Η άφιξη ενός παιδιού αποτελεί, για πολλά ζευγάρια, ένα από τα πιο βαθιά και πολυπόθητα όνειρα ζωής. Η απόκτηση ενός -ή και περισσότερων -παιδιών συχνά θεωρείται το «δώρο» που θα ενισχύσει τον δεσμό ανάμεσα στους δύο συντρόφους, καθώς μοιράζονται το ταξίδι της γονεϊκότητας και τις χαρές της ανατροφής.
Πολλές έρευνες έχουν αναδείξει τις λιγότερο φωτεινές πλευρές της γονεϊκότητας, όσον αφορά τη δυναμική του ζευγαριού. Συχνά, οι γονείς δηλώνουν χαμηλότερα επίπεδα ικανοποίησης από τη σχέση τους, σε σχέση με τα άτεκνα ζευγάρια. Οι παράγοντες είναι πολλοί: η έλλειψη ύπνου, η κόπωση, οι οικονομικές πιέσεις, το στρες και η δυσκολία εξισορρόπησης επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής. Βέβαια, τα ευρήματα δεν είναι απολύτως συνεπή, καθώς επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό και από πολιτισμικές διαφορές.
Η μελέτη που «έριξε φως» στο ζήτημα
Μια πρόσφατη μεγάλης κλίμακας έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο Human Nature, επιχείρησε να καλύψει αυτό το ερευνητικό κενό, εξετάζοντας πώς η γονεϊκότητα επηρεάζει τη σχέση των συντρόφων μέσα σε διαφορετικά πολιτισμικά πλαίσια. Η ομάδα, με επικεφαλής την Agnieszka Żelaźniewicz από το Πανεπιστήμιο του Βρότσλαβ στην Πολωνία, ανέλυσε δεδομένα από περισσότερους από 3.100 εθελοντές σε 25 χώρες μεταξύ των οποίων η Αυστραλία, η Ινδία, η Ρουμανία, η Βραζιλία, το Βέλγιο και το Βιετνάμ.
Η πλειονότητα των συμμετεχόντων ήταν παντρεμένοι (82%), ενώ το υπόλοιπο 18% ήταν αρραβωνιασμένοι. Όλοι απάντησαν σε ερωτηματολόγια στη μητρική τους γλώσσα και συμπλήρωσαν την Κλίμακα Τριγωνικού Έρωτα του Sternberg (Sternberg Triangular Love Scale), η οποία αξιολογεί 3 βασικές διαστάσεις του έρωτα: την οικειότητα, το πάθος και τη δέσμευση. Παράλληλα, δήλωσαν τον αριθμό των παιδιών τους (699 άτεκνοι και 2.488 γονείς με τουλάχιστον ένα παιδί), καθώς και άλλες προσωπικές πληροφορίες, όπως η ηλικία τους.
Η πληθώρα και η ποικιλία των δεδομένων επέτρεψαν στους ερευνητές να εξαγάγουν πιο αξιόπιστα και αντιπροσωπευτικά συμπεράσματα, τα οποία διαμορφώθηκαν ως εξής:
- Οι γονείς με τουλάχιστον ένα παιδί ανέφεραν χαμηλότερα επίπεδα συνολικής αγάπης, σε σύγκριση με τα άτεκνα ζευγάρια.
- Κατέγραψαν, επίσης, μειωμένη οικειότητα και πάθος.
- Η δέσμευση δεν εμφάνισε διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων.
- Ο αριθμός των παιδιών δεν φάνηκε να ασκεί πρόσθετη επίδραση: τα επίπεδα αγάπης δεν μειώνονταν περαιτέρω όσο αυξανόταν το μέγεθος της οικογένειας.
Συμπέρασμα
Με βάση τα ευρήματα, φαίνεται πως η γονεϊκότητα μπορεί να επηρεάζει αρνητικά ορισμένες πτυχές του έρωτα μεταξύ των συντρόφων – κυρίως την οικειότητα και το πάθος – ανεξαρτήτως πολιτισμικού πλαισίου. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτό οφείλεται εν μέρει στις αυξημένες ευθύνες, την πίεση και την κόπωση που συνοδεύουν την ανατροφή των παιδιών. Παράγοντες που, φυσιολογικά, μειώνουν τον διαθέσιμο χρόνο και την ενέργεια για συναισθηματική εγγύτητα ή ρομαντισμό.
Το μήνυμα, όμως, δεν είναι απαισιόδοξο. Αντίθετα, υπογραμμίζει τη σημασία της ενσυνείδητης προσπάθειας των γονέων να διατηρούν τη σύνδεσή τους ζωντανή. Η αγάπη, όπως και η γονεϊκότητα, είναι μια διαδικασία που χρειάζεται φροντίδα – καθημερινά.
