Σε μια αιχμηρή δημόσια αντιπαράθεση εντός της κυβέρνησης, ο Άδωνις Γεωργιάδης άφησε σαφείς αιχμές κατά του Νίκου Δένδια για την περίοδο που διατέλεσε υπουργός Εξωτερικών, συνδέοντάς την με την υπογραφή του τουρκολιβυκού μνημονίου. Ο νυν υπουργός Υγείας επέρριψε ευθύνες για «ολιγωρία» στο ΥΠΕΞ της τότε περιόδου, με τον Δένδια να απαντά εμμέσως πλην σαφώς, μέσω συνεργατών του, με τη φράση-καρφί: «Σημασία έχει ποιος το λέει».
Αν και η κυβέρνηση μέσω του Παύλου Μαρινάκη επιχείρησε να σβήσει τη φωτιά, μιλώντας για «καμία μομφή» και «ενιαία εξωτερική πολιτική», η ζημιά στην εικόνα συνοχής ήταν ήδη γεγονός. Το ΠΑΣΟΚ δεν έχασε την ευκαιρία να σχολιάσει δηκτικά τις εσωκυβερνητικές αιχμές, κάνοντας λόγο για «επικίνδυνη διγλωσσία» στα εθνικά θέματα και ζητώντας από τον πρωθυπουργό να πάρει θέση.
Το ερώτημα που πλανάται πλέον: Πόσο “ενιαία” μπορεί να είναι η εξωτερική πολιτική όταν κορυφαίοι υπουργοί της ίδιας κυβέρνησης ανταλλάσσουν αιχμές για κρίσιμες εθνικές επιλογές;