Η κ. Καραγιάννη ήταν αποσπασμένη από τη ΡΑΣ στον ΣΥΡΙΖΑ όταν έγινε το τραγικό δυστύχημα.
Λίγες μέρες μετά τη συγκεκριμένη αποκάλυψη, υπό το βάρος της κατακραυγής, ο ΣΥΡΙΖΑ αναγκάστηκε να άρει την απόσπασή της.
Η κα Καραγιάννη, ως στέλεχος μιας ανεξάρτητης αρχής, κάνει μια ανάρτηση που ξεχειλίζει από φανατισμό και επιθετικότητα χαρακτηρίζοντας, μεταξύ άλλων, την Κυβέρνηση ως «Κυβέρνηση αδίστακτων» και προσθέτοντας ότι θα συνεχίσει να λέει ακριβώς τα ίδια.
Ένα στέλεχος ανεξάρτητης αρχής που εκφράζεται δημόσια με τέτοιο φανατισμό δείχνει ότι κάθε άλλο παρά διακρίνεται για την ανεξαρτησία με την οποία μπορεί να ασκήσει τα καθήκοντά της, ειδικά σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία. Η ιστορία της κ. Καραγιάννη αποτελεί μια μικρογραφία των χρόνιων παθογενειών του Δημοσίου.
Μέλος «υποστελεχωμένης», κατά τα λεγόμενα της προέδρου της, ανεξάρτητης αρχής, αποσπασμένη σε κομματικά γραφεία, που επιστρέφει κατόπιν της τραγωδίας στην οργανική της θέση συνεχίζοντας να λειτουργεί σαν εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ και εκφράζοντας κομματικό φανατισμό που δεν συνάδει με τα χαρακτηριστικά, την αντικειμενικότητα της κρίσης και την ανεξαρτησία του ρόλου που υπηρετεί.
Δείτε την προκλητική ανάρτηση της κας Καραγιάννη:
Σε αυτή, χωρίς να κάνει καμία αναφορά σε πιθανές ευθύνες προηγούμενων κυβερνήσεων για τα προβλήματα στους σιδηρόδρομους (σσ. και πως να το αναφέρει;) χαρακτηρίζει «εξόφθαλμα επικίνδυνους για την κοινωνία και τα παιδιά της» τους νυν κυβερνώντες, προσθέτοντας πως «προσωπικά θα συνεχίσω, απ’ όπου κι αν βρίσκομαι, να λέω μόνο και πάντα αυτό που πιστεύω».
Αναλυτικά, αναφέρει:
«Πριν ακριβώς έξι μήνες έγραφα ότι: «Είναι μια κυβέρνηση αδίστακτων, ικανών για τα πάντα!»
Διαπλοκή, απευθείας αναθέσεις, σκάνδαλα, διαφθορά, ακρίβεια, αύξηση ανισοτήτων, υποβάθμιση κοινωνικού κράτους, απαξίωση δημοσίων υποδομών.
Σήμερα θα πρόσθετα ότι είναι εξόφθαλμα επικίνδυνοι για την κοινωνία και τα παιδιά της. Γιατί τέτοιες είναι οι πολιτικές που ασκούν.
Προσωπικά θα συνεχίσω, απ’ όπου κι αν βρίσκομαι, να λέω μόνο και πάντα αυτό που πιστεύω.
Όπως έκανα και πριν.
Και πιο πριν.
Και πιο πριν.
Τα τελευταία 20 χρόνια που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ασχολούμαι με τα κοινά.
Σταθερά. Και με ειλικρίνεια».
