Με πρόσχημα το ενεργειακό κόστος, οι βιομήχανοι προβάλλουν μία σειρά παράλογων απαιτήσεων.
Οι πιέσεις προς το Μαξίμου είναι ασφυκτικές προκειμένου να εξασφαλίσουν οικονομικές ενισχύσεις που θα καλύπτουν όπως λένε ένα μέρος του ενεργειακού κόστους.
Για να πετύχουν το στόχο τους, για μία ακόμη φορά καταφεύγουν σε απειλές και εκβιασμούς.
Προειδοποιούν τα κυβερνητικά στελέχη για λουκέτα και απολύσεις αν δεν γίνουν δεκτά τα αιτήματά τους.
Άλλωστε νόμος είναι το δίκιο του βιομήχανου, κατά το κομμουνιστικό «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη».
Εκτός από την κυβέρνηση, οι βιομήχανοι πολιορκούν και τις συστημικές τράπεζες.
Ή μας δίνετε νέα δάνεια ή βαράμε κανόνι και χάνετε τα δισεκατομμύρια των παλιών δανείων, είναι το διαπραγματευτικό τους χαρτί.
Μιλάμε για καραμπινάτους εκβιασμούς, στους οποίους δεν πρέπει να υποκύψουν ούτε η κυβέρνηση ούτε οι τραπεζίτες.
