Την προηγούμενη εβδομάδα, η Μπόρνμουθ ανακοίνωσε την πρόσληψη του Αντονι Ιραόλα. Ο Βάσκος τεχνικός αντικατέστησε τον Γκάρι Ο’ Νιλ, ο οποίος παρά το γεγονός ότι κατάφερε να κρατήσει την ομάδα στην Premier League, αυτό δεν ήταν αρκετό για να σώσει τη δική του δουλειά. Ενας Αγγλος έφυγε, ένας Ισπανός πήρε τη θέση του. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει και σίγουρα δεν θα είναι και η τελευταία, όμως η αλλαγή αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί ως και ιστορική, αφού η Ισπανία θα διαθέτει τους περισσότερους προπονητές από κάθε άλλη χώρα στην αφετηρία του πιο λαμπερού πρωταθλήματος του κόσμου. Ετσι εκτός από τον Ιραόλα και την Μπόρνμουθ, Ισπανούς προπονητές έχουν οι Σίτι (Γκουαρδιόλα), Αρσεναλ (Αρτέτα), Αστον Βίλα (Εμερι) και Γουλβς (Λοπετέγκι). Εδώ και είκοσι χρόνια, οι αγγλικές ομάδες άρχισαν να στρέφουν την προσοχή τους προς τους Ισπανούς τεχνικούς. Σε αυτό έπαιξαν ρόλο, τόσο τα σημαντικά αποτελέσματα της συγκεκριμένης προπονητικής σχολής, όσο και η αλλαγή στη διοικητική μορφή των αγγλικών ομάδων, αφού πλέον τα αφεντικά δεν ήταν μόνο Βρετανοί, καθώς κορυφαίοι σύλλογοι του Νησιού πέρασαν στα χέρια μεγάλων funds από την Αμερική, στη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε κάθε σεζόν της Premier League, από το 2004-05 και μετά, υπήρξε ένας Ισπανός προπονητής. Η αρχή έγινε με την πρόσληψη του Ραφαέλ Μπενίτεθ στη Λίβερπουλ πριν από εκείνη την περίοδο, ο οποίος μάλιστα κατάφερε να οδηγήσει τους «κόκκινους» στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ στον αλησμόνητο τελικό με την Μίλαν στην Κωνσταντινούπολη και έφτασε κάποια στιγμή τους επτά σε σύνολο είκοσι ομάδων την περασμένη σεζόν. Ο Μπενίτεθ έκανε την αρχή, βάζοντας το πρώτο επιτυχημένο ισπανικό λιθαράκι, ενώ στην πορεία ακολούθησαν ο Πεπ Γκουαρντιόλα, ο Μίκελ Αρτέτα και ο Ουνάι Έμερι, οι οποίοι με τον τρόπο τους έχουν οδηγήσει –σε διαφορετικό χρονικό πλαίσιο και σε επίπεδο επιτευγμάτων- σε αγωνιστική αναγέννηση την Μάντσεστερ Σίτι, την Αρσεναλ και την Αστον Βίλα αντίστοιχα. Βέβαια δεν είναι όλες οι παρουσίες Ισπανών τεχνικών στους αγγλικούς πάγκους επιτυχημένες. Οι γνωστοί μας από το πέρασμά τους από ελληνικές ομάδες, Ρούμπεν Σελές και Χάβι Γκράθια δεν τα κατάφεραν σε Σαουθάμπτον και Λιντς αντίστοιχα οι οποίες υποβιβάστηκαν, ενώ επίσης στο πρόσφατο παρελθόν τουλάχιστον ως άτυχες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν οι θητείας του Χουάντε Ράμος στην Τότεναμ, του Πέπε Μελ στη Γουέστ Μπρόμιτς Άλμπιον, καθώς και τον Ζίσκο Μουνιόθ στη Γουότφορντ.
Η σεζόν 2004-05 που οδήγησε στα αγγλικά γήπεδα τον Μπενίτεθ αποτέλεσε ορόσημο, καθώς η Premier League φιλοξένησε για πρώτη φορά προπονητές από δέκα ή περισσότερες χώρες. Περιελάμβανε επίσης τον πρώτο Πορτογάλο προπονητή, με την άφιξη του Ζοσέ Μουρίνιο στην Τσέλσι. Είναι ένας από τους έξι που έχουν εργαστεί σε ομάδες της Premier League, με πιο πρόσφατο τον προπονητή της Φούλαμ, Μάρκο Σίλβα, ο οποίος είχε περάσει και από τον πάγκο του Ολυμπιακού. Ο Μάρτιν Γιολ έδωσε ολλανδικό άρωμα στην Τότεναμ εκείνη τη σεζόν, ενώ η Κροατία εκπροσωπήθηκε για πρώτη φορά από την προσωρινή θητεία του «δικού μας» Βέλιμιρ Ζάετς στον πάγκο της Πόρτσμουθ.
Όλα αυτά απείχαν πολύ από την Premier League που ξεκίνησε το 1992-93. Μέχρι το 1995-96, το πρωτάθλημα εξακολουθούσε να φιλοξενεί μάνατζερ που εκπροσωπούσαν μόλις τρεις χώρες: Αγγλία, Σκωτία και Ιρλανδία, σε αντίθεση με την περασμένη σεζόν όπου στην κατηγορία εργάστηκαν προπονητές από 14 διαφορετικές χώρες: Αυστρία, Δανία, Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία, Βόρεια Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Σκωτία, Ισπανία, ΗΠΑ και Ουαλία. Μόνο το 2014-15 (16) και το 2018-19 (15) υπήρξε μεγαλύτερος αριθμός εκπροσώπησης διαφορετικών χωρών. Εδώ αξίζει να σημειωθεί μάλιστα ότι στο επόμενο πρωτάθλημα στη λίστα αυτή θα μπει και η χώρα μας, καθώς ο Αγγελος Ποστέκογλου, θα γίνει ο πρώτος Ελληνας (αν και στο επίσημο site της διοργάνωσης παρουσιάζεται ως Αυστραλός) που θα εργαστεί στην Premier League, καθώς θα βρίσκεται στον πάγκο της Τότεναμ.
Ο Βενγκέρ άνοιξε τον δρόμο
Πολύ πριν τον Μπενίτεθ που άνοιξε το δρόμο για την ισπανική εισβολή στην Αγγλία, το… άβατο είχε καταφέρει να σπάσει ο Αρσέν Βενγκέρ, καθώς την περίοδο 1996-97 έγινε ο πρώτος μη Βρετανός προπονητής στην Premier League, αναλαμβάνοντας την Αρσεναλ. Ο Γάλλος αναμορφωτής των «κανονιών» έμεινε στον πάγκο τους για 22 ολόκληρα χρόνια. Επτά συμπατριώτες του ακολούθησαν τον Αλσατό στην Premier League, συμπεριλαμβανομένου του Ζεράρ Ουγιέ σε Λίβερπουλ και Άστον Βίλα. Κανείς τους ωστόσο δεν αποδείχθηκε τόσο επιτυχημένος.
Ο μοναδικός Γάλλος την περασμένη σεζόν ήταν ο Πατρίκ Βιεϊρά, ο οποίος απολύθηκε από την Κρίσταλ Πάλας τον Μάρτιο και έτσι στην Premier League δεν θα υπάρχει Γάλλος προπονητής για τρίτη σεζόν από τις έξι από τότε που ο Βενγκέρ έφυγε από την Άρσεναλ.
Η επόμενη αγωνιστική χρονιά πρόκειται να ξεκινήσει με Άγγλους να αντιπροσωπεύουν το 20% των θέσεων προπονητών στην Premier League (με δεδομένο να ανακοινωθεί η συνέχιση της συνεργασίας της Κρίσταλ Πάλας με τον Ρόι Χόντσον), το χαμηλότερο ποσοστιαίο μερίδιο από το 1992. Επίσης την περασμένη περίοδο 2022-23 είχαμε τον μεγαλύτερο αριθμό μάνατζερ σε μια σεζόν της Premier League: 39. Εννέα κατάφεραν να βγάλουν εις πέρας ολόκληρο το πρωτάθλημα των 38 αγώνων. Ο Εντι Χόου της Νιούκαστλ ήταν ο μόνος Άγγλος που κατάφερε να επιβιώσει μέχρι το φινάλε, οδηγώντας μάλιστα τους «ανθρακωρύχους» στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, τη στιγμή που η θητεία των Άγγλων μάνατζερ ήταν κατά μέσο όρο μόλις 13 παιχνίδια.
Οσον αφορά την Σκωτία, ο μοναδικός εκπρόσωπος της ήταν πέρυσι ο Ντέιβιντ Μόγιες που έφτασε με την Γουέστ Χαμ έως την κατάκτηση του Conference League. Το ρεκόρ βέβαια ανήκει στον Σερ Αλεξ Φέργκιουσον που είχε 1.500 παιχνίδια ως προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
από την ίδρυση της Premier League μέχρι τον Μάιο του 2013.
Έτσι λίγες εβδομάδες πριν από την σέντρα του φετινού πρωταθλήματος, σε αυτό εκπροσωπούνται 12 χώρες. Πέντε προπονητές, όπως προαναφέραμε, έχει η Ισπανία, τέσσερις η Αγγλία (Σον Ντάιτς – Έβερτον, Έντι Χόου – Νιούκαστλ, Πολ Χέκινγκμποτομ – Σέφιλντ, Ρόι Χόντσον – Κρίσταλ Πάλας), δύο η Ουαλία (Ρομπ Έντουαρντς – Λούτον, Στιβ Κούπερ – Νότιγχαμ) και από έναν η Σκωτία (Ντέιβιντ Μόγιες – Γουέστ Χαμ), η Ελλάδα (Άγγελος Ποστέκογλου – Τότεναμ), το Βέλγιο (Βίνσεντ Κομπανί – Μπέρνλι), η Γερμανία (Γιούργκεν Κλοπ – Λίβερπουλ) η Ιταλία (Ρομπέρτο ντε Ζέρμπι – Μπράιτον), η Αργεντινή (Μαουρίτσιο Ποτσετίνο – Τσέλσι), η Δανία (Τόμας Φρανκ – Μπρέντφορντ), η Ολλανδία (Έρικ τεν Χάαγκ – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) και η Πορτογαλία (Μάρκο Σίλβα – Φούλαμ).
