Αφετηρία για μια στρατηγική εξομάλυνσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων πρέπει να είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, δηλώνει μεταξύ άλλων στο Βήμα της Κυριακής, ο Ευάγγελος Βενιζέλος προβαίνοντας στην εκτίμηση ότι “θα μπορούσε η επίλυση του ζητήματος αυτού, σε τελευταία ανάλυση μέσω της προσφυγής στη Χάγη, να λειτουργήσει εκτονωτικά για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις συνολικά, οι οποίες επηρεάζονται καθοριστικά και από το Κυπριακό ως διεθνές θέμα”.
Ο κ. Βενιζέλος επισημαίνει ότι στη πρόσφατη συνάντηση των κ. Δένδια και Τσαβούσουγλου “αναδείχθηκαν” σε αυτόν τον δημόσιο διάλογο στην ‘Αγκυρα κυρίως άλλα θέματα. “Για παράδειγμα, η θέση της μουσουλμανικής μειονότητας διέπεται από τη συνθήκη της Λωζάννης, αλλά και από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Το ζήτημα των υπερπτήσεων που ετέθη άπτεται των λεγομένων γκρίζων ζωνών. Στο ζήτημα της αποστρατιωτικοποίησης υπάρχουν πολύ ισχυρές ελληνικές νομικές απαντήσεις. Αλλά αυτός ο διάλογος σημαίνει ότι αντιμετωπίζουμε τα πάντα εντός ενός ενιαίου διαδικαστικού πλαισίου; Πρέπει να ξέρουμε ακριβώς πώς οργανώνεται η συζήτηση και προς ποιον σκοπό”, σημειώνει.
Συμπληρώνει πώς μετά τη συνέντευξη των δυο υπουργών Εξωτερικών στην Αγκυρα γίνονται κινήσεις που πρέπει να δούμε σε ποια στρατηγική εγγράφονται και ” νομίζω πως πρέπει να μας το πει τις επόμενες μέρες με κάποια ευκαιρία ο Πρωθυπουργός και κυρίως να το δούμε στην πράξη”.
“Η συζήτηση στην ΕΕ θα επανέλθει σταδιακά στον σκληρό της πυρήνα που είναι το δημοσιονομικό πλαίσιο. Ο διάλογος που άρχισε ήδη ανάμεσα στον Μάριο Ντράγκι και στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε μας αφορά άμεσα”, αναφέρει και σχολιάζοντας τη διάσταση ανάμεσα στην Επιτροπή των Ειδικών επιστημόνων και τις πολιτικές δυνάμεις για τη πανδημία παρατηρεί πως “δημιουργείται έτσι μια “αιμομιξία” επιστημονικής και πολιτικής προσέγγισης. Γι’ αυτό πρέπει καταρχήν να υπάρχει σαφής διαχωρισμός των πεδίων”.
