Σε πρωτόγνωρη πολιτική φάση εισέρχεται η Γαλλία, με τον Εμανουέλ Μακρόν να καλείται να χειριστεί λεπτές ισορροπίες, μέχρι τον διορισμό του νέου πρωθυπουργού, που θα διαδεχθεί τον Γκαμπριέλ Ατάλ.
Ο Μακρόν θα κάνει μέχρι σήμερα το βράδυ δεκτή και τυπικά την παραίτηση του Ατάλ, που εκ των πραγμάτων δεν θα μπορούσε να μείνει στη θέση του μετά τα αποτελέσματα των πρόσφατων βουλευτικών εκλογών. Ωστόσο, ο Ατάλ θα παραμείνει πρωθυπουργός και θα χειρίζεται τις τρέχουσες υποθέσεις μέχρι να βρεθεί αντικαταστάτης του. Η παραμονή του ενδεχομένως θα διαρκέσει έως το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι, που αρχίζουν στις 26 Ιουλίου 2024 και τελειώνουν στις 11 Αυγούστου 2024.
Συνθήκες ρήξης στο Νέο Λαϊκό Μέτωπο
Την ίδια ώρα, νεφελώδες παραμένει το τοπίο για το πρόσωπο που θα διαδεχθεί τον Γκαμπριέλ Ατάλ. Τα κόμματα του Νέου Λαϊκού Μετώπου, που εξέλεξε και τους περισσότερους βουλευτές, αδυνατούν να καταλήξουν σε ένα πρόσωπο κοινής υποδοχής, ενώ έχουν δημιουργηθεί συνθήκες ρήξεις.
Από χθες το βράδυ ωστόσο άρχισε να καθίσταται σαφές ότι το Σοσιαλιστικό κόμμα, οι Οικολόγοι και το Κομμουνιστικό κόμμα τείνουν να συμφωνήσουν στο πρόσωπο της Γαλλίδας καθηγήτριας Οικονομικών Λοράνς Τουμπιανά. Η Τουμπιανά δεν έχει ενταχθεί σε κάποιο κόμμα, όμως συνέταξε σε μεγάλο βαθμό τη συμφωνία του Παρισιού του 2015 για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Ωστόσο, η Ανυπότακτη Γαλλία του Ζαν Λυκ Μελανσόν έχει απορρίψει την υποψηφιότητα ως μη σοβαρή και θεωρεί ότι το προεκλογικό πρόγραμμα του συνασπισμού μπορεί να εφαρμοστεί μόνον από πρόσωπο που προέρχεται από τις τάξεις του.
Η σημασία της αποδοχής της παραίτησης
Με την αποδοχή της κυβέρνησης του Γκαμπριέλ Ατάλ, εξασφαλίζεται ότι δεν μπορεί να υποβληθεί πρόταση μομφής σε βάρος της, ενώ οι 17 υπουργοί της που έχουν εκλεγεί βουλευτές, λόγω του προσωρινού χαρακτήρα της κυβέρνησης, δεν υποχρεούνται να παραδώσουν τη βουλευτική τους έδρα και θα μπορέσουν να λάβουν μέρος μεθαύριο, Πέμπτη, στην κρίσιμη ψηφοφορία που θα γίνει για την εκλογή του νέου προέδρου της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης. Ωστόσο, ορισμένοι αναλυτές κάνουν λόγο για εξαιρετικά διασταλτική ερμηνεία του γαλλικού Συντάγματος το οποίο προβλέπει ρητά ότι ένας βουλευτής που γίνεται υπουργός οφείλει να παραδίδει τη βουλευτική του έδρα.
Από την πλευρά του, ο Μακρόν κάλεσε τα ηγετικά στελέχη της παράταξής του να εργαστούν για να δημιουργήσουν μία ευρεία διακομματική συνεργασία που θα επέτρεπε στη Γαλλία να αποκτήσει μία αυτοδύναμη κυβέρνηση. Ορισμένα από αυτά τα στελέχη έχουν δημοσίως δηλώσει ότι θα επιθυμούσαν τη συνεργασία της παράταξης Μακρόν με το κόμμα της παραδοσιακής γαλλικής δεξιάς, τους Ρεπουμπλικάνους, ενώ άλλα στελέχη κλίνουν προς τη συνεργασία με την αριστερά. Η επικείμενη εκλογή του προέδρου της Εθνοσυνέλευσης θα μπορούσε ενδεχομένως να δείξει προς τα πού πηγαίνουν τα πράγματα. Και αυτό διότι αν δεν υπάρξει συνεργασία της παράταξης Μακρόν με τους Ρεπουμπλικάνους, τότε το Νέο Λαϊκό Μέτωπο της αριστεράς θα μπορούσε να κερδίσει την προεδρία του σώματος. Ήδη πιθανολογείται ότι υποψήφιά του θα είναι η επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας των οικολόγων Σιριέλ Σατλέν. Στην αντίθετη περίπτωση όχι, αφού το άθροισμα των βουλευτών των δύο παρατάξεων είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των βουλευτών των κομμάτων της αριστεράς.
