Σε κάποιες χιλιάδες μετρά τις ποικιλίες των πιάτων, που έχει δοκιμάσει ο σεφ Σταύρος Βασιλειάδης. Χημικός μηχανικός με μεταπτυχιακό στη Βιοτεχνολογία Τροφίμων και την Διαχείριση Αειφόρου Ενέργειας, επέλεξε ένα ταξίδι στην περιπέτεια των γεύσεων.
Η ιδέα του “One million bites”, έδειχνε δελεαστική, ίσως όχι τόσο όσο οι διαφορετικές διατροφικές επιλογές των λαών που συνάντησε στις πέντε ηπείρους.
«Οτιδήποτε φαίνεται σε εμάς περίεργο είναι δεδομένο για κάποιους άλλους λαούς. Πρώτα τρώμε με τον εγκέφαλο και μετά με το στόμα», σημειώνει. Όλα έχουν σχέση με τα στερεότυπα που δημιουργούμε ακόμη και στο φαγητό.
Στην Καμπότζη και την Ταϋλάνδη δοκίμασε σκορπιούς, ακρίδες, αράχνες, μεταξοσκώληκες, δηλαδή ότι πετάει, περπατάει και κολυμπάει.
«Είναι θέμα προπόνησης και χαρακτήρα. Η εξερεύνηση απαιτεί να βγαίνεις από την ζώνη της άνεσης και να είσαι επιδεκτικός σε κάθε τι νέο».
Το φαγητό ενώνει τον κόσμο. Όλοι τελικά βρισκόμαστε γύρω από ένα τραπέζι, όπυ συζητούνται όλα τα θέματα, οικογενειακά, κοινωνικά και οικονομικά.
Η βάση της δυτικής διατροφής είναι η πρωτεΐνη, από ψάρι ή μοσχαρίσιο κρέας. Στην Ασία, το κόκκινο κρέας είναι μεγάλη πολυτέλεια, ενώ στην Ινδία είναι απαγορευμένο, καθώς οι αγελάδες θεωρούνται ιερά ζώα. Αλλού κυριαρχεί το αρνί και αλλού το κοτόπουλο ή το ψάρι ως φθηνότερες επιλογές.
Ως γνωστό οι δυσκολίες εξεύρεσης της σωστής πρωτεΐνης και οι κλιματολογικές συνθήκες, που προκαλούν προβλήματα υγιεινής συντήρησης των χοίρων ή των βοοειδών κατέληξαν σε ιερές επιλογές και θρησκευτικές απαγορεύσεις.
Εκείνο που, όπως ομολογεί ο κ. Βασιλειάδης, δεν κατάφερε να φάει είναι το ποντίκι, όχι γιατί αυτά που καταναλώνουν οι ασιατικοί πληθυσμοί μοιάζουν με τους γνωστούς αρουραίους, αλλά γιατί η ιδέα ήταν αποτρεπτική. Ένα τρωκτικό από επιλογή δεν είναι ποτέ ψηλά στην λίστα ενός σεφ.
Ενδεχομένως δεν έχει δοκιμάσει ακόμη τα ψητά ινδικά χοιρίδια που καταναλώνουν οι ιθαγενείς των Άνδεων στο Περού. Ουδεμία σύγκριση γευστικά με το κουνέλι, για εκείνους που είναι τολμηροί. Τα μικρά ζώα εξημερώθηκαν πριν από χιλιάδες χρόνια από τους αγρότες προκειμένου να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της έλλειψης πρωτεΐνης σε υψόμετρο άνω των 2.500 μέτρων και να μην εκτρέφονται μόνο με τις πολλές, αλλά απολύτως μονότονες ποικιλίες πατάτας.
Διόλου εφησυχαστικός ο κ. Βασιλειάδης σημειώνει πως τα έντομα είναι η επόμενη πηγή πρωτεΐνης για την ανθρωπότητα. Όσοι δυσανασχετούν με την ιδέα να σκεφτούν ότι από ψημένα έντομα δημιουργείται άλευρο με το οποίο ήδη οι Ιταλοί παρασκευάζουν μακαρόνια και οι Ολλανδοί ετοιμάζονται να εκπλήξουν με την πρωτοποριακή συνταγή του μέλλοντος.
Σε κάθε περίπτωση οι δυνατότητες του πλανήτη να θρέψει τον συνεχώς αυξανόμενο πληθυσμό είναι πεπερασμένες.
