Η Ξένια Μπουζαρανίδου δικαιώθηκε από το δικαστήριο στις 5 Μαρτίου 2019 αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει εκτελεστεί η απόφαση και δεν έχει αποζημιωθεί με το ποσό των 32.109,83 ευρώ. Στις 15 Φεβρουαρίου 2021 μάλιστα έστειλε κι επιστολή στο Μέγαρο Μαξίμου αλλά ακόμη δεν έχει πάρει απάντηση, ενώ της Σταματίας Μ., που μιλά για πρώτη φορά, δεν έχει εκδικαστεί καν η υπόθεση εξαιτίας της πανδημίας.

Οι πέντε Ελληνίδες υπήρξαν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης από πρέσβη της Βενεζουέλας στην Αθήνα και στο χρονικό διάστημα από τον Οκτώβριο του 2012 έως τον Ιούνιο του 2013. Η μία παρέμεινε στο πόστο της, η μία αναγκάστηκε σε παραίτηση, ενώ οι υπόλοιπες τρεις απολύθηκαν. Οι δύο από τις τρεις απολυμένες, η Ξένια Μπουζαρανίδου και η Σταματία Μ. βρήκαν τη δύναμη και το θάρρος να κινηθούν νομικά και στην Ελλάδα. Η Ξένια δικαιώθηκε με απόφαση που εκδόθηκε το Μάρτιο του 2019. Ωστόσο μέχρι σήμερα η απόφαση δεν έχει εκτελεστεί, καθώς το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών δεν υπογράφει για ν’ αποζημιωθεί. Η υπόθεση της Σταματίας Μ. δεν έχει εκδικαστεί κι έχει πάρει αναβολές εξαιτίας της πανδημίας.

Όλες μαζί πιο πριν είχαν στείλει επιστολές στο Υπουργείο Εξωτερικών της Βενεζουέλας καταγγέλοντας τα όσα συνέβαιναν, αλλά δεν είχαν πάρει ποτέ απάντηση. Όταν είχαν απευθυνθεί σε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ καθώς ήταν και συγγενικό πρόσωπο της μίας εκ των πέντε, τις συμβούλευσε να μην κοινοποιήσουν το θέμα και να μην κινηθούν νομικά στην Ελλάδα. Το άλλοτε στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, όπως λένε στο Marie Claire, είναι ο Κώστας Ήσυχος. Έχει διατελέσει αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Παραιτήθηκε από το αξίωμα αυτό, τον Ιούλιο του 2015 και τον Αύγουστο του ίδιου έτους παραιτήθηκε από το κόμμα.

Τελικά με μια επιστολή του Αλέξη Τσίπρα στον πρόεδρο της Βενεζουέλας, Νικολάς Μαδούρο, φαίνεται πως αποφάσισαν ν’ απομακρύνουν τον Φρανκλίν Γκονσάλες από την πρεσβεία. Η επιστολή μεταξύ άλλων έγραφε: «Τέλος, ένα ευαίσθητο θέμα, ελπίζω στη συμβολή και την αντιμετώπιση με τον καλύτερο τρόπο, το οποίο είναι ήδη γνωστό σε σας ερώτημα με τον νέο Πρέσβη στην Αθήνα. Μέχρι στιγμής, το προσωπικό της Πρεσβείας, έχει επιδείξει πολιτική ωριμότητα και σε καμία περίπτωση δεν θα αναλάβει δράση μέσα στην Ελλάδα ότι θα δημοσιεύσει το πρόβλημα, γεγονός που θα χρησιμοποιούν τα μέσα συστημικής επικοινωνίας στο μέγιστο, για να επιτεθούν στην αριστερά, τόσο στην Βενεζουέλα όσο και στην Ελλάδα».

Η Ξένια Μπουζαρανίδου μία γυναίκα μαχήτρια, που έχει μεγαλώσει μόνη τις δυο κόρες της και που αγαπά πάρα πολύ αυτό που κάνει, δηλαδή τη μαγειρική. «Λιώνει» για το επάγγελμά της, όπως λέει η ίδια χαρακτηριστικά. Αν και ο χώρος των σεφ είναι ανδροκρατούμενος, εκείνη τα έχει καταφέρει πολύ καλά και όπως λέει πρόκειται για έναν από τους πιο υγιείς επαγγελματικούς τομείς. Δεν περίμενε ποτέ να της συμβεί κάτι τέτοιο όπως αυτό που συνέβη στην οικεία του πρέσβη, που εργαζόταν ως σεφ. Τον τελευταίο καιρό χαμογελά ξανά, ετοιμάζοντας τα πιάτα σε pop up εστιατόριο του Λυκαβηττού, που ίδια χαρακτηρίζει «μια μεγάλη μπουκιά Ελλάδας», αφού οι θαμώνες έχουν το προνόμιο ν΄απολαμβάνους το πιάτο τους με θέα την Ακρόπολη. «Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα ζούσα έναν τέτοιου είδους εφιάλτη, στην καριέρα μου», περιγράφει όσο συζητάμε για τη δουλειά της και καθώς θυμάται τις μαύρες ημέρες που έζησε στην πρεσβεία της Βενεζουέλας, τον καιρό που πρέσβης υπήρξε ο Φρανκλίν Ραμόν Γκονσάλες, στενός συνεργάτης και φίλος του προέδρου της χώρας Νικολάς Μαδούρο.

Tη συναντήσαμε στο σπίτι της και παρά τον αγώνα που δίνει τόσα χρόνια, μας υποδέχτηκε μ’ ένα μεγάλο χαμόγελο. Δείχνει όμως κουρασμένη. «Έχω εξοργιστεί πια. Βλέπω ότι μας κοροϊδεύουν, παροτρύνοντας τα θύματα περιπτώσεων όπως και της δικής μου, να μιλούν, αλλά στο τέλος δε γίνεται τίποτα. Γι’ αυτό αποφάσισα αυτές τις ημέρες να ξαναμιλήσω». Κουράγιο παίρνει από τον 6 μηνών υπέροχο εγγονό της, τις δυο κόρες της και τη μητέρα της. Ζουν μαζί και η ζωή στο συγκεκριμένο σπίτι, αντικατοπτρίζει πλήρως την έννοια της αλληλοστήριξης μεταξύ γυναικών.

«Η ψυχολογία μου όσο συνέβαινε αυτό που βίωσα από τον πρέσβη της Βενεζουέλας, δεν ήταν απλά πεσμένη. Είχα ισοπεδωθεί. Μου πήρε εφτά χρόνια για να σηκωθώ και δεν ήμουν μικρή. Τα νέα παιδιά που παθαίνουν κάτι αντίστοιχο τα καταλαβαίνω απόλυτα και τα συμπονώ. Είναι ένα τατουάζ που κουβαλάς στην ψυχή σου. Αυτό που με πονάει περισσότερο από ό,τιδήποτε, είναι ότι εγώ έκανα μια επιλογή σε μεγάλη ηλικία. Να παλέψω για το δίκιο μου. Έχοντας εκείνη την εποχή, δυο κόρες ανήλικες. Όταν συνηδειτοποίησα ότι δεν μπορώ να βρω δουλειά, γιατί ο προηγούμενος εργοδότης μου είπε ότι είμαι κακή υπάλληλος, τα παιδιά μου το έζησαν ως εξής: Δεν είχα να πληρώσω το νερό, το ρεύμα, το ενοίκιο. Τα παιδιά γιατί έπρεπε να πληρώσουν αυτή την επιλογή;», αναρωτιέται στη συνέντευξή μας.

Και η δεύτερη γυναίκα, η Σταματία Μ. που έχει κινηθεί επίσης νομικά αλλά ακόμα η υπόθεσή της δεν έχει εκδικαστεί, παίρνοντας αναβολές εξαιτίας της πανδημίας, μιλά στο Marie Claire. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βενεζουέλα, αλλά ερχόμενη στα 22 της χρόνια για διακοπές στην Ελλάδα, της άρεσε πολύ και αποφάσισε να μείνει στη χώρα μας. Ένα χρόνο μετά, ξεκίνησε να εργάζεται στην πρεσβεία της Βενεζουέλας.