Σε εξέλιξη βρίσκεται η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Στην διήμερη συνεδρίαση θα υποβληθούν οι υποψηφιότητες για την ηγεσία του κόμματος και θα αποφασιστεί το χρονοδιάγραμμα και ο οδικός χάρτης για την εκλογή αρχηγού.
Υπενθυμίζεται ότι ήδη έχουν ανακοινώσει δημοσίως τις υποψηφιότητές τους η Έφη Αχτσιόγλου και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Υποψηφιότητα κατέθεσαν επίσης ο Στέφανος Τζουμάκας, ο Νίκος Παππάς και ο Παύλος Πολάκης.
Η συνεδρίαση που χαρακτηρίζεται «ιστορική» θα είναι κλειστή για τα Μέσα Ενημέρωσης και αναμένεται να γίνει και μία πρώτη συζήτηση για το εκλογικό αποτέλεσμα.
Παράλληλα αναμένεται να συζητηθούν οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και να εξουσιοδοτηθεί η Πολιτική Γραμματεία για τους περαιτέρω χειρισμούς και τις συγκεκριμένες υποψηφιότητες για της περιφέρειες και τους δήμους.
Στην συνεδρίαση δεν παραβρίσκεται ο απερχόμενος πρόεδρος του κόμματος, Αλέξης Τσίπρας.
Ράνια Σβίγκου: Εκλογή προέδρου στις αρχές Σεπτεμβρίου
Στην εισήγησή της η Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος Ράνια Σβίγκου πρότεινε την εκλογή προέδρου στις αρχές Σεπτεμβρίου όπως ακριβώς είναι και η εισήγηση της Πολιτικής Γραμματείας.
Αναλυτικά, η ομιλία της Ράνιας Σβίγκου:
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Καλούμαστε σήμερα, με αίσθημα ευθύνης, με συλλογικό προβληματισμό και συλλογική προσπάθεια, να χαράξουμε το δρόμο που βήμα-βήμα θα οδηγήσει το κόμμα μας σ’ αυτό που ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτήρισε νέο κύμα του ΣΥΡΙΖΑ!
Να χαράξουμε, αν θέλετε, τον οδικό χάρτη για το νέο κύμα του ΣΥΡΙΖΑ.
• Νέο κύμα στην ηγεσία μας.
• Νέο κύμα στις συμπεριφορές μας.
• Νέο κύμα στο πρόγραμμα, τις πολιτικές, την επικοινωνία με την κοινωνία.
• Νέο κύμα που θα ανεβάσει πάλι τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στο επίπεδο που κατακτήσαμε τα προηγούμενα χρόνια και ακόμα παραπάνω: Στη δύναμη που θα έχει τη δυνατότητα, τη θέληση, αλλά και την πολιτική και το πρόγραμμα να σταθεί απέναντι στη ΝΔ.
Ως αξιωματική αντιπολίτευση σήμερα, όπως το Σύνταγμα επιτάσσει και η ψήφος του λαού μας έταξε.
Και ως κυβέρνηση αύριο.
Επιτρέψτε μου όμως εδώ να πω μια προσωπική μου σκέψη, που πιστεύω ότι μας εκφράζει όλους:
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα μεγάλων προσδοκιών, που κυβέρνησε για πέντε σχεδόν χρόνια και απελευθέρωσε τη χώρα από τα μνημόνια, αφήνοντας το στίγμα του στην κοινωνία, την οικονομία, την πατρίδα, αλλά και την ιστορία, σε μεγάλο βαθμό αυτό το οφείλει στον Αλέξη Τσίπρα.
Κάτω από τη δική του ηγεσία το ανέφικτο για ένα αριστερό κόμμα έγινε εφικτό, οι πολιτικοί μας ορίζοντες συναντήθηκαν με τα όνειρα δεκαετιών της κυνηγημένης Αριστεράς, τα “παιδιά με τα πρησμένα πόδια” για τα οποία έγραφε ο Ελύτης, είχαν την ευκαιρία να δείξουν ότι τα καταφέρνουν καλύτερα από τα «γαλάζια παιδιά» εκείνων που θεωρούσαν και θεωρούν τη χώρα ιδιοκτησία τους.
Σε όλη του την πορεία, ο Αλέξης Τσίπρας δεν συμβιβάστηκε με την ιδέα μιας Αριστεράς που θα κάθεται στη γωνία και οι αντίπαλοι θα της χτυπάνε συγκαταβατικά την πλάτη. Πρώτος, θυμηθείτε, μίλησε για την κυβέρνηση της αριστεράς και τότε αντιμετωπίστηκε επικριτικά εντός και εκτός Κόμματος. Το πίστεψε πρώτα ο ίδιος, το πιστέψαμε όλοι μας. Νικήσαμε.
Όπως επίσης πίστεψε και σε ένα μεγάλο κόμμα, ισχυρό, με χιλιάδες μέλη, που αγκαλιάζει όλους τους αριστερούς, προοδευτικούς, δημοκρατικούς πολίτες.
Δεν θέλω να πω και δεν θα πω παραπάνω για τον Αλέξη Τσίπρα.
Και δεν θέλω να πω κάτι που θυμίζει παρελθόν.
Θα πω όμως ότι ο σύντροφος Τσίπρας θα είναι παρών, μαζί μας σε όλη τη ζωή και τη δράση του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμα κι αν όπως σήμερα απουσιάζει, γιατί πιστεύει ότι έτσι απαιτεί η δέσμευσή του να παραμερίσει για να περάσει το νέο κύμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Μας βαραίνει όλες και όλους η σοβαρή εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και η εκλογική επικράτηση της ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ακόμα πιο οδυνηρό είναι το εκλογικό αποτέλεσμα και πιο δύσκολα τα καθήκοντά μας, βλέποντας ότι στη σύνθεση της νέας Βουλής συμμετέχουν η άκρα δεξιά, οι νεοναζί με δήθεν εθνικό ως συνήθως μανδύα, η θρησκοληψία και το ανερμάτιστο που έχει βαφτίσει τον εαυτό του διαμαρτυρία.
Είναι βήματα πίσω όλα αυτά για τη δημοκρατία και την κοινωνία μας.
Οφείλουμε καθαρές απαντήσεις στον εαυτό μας και κυρίως σε όσους πίστεψαν και πιστεύουν ακόμα στον αναντικατάστατο ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ.
Καθαρές απαντήσεις στα βασανιστικά “πώς και γιατί”.
• Πως και γιατί χάσαμε σε ιστορικά προπύργια του προοδευτικού χώρου, σε λαϊκές γειτονιές, στη νεολαία και σε στρώματα που στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ακόμα και στην ήττα του 2019.
• Πως και γιατί δεν πείσαμε ότι η δική μας προγραμματική πρόταση είναι ρεαλιστική και εφαρμόσιμη. Με τον εγκλωβισμό μας και σε μια λανθασμένη στρατηγική της απλής αναλογικής που κάθε προεκλογική μέρα που περνούσε έκανε το σχέδιό μας και λιγότερο πειστικό.
• Και φυσικά, πως και γιατί επιτρέψαμε να δοθεί μια εικόνα βαβέλ, με άστοχες δηλώσεις, με αυτοσχεδιασμούς, με ακατανόητους ναρκισσιμούς που θόλωναν το μήνυμα μας και γκρέμιζαν την αξιοπιστία μας.
Θα κληθούμε με ηρεμία, ψυχραιμία, αυτοκριτική και κριτική διάθεση, να δώσουμε αυτές τις απαντήσεις.
Κοιτάζοντας πάντα προς τα μπρος.
Χωρίς να αποστούμε από όσα απαιτούν οι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που σε δύσκολες συνθήκες έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεύτερο κόμμα και αξιωματική αντιπολίτευση.
Και ακυρώνοντας στην πράξη την κακή παράδοση της Αριστεράς, που δυστυχώς μετατρέπει συχνά μια πολιτική ήττα σε εσωκομματική κρίση. Χάνοντας έτσι ανθρώπινο κεφάλαιο αλλά και έδαφος στον αγώνα της για μια πιο δίκαιη, δημοκρατική και ανθρώπινη ιστορία.
Αυτή τη φορά αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.
Έχουμε την εμπειρία και τη θέληση να συζητήσουμε και να καταλήξουμε σε συμπεράσματα, αφήνοντας έξω από το κόμμα μας τις “δίκες προθέσεων”, αλλά και τις προθέσεις για “δίκες του ενός εις βάρος του άλλου”.
Μπορούμε να εγγυηθούμε όλοι και όλες μας όχι μόνο ότι έτσι πρέπει να γίνει. Αλλά κι ότι έτσι θα γίνει.
Η Κεντρική μας Επιτροπή σήμερα αποτελεί ένα πρώτο σημαντικό βήμα προς τα μπρος.
Προς το ξέφωτο που θα επιτρέψει να ανταποκριθούμε σ’ αυτά τα δύο ζωτικής σημασίας καθήκοντα.
1. Πρώτον, να σταθούμε με αποφασιστικότητα και αξιοπιστία, με τη νέα μας ηγεσία επικεφαλής, απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ.
2. Και δεύτερον να διαμορφώσουμε τους όρους μιας συζήτησης όχι μόνο στις κορυφές του κόμματος, αλλά σε ολόκληρο το κόμμα και του κόμματος με την κοινωνία, για τα αίτια της εκλογικής ήττας και την προοπτική μας.
Αλληλένδετα είναι αυτά τα δύο.
Δεν έχει νόημα η συζήτηση χωρίς καθημερινή παρουσία στα μέτωπα που ανοίγει η κυβερνητική πολιτική.
Και δεν υπάρχει προοπτική αν δεν φωτίσουμε το χτες με τους όρους που απαιτεί το σήμερα.
Τι έχουμε λοιπόν σήμερα απέναντί μας; Τι έχει απέναντί της η κοινωνική πλειοψηφία;
Μια κυβέρνηση που από την πρώτη μέρα έχει δείξει τις προθέσεις της να επιβάλει τις αντιλήψεις της ως καθεστώς.
Μια κυβέρνηση που δεν διστάζει για κάθε μια από τις τραγωδίες που σημάδεψαν την πρώτη τετραετία της να επικαλείται ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ το εκλογικό αποτέλεσμα.
Και αυτό δεν είναι θέμα αποτίμησης του παρελθόντος και ιστορίας.
Είναι θέμα που αφορά το σήμερα και το αύριο.
Ο τρόπος που βλέπει κανείς το παρελθόν του, προδιαγράφει το μέλλον του. Και το μέλλον της χώρας στην περίπτωση αυτή.
Πιστεύουν ότι η νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία, που κόστισε πολύ ακριβά στην ελληνική κοινωνία, εγκρίθηκε από τον ελληνικό λαό.
Πιστεύουν με δυο λόγια ότι τα χέρια τους είναι λυμένα για να ολοκληρώσουν «χωρίς συμβιβασμούς», όπως είπε ο πρωθυπουργός, όσα τα προηγούμενα χρόνια άρχισαν.
Το ΕΣΥ είναι ένα τραγικό θα έλεγα παράδειγμα. Μηδέν προσλήψεις, μηδέν προοπτική, μηδέν πρόνοια για την υγεία και τη ζωή των ανθρώπων.
Μόνο ιδέες επί ιδεών για την είσοδο της κερδοσκοπίας στα νοσοκομεία.
Το ΕΚΑΒ και οι θάνατοι στις καρότσες είναι ένα άλλο παράδειγμα.
Στρατιώτες, πυροσβέστες και οδηγοί απορριμματοφόρων αντί να προσλάβουν διασώστες.
Και βέβαια το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η διακηρυγμένη πρόθεση από την πρώτη μέρα της διακυβέρνησής τους να εισάγουν την κερδοσκοπία στην ανώτατη εκπαίδευση, παρακάμπτοντας το άρθρο 16 του Συντάγματος. Με τη συνδρομή του ΠΑΣΟΚ.
Δεν νομίζω ότι υπάρχει έστω και μία ή ένας από μας που να έχει αυταπάτες για το τι θέλουν, τι ετοιμάζουν και τι θα επιχειρήσουν να κάνουν.
Και είναι αυτονόητο πιστεύω τι σημαίνουν όλα αυτά για μας.
Σημαίνουν ότι οφείλουμε να είμαστε παρόντες σε κάθε μέτωπο, κάθε κρούσμα απανθρωπιάς, κάθε προσπάθεια να επιβληθεί η αδικία και η προκλητική ανισότητα ως κανονικότητα.
Ακόμα και τώρα, το καλοκαίρι των διακοπών, οι κολυμβητές σερβιτόροι, οι γαλέρες της τουριστικής βιομηχανίας, η επίθεση της ομοφοβίας και του σκοταδισμού, απαιτούν την παρουσία μας.
Σημαίνουν, επίσης, ότι οι διαδικασίες μας για την εκλογή νέου προέδρου, θα πρέπει να λάβουν χώρα όχι απουσιάζοντας για «κομματική δουλειά», αλλά συνδέοντας την κομματική δουλειά με τα μέτωπα της καθημερινής πάλης.
Δεν θα εκλέξουμε νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε μια κλειστή διαδικασία, έξω από την κοινωνία, αλλά συνδέοντας όλη μας την προσπάθεια με την κοινωνία.
Παντού όπου τα προβλήματα απαιτούν λύσεις ή και αγώνα.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Για όλους τους παραπάνω λόγους, καλούμαστε σήμερα ως συλλογική ηγεσία να πάρουμε κρίσιμες αποφάσεις.
Πρώτα για τον οδικό χάρτη.
Η πρόταση της Πολιτικής Γραμματείας προς την Κεντρική Επιτροπή είναι η εκλογή προέδρου να γίνει αρχές Σεπτεμβρίου. Δεν είναι μια απόφαση που την πήραμε αβασάνιστα. Καταλαβαίνω τις διαφορετικές προτάσεις που κατατίθενται τόσο στις εσωτερικές μας διαδικασίες, όσο και στο δημόσιο διάλογο. Και καταλαβαίνω επίσης ότι αυτές κατατίθενται με αγωνία για την κοινή μας προσπάθεια. Για αυτό και απαιτήθηκε από την πλευρά μας, ως Πολιτική Γραμματεία, μια διεξοδική συζήτηση μεταξύ διαφορετικών προτάσεων.
Προκρίναμε τελικά την επιλογή να προχωρήσουμε άμεσα στην εκλογή προέδρου αρχές Σεπτεμβρίου. Ώστε το Κόμμα μας να είναι έτοιμο, υπό τη νέα ηγεσία, να δώσει τις επόμενες κρίσιμες μάχες. Και το Έκτακτο Συνέδριο να γίνει μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Φοβάμαι ότι μια μακρά διαδικασία για την εκλογή προέδρου εγκυμονεί κινδύνους για την αποτελεσματικότητα μας την επόμενη περίοδο, για την ικανότητά μας να ανταποκριθούμε στο ρόλο μας ως αξιωματική αντιπολίτευση. Που είναι βέβαια και το κύριο ζητούμενο.
Θέλουμε η διαδικασία αυτή της εκλογής προέδρου να είναι ένα μεγάλο πολιτικό γεγονός.
Που θα αφορά όχι μόνο τα στελέχη του Κόμματος, τη βάση του κόμματος, τα χιλιάδες μέλη μας, αλλά ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Που θα προσελκύσει, θα κινητοποιήσει, θα συσπειρώσει, θα εμπνεύσει τους αριστερούς και τους προοδευτικούς πολίτες.
Σε αυτό το πλαίσιο, το συλλογικό μας στοίχημα, είναι η διαδικασία αυτή να γίνει με το βλέμμα στραμμένο στην κοινωνία. Με κατάθεση πολιτικής πλατφόρμας και θέσεων από κάθε υποψήφιο, στο πλαίσιο ενός δημοκρατικού διαλόγου, ανοιχτού στους προοδευτικούς πολίτες. Με ένα κόμμα ζωντανό που συζητά, επεξεργάζεται, και τέλος αποφασίζει.
Ο χρόνος δεν είναι πολύς, πρέπει όμως να είναι πυκνός σε πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις που θα σχεδιάσουμε το επόμενο διάστημα σε αυτήν την κατεύθυνση.
Το δεύτερο μεγάλο θέμα συζήτησης αυτής της Κεντρικής Επιτροπής είναι οι αυτοδιοικητικές εκλογές. Θα αναφερθεί πιο αναλυτικά ο σύντροφος Χρήστος Σπίρτζης.
Δυο παρατηρήσεις από έμενα.
α. Πρώτον, οι αυτοδιοικητικές εκλογές, γίνονται υπό τη σκιά ενός ιδιαίτερα αρνητικού εκλογικού αποτελέσματος στις βουλευτικές εκλογές, αρνητικού για το σύνολο των προοδευτικών δυνάμεων και αυτό έχει τις επιπτώσεις του συνολικά στο πολιτικό περιβάλλον. Παρά τον αυτόνομο χαρακτήρα των αυτοδιοικητικών διεργασιών.
β. Δεύτερον, και αυτονόητο θα έλεγα είναι ότι ο αρχικός μας σχεδιασμός πρέπει να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες. Ο στόχος της ενίσχυσης των προοδευτικών αυτοδιοικητικών δυνάμεων παραμένει ίδιος, χρειάζονται όμως διαφορετικές κινήσεις και ανάγνωση της νέας συγκυρίας ώστε αυτός να επιτευχθεί.
Σε αυτό το πλαίσιο, οφείλουμε να εξετάσουμε, ιδιαίτερα σε επίπεδο περιφερειών, και τις διαθεσιμότητες κεντρικών στελεχών του κόμματος. Δεν μπορούμε να πάμε με υποψηφιότητες χαμηλών πτήσεων σε μεγάλους δήμους ή περιφέρειες.
Τα στελέχη πρώτης γράμμης πρέπει να μπουν στην πρώτη γραμμή της μάχης. Δεν έχουμε κανένα περιθώριο, καμία πολυτέλεια να μη δώσουμε αυτή τη μάχη με τους καλύτερους δυνατούς όρους. Αυτή είναι η ευθύνη μας και ως τέτοια πρέπει να την αντιληφθούμε όλοι και όλες.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Κλείνοντας την εισήγηση μου προς την πιο κρίσιμη, την πιο ιδιαίτερη, την πιο δύσκολη συνεδρίαση από την ίδρυση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θέλω να πω το εξής :
Οφείλουμε να σταθούμε αντάξιοι σε αυτό που χτίσαμε μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα . Οφείλουμε να σταθούμε αντάξιοι της συλλογικής μας ευθύνης. Να μείνουμε όρθιοι, να γίνουμε δυνατοί.
Και αυτό μπορούμε να το επιτύχουμε με την ωριμότητα, τη σοβαρότητα που επιτάσσουν οι στιγμές.
Δεν σας κρύβω ότι και προσωπικά πολλές φορές αναρωτήθηκα πως μπορούμε να σταθούμε την επόμενη μέρα χωρίς Πρόεδρο τον Αλέξη Τσίπρα.
Είμαι αισιόδοξη για την επόμενη μέρα. Πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε. Όλοι και όλες μαζί.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Στη συνέχεια, τον λόγο πήρε ο αναπληρωτής γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Βασιλειάδης, ο οποίος τόνισε ότι «οφείλουμε από αύριο, από το τέλος των εργασιών της κεντρικής επιτροπής, με ενότητα και ομοψυχία, παραμερίζοντας τις όποιες διαφορές, τις όποιες διαφωνίες και βάζοντας στο επίκεντρο την ανάγκη διαφύλαξης του κόμματός μας, της σοβαρότητας μας, της ιστορίας μας αλλά και κυριότερα με σεβασμό σε όλους όσοι μας εμπιστεύθηκαν, να προχωρήσουμε σε ένα συντεταγμένο πολιτικό διάλογο από τους υποψήφιους προέδρους οι οποίοι θα κληθούν να αναλάβουν το δύσκολο έργο της ανασυγκρότησης του κόμματος μας».
Αναλυτικά, η ομιλία του Γιώργου Βασιλειάδη
Συντρόφισσες και σύντροφοι
θα ήθελα να ξεκινήσω με 2 προσωπικές αναφορές.
Η πρώτη αφορά τα καθοδηγητικά μας όργανα. Τις νομαρχιακές μας και τα χιλιάδες μέλη που με αυταπάρνηση και προσωπικές υπερβάσεις έδωσαν τις εκλογικές μάχες του Μάη και του Ιούνη.
Τους ευχαριστώ από καρδιάς που κράτησαν τη σημαία του κόμματος ψηλά και ξεπέρασαν κάθε δυσκολία που προέκυψε. Και που είχαν το ψυχικό σθένος στη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση να δώσουν τη μάχη με τόσο δυσμενείς όρους.
Η δεύτερη αφορά τον πρόεδρό μας Αλέξη Τσίπρα. Όπως ίσως παρατηρήσατε (αν και οι προσωπικές μου παρεμβάσεις για λόγους που θα εξηγήσω στην πορεία προς το έκτακτο συνέδριο σπάνια αναπαράγονταν από τους επίσημους λογαριασμούς του κόμματος) δεν έκανα καμία δημόσια αναφορά για την παραίτηση του προέδρου μας. Αφενός γιατί στον αλέξη δεν χωρούν αποχαιρετισμοί. Στην ιστορία δεν χωρούν αντίο.
Αφετέρου γιατί δεν ήξερα τι να γράψω για το παιδί που γνώρισα την Κυριακή των Βαΐων του 1999 σε μια συνεδρίαση του ΚΣ της νεολαίας στο ισόγειο της Σαρρή. Αυτό το παιδί που έμελλε να αλλάξει την ιστορία της ελληνικής και ευρωπαϊκής αριστεράς. Που έδωσε την ευκαιρία να ακουστούν οι φωνές των προγόνων μας.
Αλλά που έδωσε και σε μένα, τον γιο του ταχυδρόμου που δεν πήγε ποτέ διακοπές για να σπουδάσει τα παιδιά του, τη δυνατότητα και την τιμή να συμμετάσχω στην προσπάθεια να βγάλουμε τη χώρα από τη μνημονιακή περιδίνηση και την κοινωνική κρίση. Τον ευχαριστώ για όλα.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι.
η σημερινή σύνοδος της κεντρικής επιτροπής του κόμματός μας, γίνεται σε μια κρίσιμη συγκυρία. Από τη μία πλευρά βιώνοντας τη συντηρητική στροφή της ελληνικής κοινωνίας, την πλήρη επικράτηση της δεξιάς σε κάθε έκφανση της. Και από την άλλη πλευρά τη συντριβή του κόμματός μας και την υποχώρηση συνολικά του χώρου στα αριστερά του πολιτικού φάσματος.
Το κόμμα μας βρέθηκε ιδιαίτερα λαβωμένο μετά τις τελευταίες εκλογές αλλά και αμέσως μετά, με την απόφαση του προέδρου μας Αλέξη Τσίπρα να ανοίξει τις διαδικασίες διαδοχής του.
Το επόμενο διάστημα θα ζήσουμε μια πρωτόγνωρη τουλάχιστον για τη δική μου γενιά διαδικασία. Μια διαδικασία στην οποία θα κριθούμε όλοι μας. Τα ανώτερα στελέχη, η μεσαία στελέχωση, τα απλά μας μέλη. Η κοινωνία έχει στραμμένα τα βλέμματα της πάνω μας. Η ελληνική κοινωνία η οποία δεν πείστηκε από τον προγραμματικό λόγο του κόμματός μας, δεν πείστηκε ότι μπορούμε να αποτελέσουμε λύση στα αδιέξοδά της, όμως ακόμα και τώρα μας κοιτά και περιμένει όχι μόνο να ακούσει τις προτάσεις και τις θέσεις μας αλλά κυριότερα να δει αν έχουμε τη σοβαρότητα και την ωριμότητα να κουβεντιάσουμε, να αναστοχαστούμε, να συνθέσουμε, να αποφασίσουμε και να προχωρήσουμε μπροστά σχεδιάζοντας τον τρόπο με τον οποίο θα εκφράσουμε το σύνολο του προοδευτικού κόσμου για τον μεγάλο στρατηγικό στόχο. Τον κοινωνικό μετασχηματισμό και το σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία.
Συντρόφισσες και σύντροφοι
σε αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση μέσα σε ελάχιστες μέρες έπρεπε να εισηγηθούμε εγώ και η γραμματέας έναν οδικό χάρτη ο οποίος θα διασφάλιζε ότι με ομαλότητα και ωριμότητα το κόμμα μας, η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας, ο πυλώνας της προοδευτικής παράταξης, το μεγαλύτερο κόμμα της αριστεράς στην Ευρώπη και από τα μεγαλύτερα κόμματα του προοδευτικού χώρου στην ήπειρό μας, πως θα μπορούσε άμεσα να προχωρήσει στο σχεδιασμό της επόμενης ημέρας.
Είχαμε μπροστά μας δύο επιλογές. Η πρώτη ήταν ίσως αυτή που θα υπαγόρευαν οι ορθές και τυπικές κομματικές διαδικασίες, σε ομαλές συνθήκες. Ο εξαντλητικός διάλογος για τα αίτια της ήττας, η ενδοσκόπηση για να μπορέσουμε να βρούμε τις λύσεις και τις θεωρητικές και ιδεολογικές επεξεργασίες για την επόμενη μέρα, για το πώς προχωράμε, για το πώς σχεδιάζουμε, για το πώς θα μπορέσουμε να υλοποιήσουμε ένα πολιτικό σχέδιο που θα μπορούσε να εγγυηθεί την πολιτική και κοινωνική αλλαγή.
Από την άλλη πλευρά όμως είχαμε να αντιμετωπίσουμε μια πραγματικότητα. Σύνθετη, σκληρή και πολιτικά επείγουσα. Πώς θα ανταποκριθούμε στα καθήκοντά μας ως αξιωματική αντιπολίτευση, πώς θα ανταποκριθούμε στα καθήκοντά μας ως ο μοναδικός φορέας πραγματικής, ρεαλιστικής και εθνικά υπεύθυνης αντιπολίτευσης στο νεοφιλελεύθερο μονόδρομο της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που από την πρώτη μέρα μετά τις εκλογές ξέραμε ότι θα έρθει να υλοποιήσει ένα ακόμα αντιδραστικό σχέδιο, μια ακόμα συντηρητική στροφή στις τόσες που έχει πάρει τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία.
Μια κοινωνία που απογοητευμένη και από εμάς, από τις αβελτηρίες μας, από τις αντιφάσεις μας, από την υπέρμετρη πρόταξη του εγώ από καθέναν και καθεμιά από εμάς που προκαλεί έως και θυμηδία στον μέσο συμπολίτη μας, έμαθε να αρκείται στα λίγα, να κλείνει τα μάτια στην αδικία και τους αποκλεισμούς, μια κοινωνία που από τις κακουχίες έχει μετατραπεί σε μια κοινωνία χαμηλών προσδοκιών.
Έπρεπε λοιπόν να βρούμε και να υποτάξουμε τη συλλογική μας ανάγκη για ανάλυση, για επεξεργασία, για αυτοκριτική απέναντι στην ανάγκη το κόμμα να φανεί δυνατό, να έχει ηγεσία μέσα από μια μαζική και συμμετοχική διαδικασία, να προχωρήσει μπροστά και να δείξει ότι και θέλει και μπορεί να εκφράσει τις ανάγκες και τις ανησυχίες της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας για ένα καλύτερο και ασφαλές αύριο.
Ο οδικός χάρτης που εισηγούμαστε σήμερα, που εισηγηθήκαμε στην πολιτική γραμματεία και έχετε ενώπιόν σας και θα κληθείτε αύριο με τις οποίες αλλαγές να εγκρίνετε, αποτελεί τη βέλτιστη οδό ούτως ώστε και πολιτικά να συζητήσουμε αλλά και με σύντομες διαδικασίες να προχωρήσουμε.
Καταλαβαίνουμε απολύτως και κατανοούμε τις εύλογες ανησυχίες, τις εύλογες επιφυλάξεις, τα πραγματικά ζητήματα που ενδεχόμενα γεννιούνται από μια διαδικασία η οποία δεν ακολουθεί τις παραδοσιακές μας νόρμες. Μια διαδικασία την οποία μας επιβάλλουν οι έκτακτες συνθήκες της επόμενης περιόδου. Από την άλλη όμως στόχος όλων μας είναι και οφείλει να είναι ένας: πώς θα διαφυλάξουμε την ενότητα του κόμματος, πώς θα διαφυλάξουμε τη δυναμική του κόμματος, πώς θα μπορέσουμε να είμαστε παρόντες από την πρώτη μέρα αυτού του φθινοπώρου μέσα στη βουλή μέσα στα κινήματα μέσα στην κοινωνία για να προστατεύσουμε τα δικαιώματα της κοινωνικής πλειοψηφίας, να προστατεύσουμε τα δικαιώματα του ελληνικού λαού, να διασφαλίσουμε και να δώσουμε τη μάχη δυναμικά και όλοι μαζί για τη μεγάλη κοινωνική και πολιτική αλλαγή που έχει ανάγκη αυτός ο τόπος.
Να κάνουμε την Ελλάδα μια χώρα που μας αξίζει. Που σέβεται και αγκαλιάζει τα παιδιά της. Να είμαστε έτοιμοι να δώσουμε τις λύσεις όταν σε λίγους μήνες θα διαφανούν τα στρατηγικά αδιέξοδα των πολιτικών επιλογών και της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Οφείλουμε επομένως συντεταγμένα και με άμεσες αλλά πολιτικές διαδικασίες να προχωρήσουμε στην εκλογή της νέας μας ηγεσίας. Του νέου προέδρου ο οποίος θα διασφαλίσει την ομαλότητα διεξαγωγής ενός πλούσιου διαλόγου στα πλαίσια ενός έκτακτου συνεδρίου στο οποίο με νηφαλιότητα και με ψυχραιμία θα συζητήσουμε για τα αίτια της ήττας, θα συζητήσουμε για τις μεγάλες προκλήσεις του μέλλοντος, θα συζητήσουμε για τις μεγάλες οργανωτικές μας ανεπάρκειες αποτέλεσμα της κρίσης του μοντέλου του κόμματος νέου τύπου, τα αδιέξοδα που μας έχει δημιουργήσει η λειτουργία των τάσεων και πάνω σε αυτό το συνέδριο θα χτίσουμε την επόμενη μέρα του κόμματος μας. Πάνω σε αυτό το συνέδριο θα οικοδομήσουμε την επόμενη μέρα αυτού εδώ του τόπου πάνω σε αυτό το συνέδριο θα δώσουμε δύναμη στον συλλογικό μας διανοούμενο για να γίνει ο εκφραστής της κοινωνικής πλειοψηφίας, ο φορέας της κοινωνικής ανατροπής.
Οφείλουμε από αύριο, από το τέλος των εργασιών της κεντρικής επιτροπής, με ενότητα και ομοψυχία, παραμερίζοντας τις όποιες διαφορές, τις όποιες διαφωνίες και βάζοντας στο επίκεντρο την ανάγκη διαφύλαξης του κόμματός μας, της σοβαρότητας μας, της ιστορίας μας αλλά και κυριότερα με σεβασμό σε όλους όσοι μας εμπιστεύθηκαν, να προχωρήσουμε σε ένα συντεταγμένο πολιτικό διάλογο από τους υποψήφιους προέδρους οι οποίοι θα κληθούν να αναλάβουν το δύσκολο έργο της ανασυγκρότησης του κόμματος μας.
Κάποιοι θα πούνε ότι βάζουμε το κάρο μπροστά από το άλογο. Αλλά αλήθεια ποιο είναι το κάρο και ποιο είναι το άλογο; Αν ακόμα και σήμερα εδώ αμφισβητούμε τη συλλογική μας ηγεσία, πώς αλήθεια αυτή η υπό αμφισβήτηση συλλογική ηγεσία θα μπορέσει να διασφαλίσει τη συντεταγμένη προσφυγή μας σε ένα συνέδριο ιδεολογικής και πολιτικής επεξεργασίας;
Έχουμε ιερή υποχρέωση απέναντι στα μέλη μας, απέναντι στους ανθρώπους που μας ψήφισαν, απέναντι στους ανθρώπους που μας στήριξαν, απέναντι σε αυτούς τους αφανείς ήρωες που έδωσαν τη μεγάλη μάχη του τελευταίου τριμήνου και κυριότερα σε αυτούς που παρά το δυσμενές πρώτο αποτέλεσμα στάθηκαν στα πόδια τους και έδωσαν τη μάχη της δεύτερης εκλογικής περιόδου. Που βρέθηκαν στα εκλογικά κέντρα, που γίνανε ο εκλογικός μηχανισμός του συριζα που ήταν παρόντες στην καταμέτρηση και ήταν περισσότεροι από την εικοστη πρώτη Μαΐου, πώς αλήθεια θα τους κοιτάξουμε στα μάτια αν δεν δείξουμε την ελάχιστη σοβαρότητα, την ελάχιστη συντροφικότητα, την ελάχιστη δέσμευσή μας στην ενότητα του κόμματος και στην μεγάλη μάχη να ξανασταθούμε στα πόδια μας και να διεκδικήσουμε, να διεκδικήσουμε μαζί με αυτούς ένα καλύτερο αύριο για εμάς, για τα παιδιά μας, για την ελληνική κοινωνία.
Όλοι οι άνθρωποι μας σήμερα έχουν στραμμένο το βλέμμα τους, τα μάτια τους και την καρδιά τους σ’ αυτόν εδώ το χώρο. όλοι με αγωνία περιμένουν να δούνε την ηγεσία του κόμματος να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και να δεσμεύεται για την ενότητα την επόμενη μέρα.
Να δεσμεύεται για συλλογικές επεξεργασίες όχι με βάση τις ατομικές επιδιώξεις αλλά με βάση τον κοινό σκοπό.
Να δεσμεύεται ότι δεν θα διαγκωνίζεται για το ποιος είναι πιο καθαρός, ποιος έτρεξε περισσότερο ή ποιος έχει το μεγαλύτερο δίκιο ή το λιγότερο άδικο για αυτό το αποτέλεσμα αλλά να διαγκωνίζεται για το πώς θα μπορέσουμε να διασφαλίσουμε την ύπαρξη αυτής της μεγάλης ανάσας για τον προοδευτικό χώρο που υπήρξε διαχρονικά από την ίδρυσή του ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ.
Από αυτήν εδώ την αίθουσα αύριο το βράδυ πρέπει να βγούμε πιο παθιασμένοι και πιο μονιασμένοι από ποτέ για να ζητήσουμε από τον ελληνικό λαό, από την ελληνική κοινωνία, από την εργαζόμενη νεολαία, από τους συνταξιούχους, τους ελεύθερους επαγγελματίες, από τους ανθρώπους του μόχθου, να σταθούνε δίπλα μας, να συλλογιστούνε μαζί μας και να δώσουμε όλοι μαζί μέσα από τις τάξεις του κόμματός μας το έναυσμα του αγώνα για την ανατροπή των δεξιών και νεοφιλελεύθερων μονόδρομων που έχουν δεσμεύσει τη χώρα από το προηγούμενο εκλογικό αποτέλεσμα.
Με σοβαρότητα επομένως θα διαχειριστούμε την ήττα.
Με σοβαρότητα θα διαχειριστούμε τη διαδοχή του προέδρου μας Αλέξη Τσίπρα.
Με σοβαρότητα θα διεξάγουμε μια εκλογική διαδικασία εσωκομματική με το βλέμμα όμως στραμμένο όχι προς τα μέσα αλλά με το βλέμμα στραμμένο προς τα έξω προς την κοινωνία και τα προβλήματά της. Προς την Ευρώπη, προς τον κόσμο και τις μεγάλες αλλαγές που επιτελούνται και εμείς πρέπει να έχουμε θέση και να είμαστε πρωτοπόροι σε αυτές.
Γιατί το επόμενο διάστημα συνομιλητής μας δεν είναι μόνο ο ελληνικός λαός. Είναι και τα αδελφά μας κόμματα στην Ευρώπη, η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, οι προοδευτικοί πολίτες. Όλοι περιμένουν από το συριζα να ξανασταθεί στα πόδια του, να δώσει απαντήσεις και πιο δυνατός να βρεθεί όρθιος και ενιαίος την επόμενη μέρα.
Γιατί συντρόφισσες και σύντροφοι παρά τα όσα προβλήματα υπήρχαν διαχρονικά στο χώρο μας, παρά τις όσες διαφωνίες, ο εχθρός δεν βρισκόταν ποτέ εντός των τειχών. Ο εχθρός βρισκόταν πάντα έξω από αυτά εδώ τα τείχη από αυτόν εδώ το χώρο. Εμείς ένα πράγμα έπρεπε να κάνουμε: να μην περιχαρακωνόμαστε. Να μην περιχαρακωνόμαστε πίσω από αντιθέσεις οι οποίες έχουν ρίζες στα διαφορετικά πολιτικά και ιδεολογικά ρεύματα τα οποία συντροφεύουν τον καθένα από εμάς και τελικά συγκροτούν αυτό το ποτάμι, το πολύβουο ποτάμι που είναι το κόμμα μας.
Τις αντιθέσεις αυτές πρέπει να τις ξανά μετατρέψουμε σε όπλο. Σε όπλο που θα μας δώσει τη δυνατότητα να συνθέσουμε, να βρούμε λύσεις, να δούμε προτάσεις για την ελληνική κοινωνία. Να δείξουμε ότι η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, ένα ρεαλιστικό καλύτερο αύριο περνάει μέσα από αυτόν το χώρο μέσα από το δικό μας το κόμμα, μέσα από τις τάξεις των μελών μας, των στελεχών μας, μέσα από τις συλλογικές μας επεξεργασίες.
Να μην δαιμονοποιήσουμε τις αντίθετες γνώμες, να μην βάλουμε χαρακώματα ανάμεσα στις διαφορετικές απόψεις και να μην βγάζουμε γρήγορα και εύκολα συμπεράσματα κατά πως βολεύει τον καθένα.
Να ξεπεράσουμε το διαρκές πρόβλημα του χώρου που όταν μιλάει για αυτοκριτική εννοεί πάντοτε κριτική απέναντι στο διπλανό μας και όχι κριτική στον ίδιο μας τον εαυτό, για τις δικές μας πράξεις, για τις δικές μας παραλείψεις, για τα δικά μας προβλήματα και ελαττώματα και δυσλειτουργίες.
Ως προς τα αυτοδιοικητικά και για να μην επαναλάβω τα της εισήγησης. Η σοβαρότητα και ωριμότητα μας για το αν θα καταφέρουμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να καταλάβουμε τις αλλαγές που συμβαίνουν μέσα στην ελληνική κοινωνία θα είναι και αυτές οι αυτοδιοικητικές εκλογές.
Βρισκόμαστε σε ένα νέο περιβάλλον και κάθε σχεδιασμός ο οποίος είχε γίνει πριν τις εκλογές του Μαΐου του 2023 είναι πλέον στον παρελθόν. Εμείς οφείλουμε να μείνουμε στοχοπροσηλωμένοι στη συνεδριακή δέσμευση αλλά και στη δέσμευση της προηγούμενης κεντρικής επιτροπής όταν αποφασίσαμε να δώσουμε τη μάχη για συμπόρευση των προοδευτικών δυνάμεων στις τοπικές κοινωνίες.
Οφείλουμε έστω και υπό αυτές τις δυσμενείς συνθήκες να δώσουμε τη δυνατότητα για τις ευρύτερες δυνατές συνθέσεις μέσα από τα αυτοδιοικητικά μας σχήματα σε όλη την επικράτεια με ρεαλισμό αλλά και με σοβαρότητα. Να δώσουμε τη δυνατότητα στις κομματικές μας οργανώσεις να προχωρήσουν και να αναλάβουν την ευθύνη ώστε οι τελικές προτάσεις και εισηγήσεις πέρα από τους κεντρικούς δήμους να είναι προτάσεις συνθετικές και όχι περιχαράκωσης.
Εκεί θα κριθούμε στο τέλος όλοι. Και παρά τα λάθη, παρά τις παραλείψεις και παρά τη μεγάλη πολιτική ανατροπή που έχει συμβεί στις 21 του μάη και μετά. Να πάρουμε αύριο πολιτικές αποφάσεις για τις μεγάλες περιφέρειες. Με ποιο μοντέλο θέλουμε να προχωρήσουμε. Εμείς με την γραμματέα, στην εισήγηση προκρίνουμε να πέσουν στη μάχη τα κεντρικά μας στελέχη. Υπάρχουν και άλλες προτάσεις υπάρχουν κι άλλες θέσεις. Δεν λέμε ότι κατέχουμε τη μοναδική αλήθεια, είμαστε εδώ για να συζητήσουμε με ρεαλισμό και συλλογικά να πάρουμε την απόφαση.
