ΟΑμπού Μοχάμεντ αλ Τζουλάνι (ή αλ Γκολάνι, Abu Mohamed al-Jawlani, Abu Mohammed al-Golani) είναι αυτή τη στιγμή ο πλέον γνωστός τζιχαντιστής στην Συρία, για τον οποίο το αμερικανικό Πεντάγωνο προσφέρει αμοιβή μέχρι και 10 εκατομμύρια δολάρια για πληροφορίες.
Ο αλ Τζουλάνι είναι ο αρχηγός της οργάνωσης Χάγιατ Ταχρίρ αλ Σαμ (HTS) που κατέλαβε το Χαλέπι και είναι προ των πυλών της Χάμα και προελαύνει δυναμικά.
Μάλιστα, χθες, Τετάρτη, επισκέφθηκε το φρούριο του Χαλεπιού συνοδευόμενος από μαχητές που κρατούσαν τη σημαία της συριακής επανάστασης.
Σύμφωνα με το Al Jazeera, gεννήθηκε ως Αχμεντ Χοθείν αλ Σαραά ( Ahmed Hussein al-Sharaa) το 1982 στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας, όπου ο πατέρας του εργαζόταν ως μηχανικός πετρελαίου.
Ωστόσο οι ΗΠΑ εκτιμούν ότι γεννήθηκε στη Συρία, μεταξύ του 1975 και του 1979.
Ως ιδρυτής της HTS, εδώ και σχεδόν μια δεκαετία επιδιώκει να αποστασιοποιηθεί από άλλες ένοπλες δυνάμεις και να επικεντρωθεί σε «διεθνικές επιχειρήσεις», προσπαθώντας μα δημιουργήσει μία «ισλαμική δημοκρατία» στη Συρία.
Οι ΗΠΑ χαρακτήρισαν τρομοκράτη τον Γκολάνι το 2013, ενώ η Τουρκία θεωρεί τρομοκρατική οργάνωση την HTS, αν και στηρίζει άλλες ομάδες Σύρων ανταρτών.
«Πιο έξυπνος από τον Άσαντ»
Ο 50χρονος τιζαντιστής ήταν αρχικά επικεφαλής του συριακού βραχίονα της αλ Κάιντα στη διάρκεια του εμφυλίου στη Συρία. Για χρόνια παρέμενε στην σκιά της οργανωσης και ήρθε σιγά σιγά στο προσκήνιο, αφού ίδρυσε το Μέτωπο αλ Νούσρα, έκοψε τους δεσμούς του με την αλ Κάιντα το 2016, άλλαξε το αρχικό όνομα της οργάνωσής του και έγινε ο ντε φάκτο ηγέτης των βορειοδυτικών περιοχών της Συρίας που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των ανταρτών.
Προτού ιδρύσει το Μέτωπο αλ Νούσρα, ο Γκολάνι είχε πολεμήσει στο πλευρό της αλ Κάιντα στο Ιράκ και πέρασε πέντε χρόνια σε αμερικανική φυλακή.
Επέστρεψε στη Συρία όταν ξέσπασε ο εμφύλιος στη χώρα, αφού τον έστειλε εκεί ο τότε ηγέτης του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ, ο Αμπού Όμαρ αλ Μπαγκντάντι, για να εδραιώσει στη χώρα την παρουσία της αλ Κάιντα.
Όταν το ΙΚ προσπάθησε να ενσωματώσει το Μέτωπο αλ Νούσρα το 2013, ο Γκολάνι ήρθε σε ρήξη με τον αλ Μπαγκντάντι.
Στη συνέχεια, μόλις ξεκίνησε η κατάρρευση του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία, η HTS άρχισε να εδραιώνει την παρουσία της στην επαρχία Ιντλίμπ της βορειοδυτικής Συρίας συστήνοντας εκεί την Κυβέρνηση Σωτηρίας.
«Ο Γκολάνι είναι πιο έξυπνος από τον Άσαντ. Έχει αποκτήσει νέα εργαλεία, έχει προχωρήσει σε αλλαγές, έχει κάνει νέους συμμάχους και έχει ξεκινήσει εκστρατεία για να γοητεύσει» τις μειονότητες, εκτίμησε ο Τζόσουα Λάντις, ειδικός σε θέματα Συρίας και επικεφαλής του Center for Middle East Studies στο Πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα.
Ο Άρον Λουντ, συνεργάτης στο Century International, σημείωσε ότι είναι ξεκάθαρο πως ο Γκολάνι και η HTS έχουν αλλάξει, αν και τόνισε ότι παραμένουν «αρκετά σκληροπυρηνικοί».
«Είναι πραγματικά σημαντικός. Ο βασικός ηγέτης των ανταρτών στη Συρία, ο πιο ισχυρός ισλαμιστής», σχολίασε ο Λουντ.
«Πρόκειται για δημόσιες σχέσεις, αλλά το γεγονός και μόνο ότι καταβάλλουν αυτές τις προσπάθειες δείχνει ότι δεν είναι πια τόσο άκαμπτοι όσο παλιά. Η παλιομοδίτικη αλ Κάιντα ή το Ισλαμικό Κράτος δεν θα το είχαν κάνει αυτό ποτέ», εκτίμησε.
«Δεν απειλούμε τη Δύση»
Ο Γκολάνι έδωσε την πρώτη του συνέντευξη το 2013, έχοντας την πλάτη του γυρισμένη στον φακό και το πρόσωπό του καλυμμένο με ένα σκούρο μαντίλι. Μιλώντας στο al Jazeera δήλωσε ότι επιθυμεί η Συρία να κυβερνάται με βάση τον ισλαμικό νόμο, τη σαρία.
Περίπου 8 χρόνια αργότερα έδωσε συνέντευξη στο αμερικανικό δίκτυο PBS και αυτή τη φορά κοιτούσε τον φακό και φορούσε σακάκι και πουκάμισο. Απέρριψε τον χαρακτηρισμό του «τρομοκράτη», δηλώνοντας ότι είναι άδικος και τονίζοντας ότι είναι αντίθετος στον φόνο αθώων ανθρώπων.
Ο Γκολάνι υπογράμμισε ακόμη ότι η οργάνωσή του δεν αποτελεί απειλή για τη Δύση. «Επαναλαμβάνω: η εμπλοκή μας με την αλ Κάιντα έχει τελειώσει. Και ακόμη και όταν ήμασταν με την αλ Κάιντα τασσόμασταν κατά της διεξαγωγής επιχειρήσεων εκτός Συρίας».
Σύμφωνα με τον Λουντ, οι τζιχαντιστες του αλ Τζουλάνι έχουν υιοθετήσει τα σύμβολα της συριακής εξέγερσης, τα οποία τώρα χρησιμοποιούν και προσπαθούν να διεκδικήσουν την κληρονομιά της επανάστασης – ότι «είμαστε μέρος του κινήματος του 2011, (μέρος) των ανθρώπων που εξεγέρθηκαν εναντίον του Άσαντ και είμαστε επίσης ισλαμιστές».
