Οι πλούσιοι θέλουν να αποδράσουν από την πανδημία και να απομονωθούν σε ένα από τα πολλά ιδιωτικά νησιά του κόσμου. Οι μεσίτες που διαχειρίζονται τις αγοραπωλησίες αυτών των ιδιωτικών νησιών έχουν μία δύσκολη αποστολή: να τους εξηγήσουν ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.
Τα τηλεφωνήματα και τα emails δεν σταματούν να έρχονται ακόμα και τις βραδινές ώρες. Δεν αφορούν πλέον επαγγελματικά δείπνα ή συναντήσεις, αλλά ηλιακά πάνελ και θερμοσίφωνες, απαιτήσεις που οι μεσίτες δεν είχαν συνηθίσει.
Καθώς η κρίση του Covid-19 έχει πλήξει ανεπανόρθωτα όλο τον κόσμο, έχει αλλάξει τη ζωή ακόμα και των υπερπλουσίων, οι συνήθειες τους φαίνεται ότι έχουν αλλάξει.
«Είμαι 22 χρόνια στις πωλήσεις νησιών και ποτέ δεν είχα περισσότερη δουλειά από τους τελευταίους δύο μήνες», λέει ο Κρίς Κρόλοου, διευθύνων σύμβουλος της Private Islands Inc. Η μόνη στιγμή που θυμάται να έχει περισσότερη δουλειά είναι μετά την «κατάρρευση» του Fyre Festival το 2017. Τότε, όπως αναφέρει ο έμπειρος μεσίτης στους New York Times, το τηλέφωνο του δεν σταματούσε να χτυπά από «παιδιά που ήθελαν να δημιουργήσουν τη δική τους χώρα».
Πριν την πανδημία, τα ιδιωτικά νησιά ήταν τα σύμβολα της ματαιοδοξίας των πλουσίων. Το «μικρόβιο» της αγοράς ενός νησιού συνήθως «έμπαινε» αφού είχε εξαντληθεί η λίστα με τα άλλα πολυτελή αντικείμενα.
«Εχεις το γιότ, το τζετ, τώρα θες το νησί», λέει ο Τζον Κρίστι, πρόεδρος της Christie’s International Real Estate, η οποία εδρεύει στις Μπαχάμες.
Οι μεσίτες ξέρουν πώς να προσεγγίζουν τέτοιου τύπου πελάτες. Θέλουν ένα μέρος που να είναι οι «άρχοντες των θαλασσών», λέει ο Κρίστι, προσθέτοντας ότι οι υπερπλούσιοι ψάχνουν ένα μέρος όπου η μόνη εξουσία θα είναι η δική τους. Σίγουρα βοηθά αν κάποιος διάσημος έχει την απόλυτη εξουσία σε κάποιο διπλανό νησί.
Από τον ναρκισσισμό στην ασφάλεια
Ο Covid-19, ωστόσο, μετατόπισε τα κίνητρα των πλουσίων από τον ναρκισσισμό στην ασφάλεια. Οι μεσίτες πλέον «τρέχουν» για να καλύψουν εντελώς διαφορετικές ανάγκες, καθώς πολλοί πελάτες πλέον ζητούν τα νησιά να διαθέτουν εκτός από ελικοδρόμια και στρέμματα προς καλλιέργεια λαχανικών.
Παρά τη μεγάλη ζήτηση, όμως, η εταιρεία του Κρόλοου, που εδρεύει στον Καναδά, έχει κλείσει λίγες συμφωνίες. Οπως και η πλειοψηφία των μεσιτών, ο Κρόλοου αναφέρει ότι ξοδεύει την πλειοψηφία του χρόνου του προσπαθώντας να μεταφέρει στους δυνητικούς πελάτες του πώς είναι η ζωή στα ιδιωτικά νησιά, προσπαθώντας παράλληλα να τους δείξει τα νησιά εν μέσω των ταξιδιωτικών περιορισμών.
Ο Ντίλαν Εκχαρντ της Nest Seekers International, λέει ότι για πολλούς από τους ανθρώπους που έρχονται σε επαφή μαζί του τα «χρήματα δεν αποτελούν ζήτημα, αλλά η ασφάλεια των οικογενειών τους αποτελεί». Χαρακτηριστικά αναφέρει ότι έκλεισε μία συμφωνία με μία οικογένεια για την ενοικίαση ενός ιδιωτικού νησιού στο Μέιν έναντι 250 χιλιάδων δολαρίων εβδομαδιαίως.
«Παλαιότερα ένα νησί ήταν ένα παιχνίδι»
Η ενοικίαση, όμως, δεν αρκεί για τους υπερπλούσιους. Η πανδημία άλλαξε τα πλάνα τους, αναγκάζοντάς τους να κάνουν μακροπρόθεσμα σχέδια.
«Παλαιότερα ένα ιδιωτικό νησί αποτελούσε παιχνίδι», λέει ο Μάρκους Γκοντόλο-Γκόρτνον, διευθύνων σύμβουλος της Incognito Property. Πλέον το νησί είναι μέρος απομόνωσης.
Η γρήγορη μετατροπή ενός νησιού σε ένα μία αυτοσυντηρούμενη μονάδα δεν είναι μία εύκολη υπόθεση. Οι κατασκευές στα ιδιωτικά νησιά απαιτούν πολύ περισσότερο χρόνο από ότι στην ηπειρωτική χώρα ή τα μη ιδιωτικά νησιά. Οι μεσίτες δεν μπορούν να εγγυηθούν την ειρήνη. Για παράδειγμα, ένα μικρό νησί στην ανατολική Μεσόγειο -στην καλή τιμή των 7,4 εκατομμυρίων- είναι πιο δύκολό πωληθεί λόγω των εντάσεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, όπως περιγράφει στους New York Times ο Γκοντόλο-Γκόρντον.
«Πρέπει να ενημερώνεστε» λέει ο Γκοντόλο-Γκόρντον στους πελάτες τους.
Επεσαν οι απαιτήσεις
Πριν την πανδημία, τα ιδιωτικά νησιά ήταν μικρό μέρος του χαρτοφυλακίου της πλειοψηφίας των μεσιτών. Πλέον η ζήτηση έχει αυξηθεί.
Ο Κρόλοου καταφέρνει με κάποιο τρόπο να συμμετέχει σε όλες τις αγοραπωλησίες ιδιωτικών νησιών τα τελευταία χρόνια.
Πούλησε το «πρώτο» του νησί στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και δύο δεκαετίες έχει μία από τις μεγαλύτερες ιστοσελίδες πώλησης νησιών στον κόσμο. Οι τιμές ξεκινούν από τα 100 χιλιάδες δολάρια και φτάνουν τα πολλά εκατομμύρια.
Ενα από τα πλεονεκτήματα της πώλησης ιδιωτικών νησιών εν μέσω της πανδημίας είναι ότι οι πελάτες είναι πιο ευέλικτοι όσον αφορά την τοποθεσία. Οι Βρετανοί αγοραστές που παλαιότερα ήταν «εθισμένοι» με τα ελληνικά νησιά, πλέον καλύπτονται και από τα νησιά της Ιρλανδικής Θάλασσας, λέει χαρακτηριστικά.
με πληροφορίες από New York Times
