Ως ιδιαίτερα αβέβαιες χαρακτηρίζουν τις σημερινές εκλογές στις ΗΠΑ, οι New York Times για την ανάδειξη του επόμενου προέδρου ανάμεσα στην Δημοκρατική Κάμαλα Χάρις και τον Ρεπουμπλικάνο Ντόναλντ Τραμπ.
Ωστόσο, η εφημερίδα καταγράφει τέσσερα σενάρια για το τι θα μπορούσε να συμβεί σε αυτές τις εκλογές.
Σενάριο πρώτο: Εύκολη νίκη Χάρις
Εάν η Κάμαλα κέρδιζε μια διαφορά θα το είχαμε δει από την αρχή.
Εάν ο κόσμος πηγαίνει στην κάλπη σκεπτόμενος την άμβλωση, την εισβολή στο Καπιτώλιο το 2021 και τις απειλές κατά της δημοκρατίας, τότε η Χάρις θα νικήσει εύκολα. Στην τελευταία εθνική δημοσκόπηση των Times/Siena, είχε προβάδισμα 13% στις αμβλώσεις και επτά μονάδες στη δημοκρατία.
Η δύναμη του Τραμπ στηρίζεται σε σαθρά εδάφη. Εάν επιστρέψουν στην Κάμαλα οι νέοι, μαύροι και ισπανόφωνοι ψηφοφόροι –που είχαν απογοητευτεί από το Δημοκρατικό κόμμα- ή απλά δεν ψηφίσουν τότε η κούρσα θα μπορούσε να φαίνεται διαφορετική πολύ γρήγορα.
Οι ίδιες οι εκλογές εγείρουν φυσικά ερωτήματα σχετικά με το εάν ο Τραμπ και οι σύμμαχοί του θα αποδεχθούν τα αποτελέσματα. Ο ίδιος επέστησε την προσοχή στο θέμα με παρατηρήσεις σχετικά με τη χρήση στρατού ενάντια σε έναν «εσωτερικό εχθρό», κάνοντας ακόμα και τον πρώην επικεφαλής του προσωπικού του, Τζον Κέλι, να λέει ότι ο Τραμπ είναι φασίστας.
Έτσι, δεν θα ήθελε πολύ να μιλάμε για θρίαμβο της Χάρις. Αν ξεπερνούσε τους αριθμούς της στις δημοσκοπήσεις της κατά δύο μόνο μονάδες, θα κέρδιζε πάνω από 300 ψήφους στο Εκλογικό Κολλέγιο. Δεδομένου ότι πριν λίγους μήνες οι Δημορατικοί βρίσκονταν στα τάρταρα, μια έστω μέτρια νίκη θα είναι σαν κατολίσθηση, σχολιάζουν οι New York Times.
Άλλωστε, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι τα πάει αρκετά καλά μεταξύ των λευκών και των μεγαλύτερων σε ηλικία ψηφοφόρων, κάτι που, για τους Δημοκρατικούς, θα μετρούσε συνήθως ως τη μεγάλη πρόκληση. Πρόσφατη δημοσκόπηση της Selzer/Des Moines Register πρόσφερε ίσως την πιο εντυπωσιακή απεικόνιση αυτής της δυνητικής δύναμης: η Χάρις προηγήθηκε με τρεις μονάδες στη σταθερά ρεπουμπλικανική Πολιτεία της Αϊόβα.
Εάν προστεθούν και οι νέοι, μαύροι και ισπανόφωνοι ψηφοφόρει στη δύναμη μεταξύ των ηλικιωμένων λευκών ψηφοφόρων, ξαφνικά έρχονται κατατρόπωση του Τραμπ.
Επανάληψη του 2020
Στη σημερινή πολωμένη χώρα, τι θα μπορούσε να είναι λιγότερο εκπληκτικό από μια λίγο-πολύ επανάληψη των εκλογών του 2020: ακόμη μια μάχη στήθος με στήθος σε όλες τις κρίσιμες Πολιτείες, με λίγες αλλαγές από πριν από τέσσερα χρόνια.
Αυτό είναι ουσιαστικά αυτό που απεικονίζουν οι δημοσκοπήσεις σήμερα: ένα μικροσκοπικό χάσμα ενός ή δύο μονάδων στις ίδιες επτά πολιτείες πεδίου μάχης όπου ο Μπάιντεν και ο Τραμπ τερμάτισαν σε απόσταση λίγων μονάδων από τον άλλο πριν από τέσσερα χρόνια.
Όταν μιλάμε για επανάληψη του 2020 δεν σημαίνει όμως απαραίτητα νίκη της Χάρις, σύμφωνα με το αμερικανικό δημοσίευμα. Μπορεί να κερδίζει τις εκλογές «επανάληψης του 2020» τις περισσότερες φορές, αλλά αυτό το σενάριο δεν αφορά την ακριβή επανάληψη των τελευταίων εκλογών. Η μάχη του 2020 ήταν τόσο κοντά στο Εκλεκτορικό Κολλέγιο που δεν θα χρειαζόταν πάρα πολλές βάρδιες για να αλλάξει το αποτέλεσμα.
Ακόμη και μια μικρή πτώση στην υποστήριξη ή τη συμμετοχή της Χάρις μεταξύ νέων, μαύρων ή ισπανόφωνων ψηφοφόρων θα μπορούσε να αναδείξει τον Τραμπ νικητή. Ο Μπάιντεν κέρδισε καθεμία από τη Τζόρτζια, την Αριζόνα και το Ουισκόνσιν με λιγότερο από μία μονάδα, έτσι αν επαναλαμβανόταν το 2020, η Χάρις θα χρειαζόταν τουλάχιστον μία από αυτές τις πολιτείες για να επικρατήσει.
Επανάληψη των ενδιάμεσων εκλογών του 2022
Πρόκειται για το πιο δύσκολο σενάριο, καθώς όπως αναφέρουν οι New York Times, ιστορικά, δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι οι ενδιάμεσες εκλογές έχουν μεγάλη προγνωστική αξία για τις προεδρικές εκλογές.
Ωστόσο, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι σημερινές εκλογές μπορεί να μοιάζουν περισσότερο με τις ενδιάμεσες εκλογές του 2022 παρά με τις προεδρικές εκλογές του 2020: εκλογές όπου διαφορετικές Πολιτείες, περιφέρειες και δημογραφικές ομάδες κινούνται σημαντικά, αλλά προς διαφορετικές κατευθύνσεις.
Πρώτον, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μια πολύ πιο σφιχτή κούρσα από ό,τι πριν από τέσσερα χρόνια, παρόλο που η Χάρις παραμένει ανταγωνιστική στις βασικές Πολιτείες. Αυτό συνέβη και στις ενδιάμεσες εκλογές του 2022, όταν οι Ρεπουμπλικάνοι κέρδισαν τη λαϊκή ψήφο αλλά δώσαν σκληρώ μάχη στις βασικές πολιτείες.
Από άλλη πλευρά, πολλές δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Τραμπ τα καταφέρνει καλά στα ίδια μέρη όπου οι Ρεπουμπλικάνοι διέπρεψαν στις ενδιάμεσες εκλογές, όπως στη Νέα Υόρκη και τη Φλόριντα. Αντίθετα, η Χάρις δείχνει μεγαλύτερη αντοχή στις σχετικά λευκές πολιτείες μάχης όπου οι Δημοκρατικοί διέπρεψαν το 2022.
Εξηγώντας το αμερικανικό δημοσίευμα γιατί οι ενδιάμεσες θα ήταν προάγγελος ενός μεταβαλλόμενου εκλογικού χάρτη, αναφέρει ότι ήταν οι πρώτες εκλογές μετά την πανδημία και όλη την αναταραχή που ακολούθησε — συμπεριλαμβανομένης της 6ης Ιανουαρίου, του τέλους των αμβλώσεων, της έξαρσης της εγκληματικότητας και των αυξανόμενων τιμών. Την ίδια στιγμή όμως πολλά από αυτά τα ζητήματα διαδραματίζονται διαφορετικά ανά Πολιτεία.
Ένας άλλος παράγοντας, είναι ότι μπορεί οι ψηφοφόροι των Δημοκρατικών στη Νέα Υόρκη να καταπικούν τη απογοήτευσή τους με το κόμμα, ωστόσο οι «ομοϊδεάτες» του Πενσυλβάνια ή το Μίσιγκαν μπορεί να έχουν διαφορετική προοπτική. Σε αυτές τις βασικές πολιτείες, οι Δημοκρατικοί έχουν ξοδέψει εκατομμύρια σε διαφημίσεις, έχουν χτυπήσει χιλιάδες πόρτες και οι ίδιοι οι ψηφοφόροι γνωρίζουν το διακύβευμα. Έτσι η προεκλογική σύμφωνα με τους New York Times να έκανε αυτά τα πεδία μάχης διαφορετικά από την υπόλοιπη χώρα.
Πάντως, είτε πρόκειται για επανάληψη του 2022 είτε για το 2020, το πλεονέκτημα είναι το ίδιο: εκλογές στήθος με στήθος στις οποίες μπορεί να επικρατήσει κάθε πλευρά. Εξάλλου, οι Ρεπουμπλικάνοι κέρδισαν τη λαϊκή ψήφο στη Βουλή των Αντιπροσώπων με περισσότερες από 270 ψήφους το 2022, ακόμη και όταν οι Δημοκρατικοί κέρδισαν τις βασικές μάχες για τη Γερουσία.
Ωστόσο, στο σενάριο του 2022, η Χάρις θα είχε πολύ χειρότερες πιθανότητες να κερδίσει τη λαϊκή ψήφο. Μπορεί επίσης να αντιμετωπίσει μια πιο απότομη πρόκληση στις σχετικά διαφορετικές πολιτείες του πεδίου μάχης Sun Belt, όπως η Τζόρτζια ή η Αριζόνα. Χωρίς τη ζώνη του ήλιου, οι πιθανότητές της θα έφταναν στο τραπέζι στο Μίσιγκαν, το Ουισκόνσιν και την Πενσυλβάνια. Είναι δυνατό, αλλά μια μεγάλη παραγγελία.
Νίκη Τραμπ
Στα χαρτιά, αυτές οι εκλογές θα πρέπει να είναι μια νίκη των Ρεπουμπλικανών. Εξάλλου, η βαθμολογία αποδοχής του Προέδρου Μπάιντεν έχει κολλήσει πάνω από τους 30αρηδες, οι ψηφοφόροι είναι πεπεισμένοι ότι η χώρα οδεύει προς τη λάθος κατεύθυνση και δεν πιστεύουν ότι η οικονομία είναι σε καλή κατάσταση. Αυτά είναι χαμένοι αριθμοί για το κόμμα του προέδρου και τα κυβερνώντα κόμματα έχουν ανατραπεί επανειλημμένα σε όλο τον κόσμο.
Τα σημάδια μιας νίκης των Ρεπουμπλικανών χτίζονται εδώ και χρόνια, λέει το δημοσίευμα, καθώς για πρώτη φορά από το 2004, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν πλεονέκτημα στον κομματικό προσδιορισμό.
Ενώ οι Δημοκρατικοί τα πήγαν καλά στις πρόσφατες εκλογές με χαμηλότερο ποσοστό συμμετοχής, αυτό οφείλεται κυρίως στην υποστήριξή τους μεταξύ των ψηφοφόρων με υψηλή συμμετοχή. Οι Δημοκρατικοί ελπίζουν να αντεπεξέλθουν με μεγαλύτερη προσέλευση σήμερα από ό,τι στις προηγούμενες εκλογές, αλλά αν δεν το κάνουν οι εκλογές θα μπορούσαν γρήγορα να καταλήξουν σε καταστροφή για τους ίδιους.
Μπορεί οι δημοσκοπήσεις να μη δείχνουν θρίαμβο Τραμπ, αλλά τι θα μπορούσε να είναι λιγότερο εκπληκτικό από τις δημοσκοπήσεις που υποτιμούσαν τον Τραμπ, όπως ακριβώς έκαναν το 2016 ή το 2020; Οι δημοσκόποι δεν βρήκαν ποτέ μια πειστική εξήγηση για το τι πήγε στραβά, λένε οι New York Times και η πιο απλή εξήγηση είναι ότι δεν μπορούν να προσεγγίσουν αρκετά τους λιγότερο αφοσιωμένους υποστηρικτές του Τραμπ.
Σε αυτό το σενάριο, η φαινομενική δύναμη της Χάρις μεταξύ των λευκών και μεγαλύτερων ηλικιακά ψηφοφόρων ή αντοχή της στις μεσοδυτικές Πολιτείες, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας άλλος εκλογικός αντικατοπτρισμός – ακριβώς στις ίδιες Πολιτείες όπου οι δημοσκοπήσεις έκαναν λάθος το 2016 και 2020. Εάν σε αυτό προστεθούν και τα κέρδη του Τραμπ μεταξύ των νέων, μαύρων και ισπανόφωνων ψηφοφόρων τότε σημαίνει αποφασιστική νίκη για αυτόν και την αρχή μιας νέας εποχής για την αμερικανική πολιτική.
Η άνοδος του συντηρητικού λαϊκισμού του Τραμπ έχει μεταμορφώσει την αμερικανική πολιτική, καταλήγει το αμερικανικό δημοσίευμα εκτιμώντας πως εάν οι αλλαγές που επέφερε διαρκέσουν, οι ιστορικοί μπορεί κάλλιστα να κοιτάξουν πίσω και να πουν ότι το αποτέλεσμα του 2024 ήταν το αποκορύφωμα της λαϊκιστικής αναδιάταξης που εξαπέλυσε πριν από μια δεκαετία.
