Στην τραγωδία στα Τέμπη αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας στο συνέδριο «Μεταπολίτευση: 50 Χρόνια μετά» και τονίζοντας ότι ποτέ ο ίδιος δεν σκέφτηκε να εργαλειοποιήσει μια τραγωδία.
Σε ερώτηση για τη φονική σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη και τη συμπλήρωση ενός χρόνου, είπε αρχικά: «Δεν υπήρξε για εμένα πιο δύσκολη στιγμή από τα Τέμπη, για λόγους που όλοι σας μπορείτε να αντιληφθείτε. Και γιατί εκεί συσσωρεύτηκαν ίσως όλες οι κακές πτυχές του τρόπου λειτουργίας του κράτους και των αντιλήψεων. Τις τελικές απαντήσεις μπορεί να τις δώσει μόνο η δικαιοσύνη. Από τη στιγμή που το ζήτημα αυτό μπαίνει στη μυλόπετρα της αντιπαράθεσης, μόνο η δικαιοσύνη μπορεί να δώσει την απάντηση», εξηγώντας πως χρειάζεται χρόνος για να απαντήθουν όλα τα ερωτήματα που υπάρχουν.
Βίντεο με όσα είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης:
«Και η δικαιοσύνη έχει μια βαριά ευθύνη και πιστεύω ότι θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, ακόμα και αν χρειάζεται να πάρει λίγο παραπάνω χρόνο, για να απαντηθούν οι φήμες που κυκλοφορούν. Που μπορεί να είναι τοξικές και διαβρωτικές και να μην πιστεύει στο τέλος κανείς τίποτα. Πρέπει να διαλυθεί η φήμη από την αλήθεια» συμπλήρωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ερωτηθείς για το τι συνέβη εκείνο το βράδυ, τόνισε πως συγκρούστηκαν λάθη και χρόνιες παθογένειες της ελληνικής δημόσιας διοίκησης, προσθέτοντας πως δεν είναι πρέπον να πει κάτι άλλο όσο είναι ανοιχτή η έρευνα της δικαιοσύνης.
«Συγκρούστηκαν στα Τέμπη ανθρώπινα λάθη με χρόνια παθογένειες της δημόσιας διοίκησης που όλοι γνωρίζαμε ότι ήταν το πιο προβληματικό κομμάτι των ελληνικών δημόσιων οργανισμών. Δεν ήταν πρέπον να πω κάτι περισσότερο, όσο είναι ανοιχτή η έρευνα της δικαιοσύνης για την υπόθεση. Να σκύψουμε το κεφάλι με σεβασμό απέναντι στον πόνο των ανθρώπων που δεν ξαναείδαν ποτέ τα παιδιά τους. Και αυτό είναι πολύ βαρύ για να το προσπεράσει κανείς και να μην προσπαθήσει κανείς να συντονιστεί με αυτόν τον πόνο» είπε χαρακτηριστικά.
Καταλήγοντας αναφορικά με τα Τέμπη, χαρακτήρισε εξοργιστική την κομματική εργαλειοποίηση της τραγωδίας. «Η κομματική εργαλειοποίηση αυτής της τραγωδίας είναι εξοργιστική. Λυπάμαι που θα το πω έτσι. Είχαμε και άλλες τραγωδίες με νεκρούς, με ευθύνες του κρατικού μηχανισμού. Δεν διανοήθηκα ποτέ να τις εργαλειοποιήσω με αυτόν τον τρόπο για οποιαδήποτε πρόσκαιρα κομματικά οφέλη. Οπότε, ας πάρουμε όλοι μια απόσταση από τα τεκταινόμενα, ας αφήσουμε τη δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της και να της έχουμε εμπιστοσύνη» δήλωσε ο πρωθυπουργός.
Μητσοτάκης: «Θα συνεχίσουμε τις μεταρρυθμίσεις με τον ίδιο ρυθμό»
Στη συνέχεια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε σχετικά με τους στόχους της ελληνικής κυβέρνησης: «Στη δεύτερη τετραετία δεν εκπλήσσουμε κανέναν, όταν κάνουμε αυτό που είχαμε πει. Ό,τι θέλουμε να υλοποιήσουμε πολλές μεταρρυθμίσεις, ειδικά στην αρχή της τετραετίας. H παράμετρος των ευρωεκλογών ουδέποτε προσδιόρισε τον χρονισμό υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων. Θα συνεχίσουμε με τον ίδιο ρυθμό, σημείωσε ο πρωθυπουργός, τονίζοντας πως πρέπει να δοθεί βάρος στις χαμένες ευκαιρίες της μεταπολίτευσης. Τα άλματα πρέπει να γίνουν. Είκοσι χρόνια μετά ακόμα συζητάμε για τα μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια. Θα γίνουν τώρα. Πού είναι τελικά το περιβόητο πολιτικό κόστος; Απέδειξε η κοινωνία ότι είναι πολύ πιο έτοιμη για μεγάλες αλλαγές για τις οποίες κάποιοι πίστευαν ότι ήταν πολύ δύσκολο να υλοποιηθούν».
Επίσης, σχετικά με την Τουρκία, ανέφερε: «Ακόμα και με την Τουρκία, όπου καμία κυβέρνηση δεν μπόρεσε να λύσει τη βασική μας διαφορά, τη διευθέτηση των θαλασσίων ζωνών, υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ με την Τουρκία, ο τρόπος που αντιμετωπίσαμε αυτή τη διαφορά, δεν ήταν πολύ διαφορετικός. Η κυβερνησιμότητα δηλαδή, αυτή από μόνη της, η αναμέτρηση με την ευθύνη της εξουσίας και της διαχείρισης σημαντικών εθνικών θεμάτων, υποχρέωσε τους κυβερνώντες να αντιμετωπίσουν τα ζητήματα με μία μεγάλη δόση ρεαλισμού. Η Τουρκία, πιεσμένη ενδεχομένως και από κινήσεις που μπορεί και εμείς να έχουμε κάνει, έχει προσαρμόσει την επιθετικότητά της, σε τέτοιο βαθμό που να μην έχουμε καθόλου παραβιάσεις και παραβάσεις του εναέριου χώρου».
Αναφερόμενος στην εξωτερική πολιτική της χώρας, δήλωσε ότι «συνολικά η εξωτερική πολιτική της χώρας από το 1974 και μετά, με κάποιες διακυμάνσεις επέδειξε μία βασική συνέπεια και συνέχεια και όταν κληθήκαμε να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις, επικράτησε ο ρεαλισμός του λαϊκισμού. Και ο Ανδρέας Παπανδρέου εκλέχθηκε με το σύνθημα «Εξω οι βάσεις του θανάτου» και τελικά κράτησε τις βάσεις κάνοντας μία πολύ έξυπνη ”πιρουέτα”. Μέχρι και το 2015, όταν φτάσαμε στα πρόθυρα της απόλυτης καταστροφής και ο Αλέξης Τσίπρας έκανε την περιβόητη ”κωλοτούμπα” και η Ελλάδα κρατήθηκε στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Επομένως συνολικά ο ρεαλισμός και η προσήλωση στον δυτικό προσανατολισμό της χώρας τελικά επικράτησε».
Επιπλέον, μιλώντας για την απόφασή του, το 1993, να μην ασχοληθεί με την πολιτική είπε: «Το 1993 όταν ο πατέρας μου έχασε τις εκλογές, τότε πήρα την προσωπική απόφαση να μην ασχοληθώ με την πολιτική και πέρασα δέκα χρόνια στον ιδιωτικό τομέα μέχρι να πάρω την απόφαση τελικά να πολιτευθώ. Ηταν πλεονέκτημα, γιατί μου επέτρεψε για δέκα χρόνια να δω την Ελλάδα από το εξωτερικό και για ακόμα δέκα χρόνια να μην ασχοληθώ με την ενεργή πολιτική και να βιώσω τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της εθνικής οικονομίας μέσα από την ενασχόλησή μου με τον ιδιωτικό τομέα».
Μητσοτάκης: «Ο Ανδρέας Παπανδρέου καλλιέργησε τον πρώιμο λαϊκισμό – Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έβαλε την Ελλάδα στην Ευρώπη»
Μιλώντας για τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, είπε: «Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αποκατέστησε τη δημοκρατία και έβαλε την Ελλάδα στην Ευρώπη. Αυτή και μόνο η παρακαταθήκη τον καθιστά κατά την άποψή μου τον σημαντικότερο πολιτικό της Μεταπολίτευσης. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν μία πολύ ιδιαίτερη προσωπικότητα, χαρισματική αναντίρρητα, εξέφρασε προσδοκίες αυτών που αποκαλούσε μη προνομιούχους εκείνη την εποχή. Κατά την άποψή μου όμως ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για το γεγονός πως η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας επιδεινώθηκε σημαντικά τη δεκαετία του 1980.
Και βέβαια πιστεύω ότι ευθύνεται και για το γεγονός ότι καλλλιέργησε τη νοοτροπία όπου έδωσε πολύ μεγαλύτερη έμφαση στα δικαιώματα και όχι στις υποχρεώσεις. Αυτή η βασική ανισορροπία μεταξύ δικαιωμάτων και υποχρεώσεων αποτελεί μία ατέλεια του πολιτικού μας συστήματος. Για αυτήν ευθύνεται, πιστεύω, σε αρκετό βαθμό μέσα από τον πρώιμο λαϊκισμό τον οποίο καλλιέργησε. Σε επίπεδο κοινωνικών πολιτικών, οικογενειακό δίκαιο, αλλά και σε ζητήματα όπως η εγκαθίδρυση του ΕΣΥ η παρακαταθήκη του Ανδρέα Παπανδρέου ήταν αναντίρρητα σημαντική».
«Θα γίνουν τελικά τα μη κρατικά πανεπιστήμια. Υπήρχε πάντα ο φόβος για το πολιτικό κόστος. Απέδειξε η κοινωνία ότι είναι έτοιμη για μεγάλες αλλαγές που η κυβέρνηση μπορεί να υλοποιήσει» υπογράμμισε για τις μεταρρυθμίσεις ενώ για τη βία στα πανεπιστήμια ανέφερε: «Το πρόβλημα υπάρχει αλλά δεν είναι τόσο εκτεταμένο όσο μπορεί μερικές φορές να παρουσιάζεται. Και οι πρυτάνεις έχουν την ευθύνη τους, πολλές δεν βρήκαμε το επίπεδο συνεργασίας που θα θέλαμε για τα ζητήματα ασφαλείας. Και νομίζω ότι είναι και ευθύνη των ίδιων των πανεπιστημίων να επιβάλλουν τον δικό τους εσωτερικό κανονισμό. Μην κοροϊδευόμαστε, για πηγαίνατε να τα κάνετε σε ένα πανεπιστήμιο στο εξωτερικό. Άλλο να διαδηλώνεις, το είδαμε και σε πανεπιστήμια στις ΗΠΑ αλλά δεν είδαμε βία. Όμως ποιο πανεπιστήμιο και ποιος πρύτανης έχει διαγράψει έναν φοιτητή από τα μητρώα του; Να λέμε και μερικές αλήθειες σε αυτές τις επετείους. Τα πανεπιστήμια είναι χώρος διαλόγου, αλλά δεν είναι χώρος βίας. Και η πολιτεία δεν μπορεί το θέμα να το λύσει μόνη της».
Παράλληλα, αναφέρθηκε στη γραφειοκρατία και πως σκοπός είναι η μείωσή της. «Είμαι ο πρώτος που έχει αναγνωρίσει λάθη που έχουν γίνει και έχουμε προσπαθήσει να τα διορθώσουμε. Με νομοθετικές παρεμβάσεις που διόρθωναν αδυναμίες. Το να παρουσιάζεται μία Ελλάδα η οποία περίπου προσομοιάζει με άλλα αυταρχικά καθεστώτα είναι αστείο, άδικο, προσβλητικό χώρα και δεν ανταποκρίνεται καθόλου στην πραγματικότητα. Ο τελικός κριτής του κράτους δικάιου, σύμφωνα με τους κανόνες της ευρωπαϊκής οικογένειας στην οποία συμμετέχουμε είναι η ευρωπαϊκή επιτροπή γιατί πιο αποπολιτικοποιημένη από το ευρωκοινοβούλιο. Εχουμε φτάσει σε μία οργάνωση της δημόσιας διοίκησης που κάνει σε μεγαλύτερο βαθμό διάκριση μεταξύ των πολιτικών προϊσταμένων και της υπηρεσιακής ιεραρχίας της δημόσιας διοίκησης. Η τεχνολογία απλοποιεί την επαφή του πολίτη με το κράτος και περιορίζει τη γραφειοκρατία».
