Τι βαθμό πήρε η e-διδασκαλία; Πώς την αξιολόγησαν οι εκπαιδευτικοί που την υλοποίησαν σε συνθήκες εκτάκτου ανάγκης; «Από το να μη γίνεται καθόλου μάθημα, η εξ αποστάσεως διδασκαλία είναι μια λύση», απαντάει έμπειρος καθηγητής λυκείου, προσθέτοντας με νόημα «και ευτυχώς, μείναμε όλοι υγιείς». «Δεν αποξενώθηκαν μαθητές και εκπαιδευτικοί από τη διαδικασία μάθησης», πρόσθεσε συνάδελφός του σε γυμνάσιο.
«Αξιοποιήσαμε στο μάθημα νέα ελκυστικά για τους μαθητές εκπαιδευτικά εργαλεία, που συχνά δεν εφαρμόζονται στις σχολικές τάξεις λόγω έλλειψης κατάλληλου εξοπλισμού», είπε νηπιαγωγός, ενώ καθηγητής σε επαγγελματικό λύκειο εστίασε στο ότι «ασχολήθηκαν οι μαθητές με εργασίες, αναπτύσσοντας έτσι την κριτική τους ικανότητα, κάτι το οποίο λείπει σε σημαντικό βαθμό από τη σχολική τάξη».
Πρόκειται για απαντήσεις εκπαιδευτικών σε ποιοτική και ποσοτική έρευνα, η οποία έγινε με θέμα την εξ αποστάσεως εκπαίδευση στα δημόσια σχολεία, που υλοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας σε περιόδους καραντίνας. Αλλά… αυτά είναι τα «συν» της τηλεκπαίδευσης.
Ελλείψεις
Τα «πλην» δείχνουν ότι οι εκπαιδευτικοί πρέπει να κάνουν «φροντιστήριο» στις νέες τεχνολογίες, ο εξοπλισμός τους να περάσει από τεχνολογικό λίφτινγκ και το εκπαιδευτικό σύστημα να εξισορροπήσει τις διαφορετικές «ταξικές ταχύτητες» των μαθητών. Συγκεκριμένα, τα μειονεκτήματα της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης αφορούν προβλήματα σχετικά με τα τεχνολογικά μέσα, τις ψηφιακές γνώσεις και δεξιότητες μαθητών και εκπαιδευτικών, την αλλαγή των μεθόδων διδασκαλίας στο νέο περιβάλλον μάθησης.
«Τα παιδιά κουράζονται γρήγορα» (νηπιαγωγός), «απουσίασε η άμεση και προσωπική αλληλεπίδραση. Μιλούσα για ώρες μπροστά σε μια οθόνη και δεν γνώριζα εάν με ακούνε» (καθηγητής επαγγελματικού λυκείου), «η εκπαιδευτική διαδικασία χάνει τον πολυεπίπεδο ρόλο της και καταλήγει να είναι απλή μεταφορά πληροφοριών» (καθηγητής γυμνασίου). Την ίδια στιγμή, μιλώντας για τους μαθητές του στο λύκειο, καθηγητής παρατήρησε «μικρή δυνατότητα κινητοποίησης των μαθητών, που συνήθως αδιαφορούν μέσα στο μάθημα».
Κοινές συνισταμένες ήταν ότι οι τεχνικές δυσκολίες δημιούργησαν διάφορα προβλήματα στα 2/3 των μαθητών, όπως τονίστηκε από τους περισσότερους εκπαιδευτικούς, ενώ παιδιά από τα χαμηλότερα κοινωνικά – οικονομικά στρώματα βρέθηκαν σε μειονεκτική θέση, καθώς είχαν ελλείψεις και αντιμετώπισαν συνεχή προβλήματα στον τεχνικό εξοπλισμό, ενώ τα περισσότερα δεν ήξεραν πώς να τον χρησιμοποιήσουν, με αποτέλεσμα να αγχώνονται και τελικά να βαριούνται και να απέχουν από το μάθημα.
