Μεγάλες ελλείψεις καταγράφονται σε μια σειρά από σημαντικά φάρμακα, όπως παυσίπονα, παιδικές αντιβιώσεις, ινσουλίνες, αλλά και σκευάσματα για τον θυροειδή, αγχολυτικά και οφθαλμικές αλοιφές.
Δεν πρόκειται για κάποιο καινούργιο φαινόμενο, ωστόσο, όπως επισημαίνουν φαρμακοποιοί και συνδικαλιστικοί φορείς του κλάδου στην εφημερίδα «Τα Νέα», από τις αρχές του έτους έχει λάβει σημαντικές διαστάσεις. Το πρόβλημα, που εντοπίζεται κυρίως σε αστικά κέντρα, γίνεται ακόμη σοβαρότερο καθώς οι ελλείψεις αφορούν σκευάσματα που χρησιμοποιούνται τακτικά από ασθενείς και χρονίως πάσχοντες.
Οι αιτίες του προβλήματος
Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, οι λόγοι των ελλείψεων είναι ποικίλοι και έγκεινται στα προβλήματα της διεθνούς φαρμακευτικής αγοράς, στην αυξημένη ζήτηση της χειμερινής περιόδου, στην τακτική να εισάγονται φάρμακα αλλά ακολούθως να εξάγονται για μεγαλύτερο κέρδος, καθώς και στην πολιτική που ακολουθούν οι αρμόδιες αρχές της χώρας για τη φαρμακευτική δαπάνη.
Σχετικά με τους δύο τελευταίους παράγοντες, ο Μανώλης Κατσαράκης, γενικός γραμματέας του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου, σημειώνει για τη φαρμακευτική δαπάνη: «Το φαινόμενο των ελλείψεων δεν είναι καινούργιο, πάει πολλά χρόνια πίσω. Η βασική αιτία είναι η τιμολογιακή πολιτική της Ελλάδας για το φάρμακο. Τα χρόνια των μνημονίων, θεσμοθετήθηκε η φαρμακευτική δαπάνη να αναλογεί στο 1% του ΑΕΠ. Ωστόσο ακόμα κι αν έχουμε αφήσει τα μνημόνια πίσω μας, η πολιτική αυτή δεν έχει αλλάξει».
Για το φαινόμενο των εισαγωγών φαρμάκων που μετατρέπονται σε εξαγωγές, ο Αναστάσιος Σπαντιδέας, παθολόγος και κλινικός φαρμακολόγος, εξηγεί πως «η τιμή του φαρμάκου στην Ελλάδα ορίζεται ως ο μέσος όρος των τριών χαμηλότερων τιμών στην Ευρώπη. Είναι πολύ χαμηλή η τελική τιμή, με αποτέλεσμα τα φάρμακα να φεύγουν προς άλλες χώρες της Ευρώπης εξασφαλίζοντας πολύ μεγαλύτερα κέρδη, ειδικά σε Γερμανία και Ηνωμένο Βασίλειο». «Θα πρέπει να δοθεί μια λύση σε ευρωπαϊκό επίπεδο», προσθέτει.
Η χαμηλή τιμή πώλησης, σημειώνεται στο δημοσίευμα, λειτουργεί ιδιαίτερα αποθαρρυντικά για τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες, που επιλέγουν να κρατήσουν μικρές ποσότητες για τη χώρα μας, ιδιαίτερα στα ακριβά τους φάρμακα, καθώς το περιθώριο κέρδους είναι ελάχιστο. Σαν ύστατη λύση, για την κάλυψη των ελλείψεων, υπάρχει το Ινστιτούτο Φαρμακευτικής Έρευνας και Τεχνολογίας (ΙΦΕΤ), θυγατρική του ΕΟΦ, το οποίο αναλαμβάνει την εύρεση φαρμάκων από την ευρωπαϊκή και διεθνή αγορά. Ωστόσο η «έκτακτη» αυτή εισαγωγή έχει και μεγαλύτερο κόστος για το κράτος.
Η απόφαση που ενίσχυσε τις παράλληλες εξαγωγές
Το φαινόμενο των «παράλληλων εξαγωγών» έχει ως αποτέλεσμα η Ελλάδα να μην έχει επαρκείς ποσότητες σε φάρμακα, καθώς οι χονδρέμποροι τα πωλούν σε άλλες χώρες σε πολύ υψηλότερες τιμές. Για να αντιμετωπιστεί το ζήτημα ο ΕΟΦ είχε επιβάλλει κάποιες απαγορεύσεις στις εξαγωγές συγκεκριμένων σκευασμάτων.
Σήμερα το «μπλόκο» αφορά 119 σκευάσματα, ωστόσο πριν από λίγο καιρό ο αριθμός αυτός ήταν πολύ μεγαλύτερος και συγκεκριμένα 277. Τον Ιανουάριο αποφασίσθηκε να αρθεί η απαγόρευση εξαγωγών για 159 σκευάσματα. «Με αυτήν την απόφαση έχει αλλάξει και η εμπορική πολιτική των χονδρέμπορων, καθώς πάλι συγκεντρώνουν σκευάσματα για να τα εξάγουν», σχολιάζει ο γενικός γραμματέας του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου.
