Παρά τις εκτεταμένες διαμαρτυρίες και τις πολιτικές πιέσεις, οι βραχυχρόνιες
μισθώσεις τύπου Airbnb συνεχίζουν να κυριαρχούν στα κέντρα των ευρωπαϊκών πόλεων, επιδεινώνοντας την κρίση στέγασης. Πόλεις όπως η Λισαβόνα, η Βαρκελώνη και η Βενετία αντιμετωπίζουν ραγδαία αύξηση των ενοικίων και μείωση του μόνιμου πληθυσμού, παρότι έχουν επιβάλει περιορισμούς ή σχεδιάζουν απαγορεύσεις στις τουριστικές μισθώσεις, επισημαίνεται σε δημοσίευμα των βρετανικών Financial Times.
Στην Αθήνα, επιβλήθηκε προσωρινή απαγόρευση νέων καταχωρίσεων, ενώ η Βαρκελώνη κινείται προς πλήρη κατάργηση των υφιστάμενων αδειών, σημειώνεται στο ίδιο δημοσίευμα.
Ωστόσο, επικριτές υποστηρίζουν ότι οι απαγορεύσεις αυξάνουν τις τιμές ξενοδοχείων και δεν επιλύουν το πρόβλημα, το οποίο αποδίδουν σε βαθύτερα διαρθρωτικά
ζητήματα.
Η ΕΕ θα απαιτεί από το 2026 διαφάνεια στα δεδομένα των πλατφορμών, ελπίζοντας σε πιο αποτελεσματική ρύθμιση. Η ζήτηση για βραχυχρόνια μίσθωση παραμένει ισχυρή, καθιστώντας δύσκολη την αναχαίτισή της. «Πρέπει να βρούμε τη σωστή ισορροπία», δηλώνει η υπουργός Τουρισμού, Όλγα Κεφαλογιάννη.
Τον Ιανουάριο, η χώρα εισήγαγε μονοετές πάγωμα των νέων εγγραφών βραχυχρόνιας μίσθωσης στην Αθήνα. «Αφενός, είναι σημαντικό να επιτρέψουμε σε αυτούς τους ανθρώπους να εκμισθώνουν τα δευτερεύοντα σπίτια τους ως βραχυχρόνιες μισθώσεις για οικονομικό όφελος· από την άλλη όμως, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι ντόπιοι έχουν πρόσβαση σε στέγαση», επισημαίνει. Ωστόσο, παρά τα χρόνια διαμαρτυριών και τις επανειλημμένες εκκλήσεις για δράση, η εξεύρεση αυτής της ισορροπίας παραμένει άπιαστη. Αν και ορισμένες πόλεις έχουν προσπαθήσει να αυστηροποιήσουν το ρυθμιστικό πλαίσιο γύρω από τις βραχυχρόνιες μισθώσεις – οι οποίες συνήθως ορίζονται ως μισθώσεις διάρκειας μικρότερης των 30 ημερών – παρατηρείται έλλειψη συντονισμού μεταξύ τοπικών και εθνικών αρχών, που συχνά έχουν αντικρουόμενες
προτεραιότητες.
