περίφηµος ισχυρισµός για τη «σωστή πλευρά της ιστορίας» που υποτίθεται ότι θα έπρεπε απαρέγκλιτα να ασπαστούν οι χώρες της Δύσης αναφορικά µε τον πόλεµο της Ουκρανίας φαίνεται ότι πλέον καταρρέει µε κρότο.
Η είδηση ότι ο Ντόναλντ Τραµπ φαίνεται να συµφώνησε µε τον Πούτιν για την έναρξη διαπραγµατεύσεων για το τέλος του πολέµου στην Ουκρανία, δείχνει µε τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι η ηγεσία της ΕΕ -η οποία στήριξε αναφανδόν το δόγµα Μπάιντεν- στην καλύτερη περίπτωση µένει πλέον θεατής των εξελίξεων. Η εξέλιξη αυτή δείχνει ότι τα «βουβάλια», ΗΠΑ και Ρωσία, αποφάσισαν να συζητήσουν πραγµατικά και να βρουν µια κοινά αποδεκτή και συµφέρουσα και για τους δύο λύση και η οποία εξέλιξη κάνει την ηγετική οµάδα της Ευρώπης να µοιάζει πιο µικρή και από τα βατράχια που συνηθίζουν να µαζεύονται στις λίµνες όταν τα βουβάλια µαλώνουν.
Για να γίνουµε σαφέστεροι αξίζει απλώς να επισηµάνουµε το προ ολίγων ηµερών ρεπορτάζ του Bloomberg που ανάφερε ότι το κόστος της ειρήνης στην Ουκρανία θα ανέλθει στα 3,1 τρισεκατοµµύρια δολάρια για την επόµενη της ειρηνευτικής συµφωνίας ηµέρα, µε αφορµή την συνοµιλία µεταξύ του Αµερικάνου προέδρου Ντόναλντ Τραµπ και του Ρώσου οµόλογού του Βλαντίµιρ Πούτιν και την συµφωνία τους για έναρξη διαπραγµατεύσεων για το τέλος του πολέµου.Σύµφωνα µε το αµερικανικό µέσο ο Ντόναλντ Τραµπ επιδιώκει να µεταφέρει το µεγαλύτερο µέρος αυτού του οικονοµικού βάρους στις ευρωπαϊκές χώρες, γεγονός που θα µπορούσε να έχει σοβαρές οικονοµικές επιπτώσεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει ήδη αρχίζει να διαµηνύει στους ηγέτες της ΕΕ τι πρέπει να κάνουν αν θέλουν να διασφαλίσουν την ειρήνη στην Ουκρανία. Ωστόσο οι απαιτήσεις του είναι τέτοιες που εκτιµάται µπορεί να ωθήσουν τις ευρωπαϊκές ηγεσίες στα όρια τους.
Χρήσιµοι ηλίθιοι
Άρα πέρα από τις προφανείς πολιτικές προεκτάσεις του θέµατος που θα αναδείξουν την Ουκρανία και τον Ζελένσκι σαν τους «χρήσιµους ηλίθιους» της Ιστορίας, η εξέλιξη της προσέγγισης ΗΠΑ-Ρωσίας θα έχει και ένα τεράστιο οικονοµικό κόστος για την οικονοµία της Ευρώπης.
Μέσα σε όλα αυτά η ελληνική κυβέρνηση διάλεξε τα προηγούµενα χρόνια να ταυτιστεί τόσο καθοριστικά µε τα δυτικά συµφέροντα που κατάφερε να σπάσει ιστορικούς δεσµούς αιώνων µε την Ρωσία. Μπορεί η Ελλάδα να µην βρέθηκε ποτέ στην σφαίρα επιρροής της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, αλλά και της Ρωσικής Δηµοκρατίας αργότερα, πάντοτε όµως αυτοί οι ιστορικοί πνευµατικοί και θρησκευτικοί δεσµοί κρατούσαν τις σχέσεις Ελλάδας και Ρωσίας ενεργές. Η µονοµέρεια όµως που τήρησε και µάλιστα µε τόσο έντονο τρόπο ο Έλληνας Πρωθυπουργός τα τελευταία χρόνια στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, ενέταξε της χώρα µας στις χώρες που προχωρούν σε εχθρικές ενέργειες προς την Ρωσία. Θυµίζουµε ότι η Ρωσική κυβέρνηση ενέκρινε πριν 2 χρόνια κατάλογο χωρών «που προβαίνουν σε εχθρικές ενέργειες εναντίον της Ρωσίας, των εταιρειών της και των πολιτών της» µετά την εισβολή στην Ουκρανία. Η λίστα περιλαµβάνει όλες τις χώρες-µέλη της ΕΕ, µαζί και την Ελλάδα.
Χάος
Από το «ανήκωµεν εις την Δύση» µέχρι την εξέλιξη αυτή, όλοι αντιλαµβάνονται ότι έχει δηµιουργηθεί ένα χάος. Αυτή λοιπόν η χαοτική πολιτική που ακολούθησε η ΕΕ τα προηγούµενα χρόνια στον πόλεµο της Ρωσίας όχι απλώς υιοθετήθηκε από τον κ. Μητσοτάκη, αλλά ο ίδιος επέλεξε µε φανατισµό να την υπερασπίζεται στα διεθνή φόρα. Αποτέλεσµα της επιλογής του αυτής είναι η Ελλάδα να βρίσκεται σήµερα µαζί µε τις υπόλοιπές χώρες της ΕΕ στη θέση του θεατή των εξελίξεων τη στιγµή που µια άλλη εξωτερική πολιτική που χαράσσεται πλέον από τον Πρόεδρο Τραµπ αφήνει εκτεθειµένους όλους εκείνους που µυωπικά υποστήριξαν µε τόσο πάθος την αντιρωσική ρητορική εδώ και χρόνια.
Θα µπορούσαµε να δικαιολογήσουµε εν µέρει την επιλογή Μητσοτάκη να ταχθεί µε τη πολιτική της ΕΕ στον πόλεµο Ρωσίας – Ουκρανίας κατά της Ρωσίας, αν η χώρας µας λάµβανε σοβαρά αντισταθµιστικά οφέλη, πολιτικά και οικονοµικά, κάτι που δεν έγινε µε ευθύνη της κυβέρνησης.
Στο οικονοµικό σκέλος, θα έπρεπε η Ελλάδα να διεκδικήσει αποζηµιώσεις για τις οικονοµικές ζηµιές που υπέστη ο αγροτικός µας τοµέας από την ακύρωση εξαγωγών προς την Ρωσία. Είναι γνωστό ότι µεγάλος όγκος της παραγωγής µας σε Ροδάκινα και άλλων φρούτων πήγαινε στις ρωσικές αγορές.
Περιοχές όπως η Χαλκιδική έχασαν µεγάλο αριθµό τουριστών από την Ρωσία, προκαλώντας πλήγµα στην οικονοµία της Βόρειας Ελλάδας. Ως γνωστό σε αυτές τις περιοχές η τουριστική βιοµηχανία µας εξαρτάται από τις βαλκανικές χώρες και την Ρωσία.
Ενώ η αµυντική βιοµηχανία αρκετών ευρωπαϊκών χωρών (Γερµανίας, Γαλλίας, Πολωνίας κ.α.) ωφελήθηκαν σηµαντικά από την αυξηµένη ζήτηση όπλων και πυροµαχικών λόγω του πολέµου στην Ουκρανία, η Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι διαθέτει εγχώρια αµυντική βιοµηχανία (ΕΑΣ, ΕΑΒ, ELVO κ.λπ.), φαίνεται πως δεν έχει εκµεταλλεύτηκε αυτή την ευκαιρία και δεν έλαβε καµιά παραγγελία.
Ευκαιρία
Ήταν ευκαιρία για στρατηγικές συνεργασίες και επενδύσεις στην αµυντική µας βιοµηχανία που δυστυχώς χάθηκε. Ταυτόχρονα δεν πετύχαµε µια ενεργή συµµετοχή σε ευρωπαϊκά προγράµµατα άµυνας που θα µπορούσε να αποτελέσει λύση για την αµυντική µας βιοµηχανία µε µακροχρόνιο ορίζοντα.
Παραδώσαµε όπλα και πυροµαχικά σοβιετικής προέλευσης, που οι γνώµες των ειδικών διίστανται για την χρησιµότητά τους, χωρίς να λάβουµε νέο σύγχρονο εξοπλισµό, εκτός από µερικά ελαφρά τεθωρακισµένα από την Γερµανία.
Αλλά και σε πολιτικό επίπεδο, η χώρα µας δεν κατάφερε να λάβει ούτε κατ’ ελάχιστο εγγυήσεις ασφαλείας απέναντι στην αναθεωρητική Τουρκία, ενώ εδώ και τρία χρόνια γίνεται πόλεµος στην γειτονιά της ΕΕ.
Είναι πλέον προφανές ότι ο Αµερικανός Πρόεδρος διαπραγµατεύεται µόνος του µε τις χώρες ενδιαφέροντος των ΗΠΑ και αφήνει στην άκρη τα πολιτικά τσιράκια της πολιτικής Μπάιντεν, δηλαδή τις πολιτικές ηγεσίες της ΕΕ. Χρόνια τώρα υποστηρίζαµε ότι αυτή η µονόπλευρη εξωτερική πολιτική του κ. Μητσοτάκη θα µας εκθέσει. Τώρα απλώς επιβεβαιώνονται οι φόβοι και οι απόψεις µας. Άλλωστε τα υπό εξέλιξη γεγονότα δεν αφήνουν πλέον καµία αµφιβολία ότι τα αφηγήµατα περί «σωστής πλευράς της Ιστορίας» µπορεί να ανατραπούν στη διάρκεια ενός απλού τηλεφωνήµατος ανάµεσα σε εκείνους που έχουν την ισχύ να διαµορφώνουν πραγµατικά το ιστορικό Παρόν.
Και έπεται και συνέχεια, η οποία µάλλον απογυµνώσει τις πολιτικές ηγεσίες της ΕΕ για τις λανθασµένες επιλογές της.
* Βουλευτής Β2 Δυτικού τοµέα Αθηνών µε τη ΝΙΚΗ
