Η δημοσκοπική πτώση του ΣΥΡΙΖΑ εξαναγκάζει την Κουμουνδούρου να καταφύγει στη σκληρή γραμμή. Προφανώς εκτιμούν ότι με τις επιθέσεις κατά της κυβέρνησης θα καταφέρουν να περιορίσουν τις απώλειες. Στην κατεύθυνση αυτή εντάσσεται και η επίθεση που εξαπέλυσε ο ΣΥΡΙΖΑ κατά του υφυπουργού Ανάπτυξης Αρίστου Δοξιάδη. Βέβαια οι καταγγελίες είχαν αποτέλεσμα αφού ο Δοξιάδης παραιτήθηκε μόλις 24ωρες από όταν ορκίστηκε.
Παραίτηση
Όπως είναι φυσικό στο Μαξίμου ήταν έξαλλοι με την υπόθεση Δοξιάδη και το γεγονός ότι δεν είχε γίνει προηγουμένως έλεγχος της κατάστασης. Παντως για να ξέρετε οι κακές γλώσσες λένε ότι ο Ακης Σκέρτσος εισηγήθηκε την τοποθέτηση Δοξιάδη στο νέο κυβερνητικό σχήμα. Βέβαια δεν μπορεί να πει ότι ο μέχρι πρότινος υπουργός Ανάπτυξης δεν είχε το υπόβαθρο και τις γνώσεις αλλά έπρεπε προηγουμένως να γίνει έλεγχος της κατάστασης και το αν υπήρχε κάποιο πρόβλημα. Γιατι και να ρωτήθηκε και απάντησε αρνητικά ο Δοξιάδης έλεγχος δεν έγινε, παρά μόνο όταν ήρθαν στο φως οι καταγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ.
Κρίσιμα υπουργεία
Στη νέα κυβέρνηση συμμετέχει όλο το βαρύ πυροβολικό της Νέας Δημοκρατίας. Σε κρίσιμα υπουργεία έχουν τοποθετηθεί κορυφαία στελέχη όπως ο Κυριάκος Πιερρακάκης, ο Σταύρος Παπασταύρου και ο Μάκης Βορίδης. Μαζί με τους αμετακίνητους Νίκο Δένδια, Άδωνι Γεωργιάδη και Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, συγκροτούν ένα σχήμα μάχης που μπορεί να αλλάξει ριζικά την εικόνα της κυβέρνησης. Αρκεί βέβαια να στρωθούν στη δουλειά. Ο χρόνος μετράει αντίστροφα για τις εκλογές. Μέσα σε ένα διάστημα 12 μηνών πρέπει να αποδείξουν ότι βρίσκονται σε αντιστοιχία με τις απαιτήσεις της κοινωνίας. Ευτυχώς ή δυστυχώς η Νέα Δημοκρατία αποτελεί τη μοναδική πολιτική δύναμη που μπορεί να εγγυηθεί τη διακυβέρνηση της χώρας. Με δεδομένο ότι η αντιπολίτευση είναι κατακερματισμένη και λεηλατημένη από τα αντισυστημικά κόμματα όπως η Πλεύση Ελευθερίας και η Ελληνική Λύση, η κυβέρνηση αυτή δεν έχει την πολυτέλεια να αποτύχει.
Πρόγραμμα μαμούθ
Σε λίγες μέρες ο πρωθυπουργός πρόκειται να ανακοινώσει στη Βουλή ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα – μαμούθ. Το κόστος του προγράμματος σε βάθος χρόνου μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και τα 25 δισεκατομμύρια ευρώ. Το ερώτημα που τίθεται είναι ποια θα είναι η συμμετοχή της εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας, η οποία μαραζώνει, όταν στη γειτονική Τουρκία η Πολεμική Βιομηχανία πραγματοποιεί εξαγωγές 7,2 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Το τεράστιο εξοπλιστικό πρόγραμμα είναι η τελευταία ευκαιρία για την ανάπτυξη της Αμυντικής Βιομηχανίας στη χώρα μας.
Τέλος οι πελατειακές σχέσεις
Προηγουμένως όμως ο Νίκος Δένδιας τόλμησε να κάνει πράξη τον εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεων. Η διάρθρωση των Ενόπλων Δυνάμεων μέχρι πρόσφατα ήταν απόλυτα συνδεδεμένη με το πελατειακό κράτος. Όποιος νομός είχε προβλήματα με την τοπική οικονομία, αποκτούσε στρατόπεδο. Φτάσαμε σε σημείο να έχει γεμίσει στρατόπεδα η Πελοπόννησος και η Ήπειρος και οι συνοριακές μονάδες να είναι υποστελεχωμένες. Ο Δένδιας κατάφερε παρά τις αντιδράσεις των βουλευτών της περιφέρειας να τελειώσει αυτό το αίσχος. Έβαλε επίσης τέλος στη βιομηχανία των στρατηγών, ενώ διώχνει και 581 υπαξιωματικούς που παρέμειναν στις Ένοπλες Δυνάμεις ενώ είχαν συμπληρώσει 35 χρόνια και χωρίς να έχουν οργανικές θέσεις.
