Για γέλια και για κλάματα είναι το περιβόητο καρτέλ που έστησαν οι τραπεζίτες.
Τα μεγαλόσχημα τραπεζικά στελέχη τα οποία στις συναντήσεις με τους αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες εμφανίζονταν με σκληρή γραμμή, υπερασπίζοντας την κερδοφορία των τραπεζών και αδιαφορώντας για το τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα που προκαλούν οι κατασχέσεις, εμφάνιζαν διαφορετικό προσωπείο όταν επικοινωνούσαν με το Μαξίμου.
Όπως πληροφορούμαι από έγκυρη πηγή, ο ένας ρουφιάνευε τον άλλον για να δείξουν καλή διαγωγή.
Μάλιστα, ένας από τους λεγόμενους σκληρούς, που δεν έκανε πίσω στη διαπραγμάτευση, ούτε στο θέμα των κόκκινων δανείων, ούτε στις χρεώσεις υπηρεσιών, ούτε στα επιτόκια καταθέσεων, κάρφωνε στην κυριολεξία τους υπόλοιπους και τους χαρακτήριζε υπονομευτές της κυβέρνησης.
Γι΄ αυτό δικαιολογημένα ένας κυβερνητικός παράγοντας τους χαρακτήρισε… τοκογλύφους της συμφοράς και ρουφιάνους.
