Στο τρίτομο έργο «Μίκης Θεοδωράκης – Το χρέος» (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης) ο μεγάλος Έλληνας μιλάει για όλα, αλλά ο πλέον πολυσέλιδος και ενδιαφέρον τόμος από τους τρεις είναι εκείνος που αναφέρεται στα πολιτικά δρώμενα της περιόδου 1968-1996.
Μεταξύ άλλων αναφέρει:
“Στην οκταετία του ΠΑΣΟΚ είχα καταντήσει το μαύρο πρόβατο της Αλλαγής. Την εποχή που ήμουν βουλευτής του ΚΚΕ βρισκόμουν σε συστηματική τριβή με το κόμμα μου, για ένα μοναδικό λόγο: τη στάση του απέναντι στο ΠΑΣΟΚ! Πίστευα από τότε – και δυστυχώς επαληθεύτηκα – ότι μία μουδιασμένη στάση της Αριστεράς έναντι του ΠΑΣΟΚ μόνο κακό μπορούσε να επιφέρει. Σαν διαμαρτυρόμενος μέσα σε μία παπική εκκλησία, σήκωνα το ανάστημά μου. Τους είχαν γίνει βραχνάς. Επειδή τώρα η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ είναι άνθρωποι της εξουσίας, μου έκοψαν την επικοινωνία με τον λαό. Απαγορεύοντας αθόρυβα και μεθοδικά τα τραγούδια μου από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση! Έτσι, έμμεσα άλλα καίρια, εξασθένησαν την πολιτική μου εμβέλεια. Γιατί πάντα ο πολιτικός μου λόγος περνούσε μέσα από τα τραγούδια μου. Το ίδιο ακριβώς έκανε και η χούντα τότε!”.
