Η 25η Μαΐου έχει καθιερωθεί, τα τελευταία έτη, ως παγκόσμια ημέρα αφιερωμένη στον θυρεοειδή αδένα. Δεν θα μπορούσαμε, λοιπόν, την ημέρα αυτή, να μην αναφερθούμε στην, πλέον, σοβαρή και αρκετά συχνή στις μέρες μας, πάθηση που παρουσιάζει ο θυρεοειδής αδένας, τον καρκίνο του θυρεοειδούς αδένα.
Ο καρκίνος του θυρεοειδούς αποτελεί τη συχνότερη μορφή κακοήθειας των ενδοκρινών αδένων, ανεξαρτήτως ηλικίας και φύλου.
Τις τελευταίες δεκαετίες έχει παρατηρηθεί μία σημαντική αύξηση της συχνότητας του καρκίνου θυρεοειδούς σε παγκόσμια κλίμακα, με τη νόσο να εμφανίζεται σε όλες τις ηλικίες, με τη μεγαλύτερη, ωστόσο, αύξηση να παρατηρείται σε ανθρώπους ηλικίας κάτω των 40 ετών.
Η εξήγηση στο φαινόμενο αυτό, βασίζεται στην αυξημένη ευαισθητοποίηση του πληθυσμού, όσον αφορά στις παθήσεις του θυρεοειδούς, όπως και στη συχνότερη πραγματοποίηση απεικονιστικών εξετάσεων (check-up), συγκριτικά με το παρελθόν.
Αναμφίβολα, το άκουσμα και μόνον της λέξης «καρκίνος» προκαλεί δέος και φόβο στους ασθενείς. Ωστόσο, θα πρέπει να σημειώσουμε πως, όσον αφορά στον θυρεοειδή αδένα, οι περισσότερες περιπτώσεις καρκίνου παρουσιάζουν μία αργή εξέλιξη και ως εκ τούτου, άριστη πρόγνωση, υπό την προϋπόθεση, βέβαια, πως η διάγνωση θα τεθεί έγκαιρα και θα επακολουθήσει μία ορθή, εξατομικευμένη θεραπευτική αντιμετώπιση.
Υπό τον ευρύ, λοιπόν, όρο «καρκίνος θυρεοειδούς», περιλαμβάνονται διάφορες μορφές καρκίνου του θυρεοειδή αδένα, όπως ο θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς, ο θυλακιώδης καρκίνος θυρεοειδούς, ο μυελοειδής καρκίνος θυρεοειδούς και το αναπλαστικό καρκίνωμα του θυρεοειδούς.
Ο θηλώδης καρκίνος αποτελεί τη συχνότερη μορφή καρκίνου του θυρεοειδούς αδένα, καθώς αφορά το 75-80% του συνόλου των περιπτώσεων, ακολουθούμενος από τον θυλακιώδη καρκίνο του θυρεοειδούς (5-10% των περιπτώσεων).
Τόσο ο θηλώδης, όσο και ο θυλακιώδης καρκίνος του θυρεοειδούς, ανήκουν στους καλώς διαφοροποιημένους καρκίνους, καθώς τα κύτταρά τους ομοιάζουν σημαντικά με τα φυσιολογικά κύτταρα του θυρεοειδή αδένα, γεγονός που τους προσδίδει εξαιρετική πρόγνωση, αρκεί η διάγνωση τους να είναι έγκαιρη και η αντιμετώπισή τους ορθή.
Τον καρκίνο στον θυρεοειδή αδένα θα τον ανακαλύψουμε στα πλαίσια κάποιας απεικονιστικής εξέτασης (υπερηχογράφημα θυρεοειδούς ή τραχήλου για κάποια άλλη πάθηση), καθώς ο καρκίνος θυρεοειδούς δεν προκαλεί, συνήθως, κάποιο συγκεκριμένο σύμπτωμα που θα θορυβήσει τους ασθενείς. Οι απεικονιστικές εξετάσεις θα αποκαλύψουν, συνεπώς, την παρουσία κάποιου όζου του θυρεοειδούς, τα υπερηχογραφικά χαρακτηριστικά του οποίου θα είναι «ύποπτα», με αποτέλεσμα να ακολουθήσει η παρακέντηση του όζου. Η κυτταρολογική εξέταση του υλικού του όζου, στη συνέχεια, θα είναι η εξέταση εκείνη που θα θέσει επίσημα τη διάγνωση του καρκίνου του θυρεοειδούς αδένα.
Με εξαίρεση τον μυελοειδή καρκίνο, οι υπόλοιπες περιπτώσεις καρκίνου του θυρεοειδούς δεν είναι δυνατόν να διαγνωστούν με τις εξετάσεις αίματος, καθώς δεν υφίστανται ειδικοί δείκτες που να θέτουν τη διάγνωση, ενώ ταυτόχρονα οι περισσότεροι ασθενείς παρουσιάζουν φυσιολογικά επίπεδα ορμονών του θυρεοειδούς στο αίμα.
