Από τα μέσα του 2021 μέχρι τα τέλη του 2022, η Ευρώπη και τμήματα της Ασίας παγιδεύθηκαν σε μία ενεργειακή κρίση που προκλήθηκε από την εκτίναξη των τιμών του πετρελαίου, του φυσικού αερίου και του άνθρακα, που έφθασαν σε ορισμένες περιπτώσεις σε ύψη ρεκόρ, αναγκάζοντας νοικοκυριά και επιχειρήσεις να μειώσουν με ταχείς ρυθμούς την κατανάλωση.
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και οι κυρώσεις που σε απάντησή της επιβλήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους διατάραξαν τον ενεργειακό εφοδιασμό, που βρισκόταν ήδη υπό πίεσιν από την ανάκαμψη της βιομηχανικής παραγωγής μετά την επιδημία του κορωνοϊού.
Ομως, 18 έως 24 μήνες μετά, η οξεία φάση της προσαρμογής έχει τελειώσει, τα ενεργειακά αποθέματα έχουν αποκατασταθεί και οι τιμές επανέρχονται σε μακροπρόθεσμες μέσες τιμές προσαρμοσμένες στον πληθωρισμό.
Νέα ενεργειακά σοκ θα υπάρξουν αναμφίβολα στο μέλλον, αλλά η αναστάτωση που συνδέεται με το τέλος της πανδημίας και την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει τελειώσει. Οι αγορές προσαρμόσθηκαν.
Το κατάλοιπο για την Ευρώπη είναι ότι αντάλλαξε το σχετικά φθηνό ρωσικό φυσικό αέριο με το σχετικά ακριβό Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο (LNG) διακυβεύοντας την βιομηχανική της ανταγωνιστικότητα, αλλά αυτό αποτελεί μάλλον χρόνιο πρόβλημα παρά κρίση.
