«Επειδή από τη φύση μας οι άνθρωποι είμαστε ενσυναισθητικοί και αυτό αφορά περισσότερο και τους ενήλικες και τους εφήβους, είναι πολύ εύκολο να βρεθούμε στη θέση κάποιου άλλου που υποφέρει, ακόμη κι αν βρίσκεται στην άλλη άκρη του κόσμου. Και με αυτόν τον τρόπο συναισθήματα όπως το άγχος, ο φόβος, η αβοηθητότητα γίνονται μεταδοτικά» σημείωσε μεταξύ άλλων ο ψυχίατρος – ψυχοθεραπευτής, Δημήτρης Παπαδημητριάδης, μιλώντας στην ΕΡΤ και την εκπομπή ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ και πρόσθεσε πως στην περίπτωση των παιδιών τα πράγματα διαφέρουν σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Αλλά τα παιδιά δεν έχουν ανεπτυγμένη την ενσυναίσθηση στην πολύ μικρή ηλικία. Αυτό που συμβαίνει περισσότερο στα παιδιά είναι ότι αισθάνονται πως δεν είναι ασφαλή, ότι ο κόσμος μας δεν είναι πολύ ασφαλής. Αυτή την έλλειψη της ασφάλειας νομίζω την καταγράφουν οι περισσότερες έρευνες, όταν τα παιδιά εκτίθενται σε μια γενική βία την οποία δεν μπορούν να κατανοήσουν. Και αυτό κιόλας βάζει και το μέτρο που οι γονείς πρέπει να χρησιμοποιήσουμε για να περιορίσουμε την έκθεση των παιδιών στη βίαιη ειδησιογραφία ή να καθόμαστε μαζί τους και να εξηγούμε αυτά που βλέπουν στην οθόνη. Να κάνουμε μια συζήτηση ώστε να αισθάνονται περισσότερο ασφαλή. Να νιώθουν ότι εμείς μπορούμε να εγγυηθούμε το δικό τους μέλλον και έτσι να μπορούν να αφοσιωθούν σε αυτά που πραγματικά είναι η δική τους καθημερινότητα, το σχολείο τους, η παρέα τους, τα παιχνίδια τους».
Στην ίδια συζήτηση συμμετείχε και η συγγραφέας, Κατερίνα Χρυσανθοπούλου, η οποία έθιξε το δύσκολο χρονικό διάστημα της πανδημίας ενώ τόνισε και τον ρόλο του σχολείου υπογραμμίζοντας πως το υπουργείο Παιδείας δεν έχει προχωρήσει σε καμία οδηγία προς δασκάλους και καθηγητές στο πώς να μιλήσουν στα παιδιά για καταστάσεις όπως π.χ. η τραγωδία των Τεμπών ή τις πυρκαγιές σχολιάζοντας μεταξύ άλλων πως «τα παιδιά δεν έχουν έναν τρόπο να συζητήσουν για όσα βλέπουν και δεδομένου ότι ήδη έχουν δει πάρα πολύ βία αυτό είναι ένα σημείο στο οποίο οι γονείς πρέπει να αρχίσουν να δουλεύουν τη συζήτηση με τα παιδιά, ακόμα κι αν οι ίδιοι δεν γνωρίζουν πάρα πολύ καλά πώς να χειριστούν τα ψηφιακά μέσα τα οποία χρησιμοποιούν τα παιδιά».
Τέλος ο κ. Παπαδημητριάδης υπογράμμισε πως «δεν θα ήταν καθόλου κακή ιδέα να υπάρχει ένας ψυχολόγος στο σχολείο που θα κάνει ένα μάθημα κάθε εβδομάδα, όχι απλώς να είναι διαθέσιμος σε σχολικές μονάδες όταν τον ζητούν να είναι εκεί και να κάνει ένα μάθημα. Θα μπορέσει να διδάξει στα παιδιά πώς να επιλύουν τις συγκρούσεις τους, πώς να μην είναι βία, πώς να μην απορρίπτουν το διαφορετικό, την ποικιλία που υπάρχει στον κόσμο μας, πώς να επιδεικνύουν ανοχή, επιείκεια. Αυτό είναι πολύ σπουδαίο μάθημα που θα μπορούσε να γίνεται στα παιδιά από τη μικρή ηλικία.
