Το τελευταίο αντίο είπαν φίλοι και συγγενείς στον Χρήστο Κυριαζή ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 68 ετών μετά από μάχη που έδωσε αντιμετωπίζοντας σοβαρό πρόβλημα υγείας.
Με μια κιθάρα από λουλούδια τον αποχαιρέτησαν οι δικοί του άνθρωποι. Η κηδεία του έγινε στο Α’ Νεκροταφείο και το «παρών» έδωσαν καλοί φίλοι και η οικογένειά του. Ανάμεσά τους η Βάνα Μπάρμπα και ο Μίλτος Καρατζάς.
Η οικογένειά του δημοφιλούς καλλιτέχνη ζήτησε αντί στεφάνων, να γίνουν δωρεές στο ίδρυμα Make-A-Wish για να εκπληρωθούν οι ευχές παιδιών, που παλεύουν με απειλητικές ασθένειες.
Ο Χρήστος Κυριαζής χάραξε το δικό του ιδιαίτερο δρόμο στο τραγούδι τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 αρχικά γράφοντας τραγούδια για άλλους και εν συνεχεία βγαίνοντας και ο ίδιος στο προσκήνιο τραγουδώντας λαϊκά τραγούδια, με ιδιαίτερο στίχο που έκαναν τη δική τους επιτυχημένη διαδρομή.
Το 1972 είχε δημιουργήσει το μουσικό συγκρότημα «Πρόκες», ενώ ήταν και μέλος των «Mirabilis Zalapa» και «What a pity».
Μετά τις σπουδές του στην Ιταλία και την επιστροφή στην Ελλάδα στράφηκε προς τη λαϊκή μουσική και ερμήνευσε πολλά αξιομνημόνευτα κομμάτια. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία του ήρθε με τον δίσκο «Μου θυμίζεις τη μάνα μου» το 1992, ο οποίος έγινε πλατινένιος, ξεπερνώντας τα 125.000 αντίτυπα. Ακολούθησαν οι δίσκοι «Επιτυχίες» (1994), «Η αγάπη είναι μία» (1994, «χρυσός» δίσκος των 30.000 αντιτύπων), «Χαμένος Νικητής» (1995), «Άλλο τι θέλω, άλλο τι μπορώ» (1997).
Το «Έλα Μωράκι μου», «Τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια» και φυσικά το επικό «Μου θυμίζεις τη μάνα μου» έχουν αφήσει εποχή. Και ακόμη και σήμερα, όλοι θυμόμαστε τους στίχους!
Ο Χρήστος Κυριαζής δεν έγραφε μόνο τα δικά του τραγούδια αλλά ήταν ο άνθρωπος πίσω από μεγάλες επιτυχίες που ερμήνευσαν άλλοι τραγουδιστές, όπως το τραγούδι «Στη Δραπετσώνα» με τον Βλάσση Μπονάτσο ή το «Βράδυ Σαββάτου» με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και το «Μπρικάκι» με τον Γιώργο Μαργαρίτη.
Εκτός από τραγουδιστής ήταν και ένας ιδιαίτερα επιτυχημένος επιπλοποιός. Το έπιπλο ήταν οικογενειακή υπόθεση, ασχολούνταν τα αδέλφια του και ο ίδιος σπούδασε σχεδιασμό επίπλου στο Μιλάνο. Επιστρέφοντας μπήκε στην οικογενειακή επιχείρηση, ένα μικρό μαγαζί στα νότια προάστια 38 τ.μ. με έπιπλα στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο, και την απογείωσε.
