Ο Κάρολος, ανιψιός του Φραγκίσκου Φερδινάνδου, του οποίου η δολοφονία είχε πυροδοτήσει τη σύγκρουση, αναγνώρισε τις αυξανόμενες απειλές από τους Μπολσεβίκους και τους αναρχικούς. Για να προστατεύσει τα κοσμήματα που οι Αψβούργοι κατείχαν για αιώνες, τα μετέφερε στην Ελβετία.
Ένα από τα διαμάντια της συλλογής ήταν ιδιαίτερα πολύτιμο: είναι 137 καρατίων, σε σχήμα αχλαδιού και κίτρινη απόχρωση. Πριν από την οικογένεια των Αψβούργων, το διαμάντι ανήκε στην οικογένεια των Μεδίκων, τους ηγεμόνες της Φλωρεντίας.
Το διαμάντι απέκτησε μυθική διάσταση όταν, λίγο καιρό μετά την εξορία του Καρόλου και της οικογένειάς του στην Ελβετία, θεώρησαν ότι είχε εξαφανιστεί.
Για δεκαετίες, κυκλοφορούσαν φήμες ότι είχε κλαπεί ή ίσως κοπεί ξανά. Πολλές ταινίες και μυθιστορήματα, όπως το “The Imperfects”, έχουν βασίσει την πλοκή τους στην εξαφάνισή του.
Ωστόσο, η πραγματική ιστορία για το τι συνέβη με το διαμάντι, που αποκαλύπτεται για πρώτη φορά από τους απογόνους του Κάρολου Α’, είναι ότι ποτέ δεν χάθηκε. Από τη στιγμή που η οικογένεια έφυγε από την Αυστρία κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το διαμάντι φυλάσσεται σε θυρίδα τράπεζας στον Καναδά, σύμφωνα με τρεις συγγενείς των Αψβούργων, οι οποίοι τον περασμένο μήνα προσκάλεσαν δημοσιογράφους των New York Times να επιθεωρήσουν το διαμάντι και άλλα κοσμήματα.
Ο Karl von Habsburg-Lothringen, εγγονός του Κάρολου Α’, δήλωσε σε συνέντευξή του ότι το μυστικό κρατήθηκε σεβόμενοι την επιθυμία της συζύγου του Κάρολου, αυτοκράτειρας Ζίτα. Η Ζίτα αποκάλυψε την τοποθεσία του διαμαντιού μόνο σε δύο άτομα – τους γιους της, Ρόμπερτ και Ροντόλφο – και τους ζήτησε να το διατηρήσουν μυστικό για 100 χρόνια από τον θάνατο του Καρόλου το 1922. Πριν πεθάνουν, οι δύο αδελφοί πέρασαν την πληροφορία στους δικούς τους γιους, σύμφωνα με την οικογένεια.
Τα επόμενα χρόνια, κάθε φορά που κάποιος ρωτούσε για το διαμάντι, η οικογένεια δεν απαντούσε, προκειμένου να διαφυλάξει την ασφάλειά του. «Όσο λιγότεροι γνωρίζουν γι’ αυτό, τόσο μεγαλύτερη είναι η ασφάλεια», δήλωσε ο von Habsburg-Lothringen, προσθέτοντας ότι μόλις πρόσφατα ανακάλυψε την ύπαρξη των κοσμημάτων από τους δύο ξαδέλφους του, γιους του Ρόμπερτ και του Ροντόλφο.
Ωστόσο, τώρα που η υπόσχεση έχει τηρηθεί, η οικογένεια θέλει να εκθέσει το διαμάντι και άλλα κοσμήματα στον Καναδά, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τη χώρα που υποδέχτηκε την αυτοκράτειρα Ζίτα και τα παιδιά της.
Σε μια πρόσφατη συνάντηση, η οικογένεια συγκεντρώθηκε στην τράπεζα στον Καναδά, όπου τα κοσμήματα φυλάσσονται σε θυρίδα. Ο von Habsburg-Lothringen άνοιξε τη φθαρμένη βαλίτσα που είχαν μπροστά τους και προσεκτικά αφαίρεσε το κίτρινο χαρτί στο οποίο ήταν τυλιγμένα τα κοσμήματα, φτάνοντας τελικά στο διαμάντι, που εξακολουθούσε να λάμπει και να μαγνητίζει τα βλέμματα.
Όλοι οι συγγενείς, που ζουν στην Ευρώπη, είδαν τα διαμάντια για πρώτη φορά. Το διαμάντι των 137 καρατίων ήταν τυλιγμένο ξεχωριστά από τα άλλα αντικείμενα.
Σύμφωνα με τους New York Times, ο Christoph Kochert, η οικογένεια του οποίου ήταν οι κοσμηματοποιοί της αυτοκρατορικής αυλής της Αυστρίας, εξέτασε το διαμάντι και επιβεβαίωσε την αυθεντικότητά του. «Το σχέδιο αντιστοιχεί σχεδόν ακριβώς σε απεικονίσεις σε ιστορικές πηγές» δήλωσε ο ίδιος.
Η συλλογή περιλαμβάνει και άλλα κοσμήματα, όπως αναφέρουν οι ίδιες πληροφορίες.
Το διαμάντι κοσμούσε το στέμμα του Φραγκίσκου Στέφανου κατά τη στέψη του ως αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας το 1745. Από τον Οίκο των Αψβούργων ήταν όλοι οι αυτοκράτορες της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το 1440 έως το 1806, με εξαίρεση το σύντομο διάστημα 1742-45 οπότε και προέρχονταν από τον Οίκο των Βίττελσμπαχ.
Ο Ρίτσαρντ Μπάσετ, συνεργάτης του Christ’s College, Κέιμπριτζ, ο οποίος έχει γράψει βιβλίο για τους Αψβούργους, δήλωσε ότι «Οι Αψβούργοι είναι η μεγαλύτερη δυναστεία της σύγχρονης ιστορίας – η ιστορία της Κεντρικής Ευρώπης περιστρέφεται γύρω τους».
Με τον θάνατο του Κάρολου Α’ από πνευμονία στη Μαδέρα, όπου είχε μετακομίσει η οικογένεια από την Ελβετία, η αυτοκράτειρα Ζίτα και τα παιδιά της μετοίκησαν στη Ισπανία και στη συνέχεια στο Βέλγιο το 1929. Όταν οι Ναζί προσάρτησαν την Αυστρία το 1938, ο γιος της, δήλωσε αντίθετος με τη ναζιστική απειλή, προσφέροντας τις υπηρεσίες του στην Αυστριακή Δημοκρατία.
Η οικογένεια τελικά κατέφυγε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1940, με τη Ζίτα να κουβαλά τα κοσμήματα σε μια μικρή βαλίτσα. Τελικά, η οικογένεια μετέβη στον Καναδά και εγκαταστάθηκε σε ένα σπίτι στην επαρχία του Κεμπέκ.
«Η γιαγιά μου ένιωθε πολύ ασφαλής, μπορούσε επιτέλους να αναπνεύσει» είπε ο Karl von Habsburg-Lothringen. «Υποθέτω ότι, σε εκείνο το στάδιο, η μικρή βαλίτσα μπήκε σε ένα χρηματοκιβώτιο τράπεζας, και αυτό ήταν. Και σε εκείνο το χρηματοκιβώτιο τράπεζας, απλά παρέμεινε».
