Πούλου στο ΕΡΤNews: Μάλλον θα καταλήξω στο κόμμα του Στ. Κασσελάκη – Με απασχολεί η κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στην κοινωνία

Ερωτηθείσα τι την οδήγησε τελικά στο να ανεξαρτητοποιηθεί, ανέφερε:

«Έλεγα ότι θα δώσω όλες μου τις δυνάμεις έτσι ώστε να γίνει το συνέδριο, να μην υπάρχουν αποκλεισμοί και ότι θα ήμουν η τελευταία που θα έκλεινε την πόρτα στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αγωνιζόμενη για την ενότητα του κόμματος.

Τι συνέβη μετά λοιπόν; Συνέβη ένα συνέδριο – παρωδία, Ένα συνέδριο που πέραν των αποκλεισμών των υποψηφιοτήτων -και αναφέρομαι και στον Στέφανο Κασσελάκη- αυτό που δεν άντεχε πλέον η ηθική μου είναι ο αποκλεισμός των συνέδρων.

Διότι προφανώς αντιλαμβάνεστε όλοι και εσείς, όλοι μας, ότι θα πρέπει την επόμενη μέρα να μπορείς να κοιτάξεις στα μάτια τους συνέδρους, τους Βοιωτούς εν προκειμένω, όπου από τους 34 συνέδρους κατάφεραν μόνο τέσσερις να μπουν στις αίθουσες του συνεδρίου. Και λέω στις αίθουσες διότι δεν μπήκαν στην κεντρική αίθουσα. Μπήκαν στις παράπλευρες αίθουσες, αυτές που δεν είχαν καμία μα καμία επαφή. Ούτε να μπορούν να μιλήσουν, αλλά ούτε και να ψηφίσουν. Άρα λοιπόν και εγώ ήμουν έξω μαζί τους.

Δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι ως βουλευτής -που σας υπενθυμίζω ότι δεν είχα καν κάρτα διαπίστευσης- ότι θα ήμουν μέσα στον χώρο του συνεδρίου όταν οι εκπρόσωποι των μελών της βάσης του κόμματος ήταν απ’ έξω και περίμεναν για ώρες πολλές.

Και ξέρετε κάτι; Αντιληφθήκαμε όλοι ότι κάτι δεν πήγε καλά με το συνέδριο, ότι υπήρχαν προβλήματα, ότι υπήρχαν διακρίσεις, ότι υπήρξε και νοθεία. Στο θέμα της εκπροσώπησης, όμως, μία συγγνώμη δεν άκουσα την επόμενη μέρα.

Δηλαδή θα περίμενα -και υπήρξαν και άλλοι συνάδελφοι που το είπαν αυτό- ότι την επόμενη μέρα όλοι θεωρούσαν ότι τα έπραξαν όλα καλά, τέλεια, ότι δεν έγινε τίποτα, ότι απομόνωσαν τους εχθρούς του κόμματος και μάλιστα δεν θα μπορούσα να εντάξω τον εαυτό μου στους τραμπούκους που ήταν έξω από το συνέδριο και παρεμπόδιζαν το συνέδριο, τη λειτουργία του ή την έναρξή του. Αυτά λοιπόν περίμενα, αν μη τι άλλο. Μια συγγνώμη από τα όργανα του κόμματος, τα συλλογικά όργανα του κόμματος. Αντ’ αυτού χαίρονταν κιόλας ότι τα κατάφεραν τέλεια (…)

Οι ψηφοφόροι στις εκλογές των εθνικών εκλογών δεν ψήφισαν ένα κόμμα που δεν σέβεται το καταστατικό, που λειτουργεί αντιδημοκρατικά. Που επιτέλους το μεγάλο του πλεονέκτημα, τα περί δικαιωμάτων, ελευθερίας, δημοκρατίας τα καταπάτησαν τα συλλογικά όργανα. Σίγουρα δεν ψήφισαν αυτά ούτε το 2019, ούτε το 2015, ούτε το 2023.

Άρα λοιπόν, εγώ θα έπρεπε να επιλέξω ανάμεσα στις δικές μου ηθικές αρχές. Είχα πει ότι δεν είχα κρύψει την κριτική μου απέναντι σε όλα αυτά που συνέβησαν στο συνέδριο και είχα πει ότι θέλω λίγο χρόνο έτσι ώστε να μιλήσω και με τους ανθρώπους και του κόμματος (…)

Ξέρετε τι συμβαίνει στη Βοιωτία; Το 80 – 90% της βάσης των μελών έχουν αποχωρήσει. Εγώ πώς μπορώ να σταθώ σε αυτό το κόμμα; Διαφωνώ μαζί σας ότι είναι η 5η – 6η θέση αυτή η οποία στέρησε την αξιωματική αντιπολίτευση από το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ (…) Δεν χαμογελάω για αυτή την απόφαση, γιατί αυτό που με απασχολεί είναι η κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ, όχι από τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά η κατάρρευσή του μέσα στην κοινωνία».

Για τη συμμετοχή της στο νέο κόμμα του Στέφανου Κασσελάκη, τόνισε:

«Έχω να απαντήσω κι εγώ σε αυτό το δίλημμα. Συμμετέχω και διαμορφώνω ή μένω και παρακολουθώ και αποφασίζω. Μάλλον είμαι άνθρωπος της δράσης. Μάλλον θα καταλήξω στο πρώτο (…)

Υπάρχει ένα άσμα που λέει “μπροστά δεν ξέρω τι θα βρω, μα πίσω δεν γυρίζω”. Άρα λοιπόν καλύτερα στο άγνωστο και με τη συμμετοχή μας να στρέψουμε προς μία κατεύθυνση. Καλύτερα στη δράση λοιπόν, παρά στην απραξία (…) Οποιοδήποτε νέο εγχείρημα έχει μεγάλες δυσκολίες (…) Εκτιμώ ότι είναι εφικτό να συγκεντρωθούν δέκα βουλευτές στο νέο κόμμα».

Ενώ πρόσθεσε, ακόμη:

«Θα ήμουν στο κόμμα με οποιαδήποτε επιλογή προέδρου. Στην πολιτική μου ζωή έχω λειτουργήσει με δημοκρατικό συγκεντρωτισμό για πάρα πολλά χρόνια, που σημαίνει ότι σεβόμουν πάντα την άποψη της πλειοψηφίας, αλλά επιτέλους σε αυτόν τον χώρο γινόταν σεβαστή και η άποψη της μειοψηφίας.

Θεωρώ λοιπόν ότι αυτοί που έχουν έχουν αποστατήσει από τις αρχές του κόμματος είναι οι σύντροφοι που αυτή τη στιγμή με μια συγκυριακή πλειοψηφία στα συλλογικά όργανα είναι που είναι η μειοψηφία (…)

Δεν εκτιμώ ότι η ιστορία στον ΣΥΡΙΖΑ όλων αυτών που διαδραματίζονται σταματάει εδώ. Δυστυχώς πιστεύω ότι και στο επόμενο δεκαπενθήμερο θα έχουμε ξανά και άλλες αποχωρήσεις, κι άλλους κλυδωνισμούς (…)

Εγώ αποδεχόμουν οποιονδήποτε Πρόεδρο και θα υπηρετούσα την ενότητα του κόμματος. Δεν έφυγα γι’ αυτό το λόγο.

Δεν αποχώρησα αυτή τη στιγμή από την Κοινοβουλευτική Ομάδα, γιατί δεν μου άρεσε ο Πρόεδρος (…)

Όταν καταγγέλλω αντιδημοκρατικές αντικαθεστωτικές διαδικασίες σε ένα συνέδριο, όταν καταγγέλλω νοθεία, δεν μπορώ την επόμενη μέρα να συνεργαστώ με συγκεκριμένους συντρόφους. Είναι τελείως πολιτικό και ηθικό το θέμα. Δεν είναι γιατί δεν μου άρεσε ο πρόεδρος του κόμματος και αποχώρησα χωρίς πολιτικά επίδικα. Είναι τελείως διαφορετικό (…)

Στην κυριολεξία θα αποφασίσει η βάση για το όνομα του νέου κόμματος (…)

Όταν πράγματι έχεις ταλαιπωρηθεί και βασανιστεί πολύ από μια διαδικασία ενός μηχανισμού εδώ και πάρα πολύ καιρό, έχεις το δικαίωμα να απαντήσεις διαλέγοντας το timing που θα καταθέσεις μια ανεξαρτητοποίηση ή μια πρόταση. Μπορεί να μην είναι τυχαίο, από τη μεριά μου τουλάχιστον (…)

Υπολογίζω ότι θα υπάρξουν και την επόμενη εβδομάδα και στις επόμενες μέρες ανεξαρτητοποιήσεις. Για μένα η κάθε αποχώρηση έχει την ίδια βαρύτητα και την ίδια αξία – και όλες μαζί στερούν την αξιωματική αντιπολίτευση».