Σημαντική παρέμβαση από τον βουλευτή Β2′ Δυτικού Τομέα Αθηνών της ΝΙΚΗΣ , κ Ανδρέα Βορύλλα για το φλέγον ζήτημα της αθλητικής βίας στην Ολομέλεια της Βουλής. ΚΑΜΙΑ ΜΕΡΙΜΝΑ για τα θύματα των επεισοδίων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Καλούμαστε να εγκρίνουμε το σχέδιο νόμου με θέμα «Λήψη μέτρων για την αποτροπή, αντιμετώπιση και την καταπολέμηση της βίας στο πλαίσιο αθλητικών συναντήσεων», το οποίο κατέθεσε η κυβέρνηση προς έγκριση.
Σε λιγότερο από έναν χρόνο είχαμε βαριά φαινόμενα αθλητικής βίας με αποκορύφωμα τις δολοφονίες του Άλκη Καμπανού στη Θεσσαλονίκη και του Μιχάλη Κατσουρή από Κροάτες χούλιγκαν να διασχίζουν ανενόχλητοι τη χώρα και να φτάνουν στο γήπεδο της ΑΕΚ στην Νέα Φιλαδέλφεια. Και τέλος έχουμε την δολοφονία του αστυνομικού Γιώργου Λυγγερίδη από ναυτική φωτοβολίδα στα επεισόδια του Ρέντη.
Δυστυχώς έπρεπε να έχουμε θύματα για να αναλάβει νομοθετική πρωτοβουλία η κυβέρνηση με στόχο την αντιμετώπιση και την καταπολέμηση της βίας στο πλαίσιο αθλητικών συναντήσεων.
Το φαινόμενο της βίας σε αθλητικές συναντήσεις υπήρξε για αρκετές δεκαετίες σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, ωστόσο με σοβαρή και μακροχρόνια προσπάθεια έχει περιοριστεί.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα Αθλητικής βίας ήταν η τραγωδία στο γήπεδο του Χέιζελ των Βρυξελλών, στον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου του 1985 μεταξύ Λίβερπουλ και Γιουβέντους 39 άτομα έχασαν τη ζωή τους. Οι αγγλικές ομάδες –με απόφαση της UEFA– τιμωρήθηκαν με ποινή πέντε ετών αποκλεισμού, ενώ η Λίβερπουλ με έξι έτη.
Πέραν των σκληρών μέτρων που έλαβε η κυβέρνηση Θάτσερ, το σημαντικότερο ήταν ότι οι διοικήσεις των ομάδων συνειδητοποίησαν ότι, αν οι ίδιες βοηθήσουν στην υλοποίηση των σχεδίων κατά της αθλητικής βίας, μπορούν να κερδίσουν εκατοντάδες εκατομμύρια.
Βέβαια, δεν μπορούν όλες οι χώρες να συγκριθούν με την Αγγλία αναφορικά με τα κέρδη που μπορούν να αποκομίσουν οι ομάδες. Το σίγουρο όμως είναι ότι το παράδειγμα της Αγγλίας δείχνει ότι το φαινόμενο του χουλιγκανισμού δεν αντιμετωπίζεται μόνο με αυστηρά οριζόντια μέτρα, αλλά και με τη συμβολή των ομάδων, οι οποίες με το κατάλληλο δέλεαρ μπορούν να περιφρουρήσουν το προϊόν και τα γήπεδά τους.
Από το παραπάνω παράδειγμα είναι φανερό πως η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου «Έκτακτα μέτρα απαγόρευσης διάθεσης εισιτηρίων και παρουσίας θεατών σε αγώνες ποδοσφαίρου» ήταν ένα αναχρονιστικό μέτρο περιορισμένου και προσωρινού χαρακτήρα, το κόμμα μας πιστεύει ότι θα πρέπει να λυφθούν μέτρα που να ωθούν τις ίδιες οι ομάδες να αναλάβουν δράσεις κατά της αθλητικής βίας, το παράδειγμα της Αγγλίας είναι χαρακτηριστικό.
Για τον παραπάνω λόγο το κόμμα μας θα καταψηφίσει την κύρωση της εν λόγω Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου.
Το κόμμα μας έχει προτείνει ουσιαστικά μέτρα κατά της αθλητικής βίας τα οποία είναι τα κάτωθι:
την είσοδο στα γήπεδα με ισχυρή ταυτοποίηση (Ηλεκτρονικό εισιτήριο),
την ουσιαστική λειτουργία συστημάτων εποπτείας με κάμερες υψηλής ευκρίνειας,
να υπάρξει υποχρεωτική αρίθμηση θέσεων, μόνο ονομαστικές θέσεις και απαγόρευση μεταβίβασής τους.
η ευθύνη για τον έλεγχο των γηπέδων και των περιβαλλόντων χώρων να περάσει στις Ανώνυμες Αθλητικές Εταιρείες που τα χρησιμοποιούν.
Περιοδική ή και Ισόβια απαγόρευση εισόδου στα γήπεδα όσων έχουν καταδικαστεί για επεισόδια αθλητικής βίας.
Οι ποινές για επεισόδια αθλητικής βίας να μην έχουν ανασταλτικό χαρακτήρα, οι καταδικασμένοι να οδηγούνται στη φυλακή για έκτιση των ποινών τους.
Σε δολοφονικά επεισόδια σαν της Θεσσαλονίκης και του Ρέντη, να προβλέπεται η αποβολή αθλητικών ομάδων από τα πρωταθλήματα ή ο πλήρης μηδενισμός τους.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τους εργαζομένους σε αθλητικές εγκαταστάσεις και τα παρεμφερή επαγγέλματα, θα πρέπει σε περίπτωση τιμωρίας αθλητικού συλλόγου, αυτός να είναι υπόχρεος στην καταβολή των μισθών τους και αποζημιώσεων.
Το νομοσχέδιο που φέρνει προς έγκριση η κυβέρνηση έχει αρκετά θετικά σημεία, πολλά από αυτά περιλαμβάνονται και στις προτάσεις του κόμματός μας.
Θα θέλαμε το νομοσχέδιο να υιοθετήσει τις ποινές που προτείνουμε, όπως την απαγόρευση εισόδου στα γήπεδα όσων έχουν καταδικαστεί για επεισόδια αθλητικής βίας, τον μη ανασταλτικό χαρακτήρα τους και την αποβολή αθλητικών ομάδων από τα πρωταθλήματα ή τον πλήρη μηδενισμός τους.
Επίσης, εντοπίζουμε ορισμένες ελλείψεις και γι’ αυτό τον λόγο προτείνουμε τις εξής βελτιώσεις και προσθήκες:
Στο άρθρο 3 και στην τροποποίηση της παρ. 1 του άρθρου 41Α του ν. 2725/1999 περί σύστασης και διορισμού Προέδρου, Αντιπροέδρου και μελών της Διαρκούς Επιτροπής Αντιμετώπισης της Βίας, το στοιχείο β’ να αντικατασταθεί με εν ενεργεία δικαστικό λειτουργό (και όχι συνταξιούχο), ο οποίος και θα προεδρεύει της επιτροπής. Με αυτό τον τρόπο ενισχύουμε ακόμα περισσότερο θεσμικά την συγκρότηση και την λειτουργία της επιτροπής, η οποία θα έχει αυξημένες δραστηριότητες.
Με το άρθρο 3, η Διαρκής Επιτροπή Αντιμετώπισης της Βίας καλείται να υπερκαλύψει τη δικαιοδοσία των πειθαρχικών οργάνων του ν.2725/1999, τόσο αυτών που απαρτίζονται από τακτικούς δικαστές, όσο και των έτερων πειθαρχικών οργάνων των λοιπών αθλητικών ομοσπονδιών.
Με την παρ. 2 στοιχείο ιδ’ προβλέπεται η επιβολή διοικητικών μέτρων κατά της βίας σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις Εγείρεται ζήτημα συνολικής νομιμότητας των αποφάσεων (ΔΕΑΒ και δικαιοδοτικών οργάνων) κατά το ότι θα επιβάλλονται οι ίδιες ποινές (πχ αποκλεισμός έδρας ή πρόστιμο) για την ίδια παράβαση, σε βάρος του ιδίου, κατά περίπτωση, φυσικού ή νομικού προσώπου κάτι που απαγορεύεται από το νόμο. Η διάκριση του εάν η ίδια ποινή αφορά διοικητική ή πειθαρχική αρμοδιότητα δεν παίζει κανένα ρόλο, αφού όπως προαναφέρθηκε, μιλάμε για ίδια ποινή, κατά του ιδίου προσώπου και για την ίδια παράβαση κάτι που είναι ανεπίτρεπτο να λειτουργεί αθροιστικά.
Στο άρθρο 3 και στην τροποποίηση της παρ. 3 του άρθρου 41Α του ν. 2725/1999 στο έργο της Διαρκούς Επιτροπής Αντιμετώπισης της Βίας, προτείνουμε την προσθήκη νέων παραγράφων με τις εξής αρμοδιότητες:
i. Τήρηση ειδικού μητρώου με φυσικά πρόσωπα που τους έχει τεθεί περιοδική ή Ισόβια απαγόρευση εισόδου στα γήπεδα, κατόπιν καταδίκης για επεισόδια αθλητικής βίας.
ii. Τήρηση αρχείου με οπτικό υλικό για χρήση από τις αρμόδιες αρχές μετά από επεισόδια βίας εντός και εκτός αθλητικών εγκαταστάσεων.
iii. Επικοινωνία και ανταλλαγή πληροφοριών με αντίστοιχες επιτροπές χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την λήψη προληπτικών μέτρων.
iv. Υιοθέτηση βέλτιστων πρακτικών στον τομέα της εκπαίδευσης κατά της βίας.
Στο άρθρο 4, η σύσταση της Εθνικής Επιτροπής Συντονισμού αποτελεί απλά «μεταφύτευση» των προβλέψεων της Σύμβασης του Σαιν Ντενί (Saint-Denis) χωρίς προηγούμενη αξιολόγηση ή συγκεκριμενοποίηση του ρόλου της. Αναφέρεται πως είναι συλλογικό όργανο, στο οποίο ανατίθεται το έργο του συντονισμού μεταξύ των αρμόδιων φορέων, χωρίς να κατονομάζει ποιοι είναι οι αρμόδιοι φορείς και ποιες οι υποχρεώσεις τους απέναντι στην επιτροπή.
Στο άρθρο 5 και στην τροποποίηση του άρθρου 41Γ του ν. 2725/1999, σχετικά με τον Δειγματοληπτικό έλεγχο εισιτηρίων να ληφθούν υπόψη τα κάτωθι:
i. Μερίμνα για άτομα που δεν διαθέτουν smartphone κυρίως ηλικιωμένοι που είναι κάτοχοι διάρκειας. Άτομα άνω των 65 ετών να μπαίνουν με την επίδειξη του εισιτήριου και της αστυνομικής τους ταυτότητας στην αντίστοιχη θύρα και θέση που αναγράφεται στο εισιτήριο.
ii. Ο δειγματοληπτικός έλεγχος θα πρέπει να γίνεται με βασικά κριτήρια σε όλες τις θύρες του γηπέδου κατ’ αναλογία του αριθμού χωρητικότητας της κάθε θύρας, αλλά και να εστιάζει κυρίως σε θύρες οργανωμένων οπαδών με ιστορικό αθλητικής βίας.
Στο άρθρο 6 και στην τροποποίηση του άρθρου 41Α του ν. 2725/1999, σχετικά με την λειτουργία Πλατφόρμας ταυτοποίησης κατόχων αθλητικών εισιτηρίων να προστεθεί ιδιαίτερη παράγραφος, όπου να ορίζεται ότι η ηλεκτρονική πλατφόρμα ταυτοποίησης κατόχων αθλητικών εισιτηρίων δεν θα επιτρέπει την έκδοση εισιτηρίων σε πρόσωπα που περιλαμβάνονται στο ειδικό μητρώο με όσους τους έχει τεθεί περιοδική ή Ισόβια απαγόρευση εισόδου στα γήπεδα.
Στο άρθρο 10 και στην προσθήκη του άρθρου 1Β του ν. 4326/2015, περί της καθιέρωσης «ρήτρας παραβατικότητας» για τις Αθλητικές Ανώνυμες εταιρείες (Α.Α.Ε.), Τμήματα Αμειβομένων Αθλητών (Τ.Α.Α.) και ερασιτεχνικά σωματεία, που είναι αποδέκτες της προβλεπόμενης χρηματοδότησης από τη φορολογία των κερδών των παικτών στοιχήματος, η απομείωση της χρηματοδότησης σε περιπτώσεις παραβατικών συμπεριφορών σε αθλητικά σωματεία να διατίθεται και στα θύματα αθλητικής βίας.
Θεωρούμε σοβαρή αδυναμία ότι μαζί με την καθιέρωση της ρήτρας παραβατικότητας δεν ορίζονται τα κριτήρια και τα ποσοστά απομείωσης της χρηματοδότησης, ενώ ο νόμος δίνει την εξουσία στον εκάστοτε υπουργό με την έκδοση υπουργικής απόφασης να αποφασίζει κατά το δοκούν τα κριτήρια και τα αντίστοιχα ποσοστά απομείωσης της χρηματοδότησης.
Στο άρθρο 11 και στην τροποποίηση του άρθρου 41Β του ν. 2725/1999 (Α΄121), περί λεσχών φιλάθλων, γίνεται μια προσπάθεια να μειωθεί ο αριθμούς τους σε μια ανά έμβλημα, μολονότι και σήμερα ισχύει το ίδιο, ενώ είναι προβληματικό και ασαφές το τι θα γίνει αν ιδρυθούν σωματεία (όχι με τη μορφή λεσχών) τα οποία θα επιδιώκουν κοινούς σκοπούς με τις λέσχες.
Στο άρθρο 13 Υποχρεώσεις αθλητικών φορέων – Μέτρα αστυνόμευσης αθλητικών εκδηλώσεων, ορίζεται ότι η αρμοδιότητα για την τήρηση της τάξης, κατά τις αθλητικές συναντήσεις εντός και εκτός των αγωνιστικών χώρων, ανήκει στην Ελληνική Αστυνομία ή στο Λιμενικό Σώμα – Ελληνική Ακτοφυλακή, εφόσον η αθλητική συνάντηση διεξάγεται σε περιοχή δικαιοδοσίας τους.
Πιστεύουμε ότι οι αθλητικές συναντήσεις, είτε αυτές είναι μεταξύ ΠΑΕ/ΚΑΕ και λοιπών ανωνύμων εταιρειών, είτε μεταξύ ερασιτεχνικών σωματείων, θα πρέπει να εποπτεύονται μεν από το κράτος, αλλά η ευθύνη για τα όσα συμβούν στον έκαστο αθλητικό χώρο να βαρύνει τα αθλητικά σωματεία.
Προς τούτο, θα πρέπει και αυτά να έχουν αυξημένη δικαιοδοσία για ενέργειες εντός του γηπέδου προκειμένου να προστατέψουν την ομαλή διεξαγωγή αγώνων.
1. Δικαίωμα στα σωματεία να απαγορεύουν την είσοδο στον οποιονδήποτε θεωρούν τα ίδια ότι θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια του αγώνα με την παρουσία του.
2. Δικαίωμα να ασκούν τα ίδια σωματικό έλεγχο με οποιονδήποτε τρόπο και τεχνολογικά μέσα, παρουσία αστυνομικού προκειμένου να διασφαλιστεί η ευπρέπεια και ο ουσιαστικός έλεγχος.
3. Δικαίωμα να υποδεικνύουν στις αστυνομικές αρχές ποιοι επιθυμούν να ελέγχουν για κατοχή παράνομων υλών, υλικών και οπλισμού όπως φωτοβολίδες, μολότοφ, μαχαίρια, λοστούς κλπ.
4. Δικαίωμα να αποβάλουν από το γήπεδο οποιονδήποτε επιθυμούν, εφόσον έχει καταγράφει από το κλειστό κύκλωμα κάποια ενεργεία του που θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια του αγώνα.
5. Σε περίπτωση εκτεταμένων επεισοδίων που θα χρειαστούν παρέμβαση της αστυνομίας, ΜΑΤ κτλ, τα υπεύθυνα σωματεία θα καταβάλλουν αποζημίωση στην ΕΛΑΣ ιση με 10 φόρες το ημερομίσθιο κάθε απασχολουμένου οργάνου της τάξης. Η σχετική αποζημίωση θα εισπράττεται άμεσα εντός 15 ημερών μέσω της Ρήτρας Παραβατικότητας, δηλαδή από τη φορολογία των κερδών των παικτών στοιχήματος και θα αποδίδεται ως έκτακτο επίδομα στα όργανα της τάξης που κλήθηκαν για την αντιμετώπιση των επεισοδίων.
Η κυβερνητική εξαγγελία του Αυγούστου, μετά την αιματηρή «κροατική επέλαση», τελικώς απέκτησε χαρακτήρα νομοθετικής πρωτοβουλίας στις αρχές του 2024 και αφού προηγουμένως η Ελληνική Αστυνομία και η ελληνική κοινωνία θρήνησαν ένα ακόμα μέλος τους στο όνομα αυτού του «ακήρυχτου εμφυλίου». Και παρά τις πολύμηνες ζυμώσεις και τα «επιτελικά» φροντιστήρια του πρωθυπουργικού διευθυντηρίου η εν λόγω νομοθετική πρωτοβουλία δεν είναι παρά μια φενάκη.
Αφενός μεν, το ειδικό βάρος του συγκεκριμένου νομοθετήματος είναι απολύτως δυσανάλογο με τον χρόνο διαβούλευσης, ο οποίος είναι αποψιλωμένος, αφετέρου δε οι προτεινόμενες ρυθμίσεις αποτελούν νομική «αναβάπτιση» παλαιότερων και αναποτελεσματικών ρυθμίσεων. Όσες δε ρυθμίσεις παρουσιάζονται ως καινοτόμες, δεν είναι παρά συνταγματικές ακροβασίες.
Ο «ποδοσφαιροκεντρικός» χαρακτήρας του νομοσχεδίου προφανώς αγνοεί ότι τα περισσότερα εκ των επεισοδίων ή και των δολοφονικών ενεργειών (βλ. δολοφονία Φιλόπουλου) προφανώς μπορούν να συμβούν είτε εκτός αθλητικών εγκαταστάσεων είτε με αφορμή άλλη αθλητική συνάντηση (βλ. βόλεϊ)
Συγκεκριμένα:
1. Αναβαθμίζεται ο ρόλος της Δ.Ε.Α.Β. η οποία από ένα κατεξοχήν γνωμοδοτικό όργανο (όπως τουλάχιστον λειτουργούσε μέχρι σήμερα) καθίσταται ένας «υπερδικαιοδοτικός» φορέας, ο οποίος αναλαμβάνει την επιβολή των αυτοματοποιημένων κυρώσεων, υπό αίρεση. Εισάγεται, δηλαδή, το πρωτοφανές, ένα όργανο να διαθέτει μεν δέσμια αρμοδιότητα, ένα, όμως, αδρανεί τελικώς του αφαιρείται η αρμοδιότητα και αποφασίζει ο αρμόδιος Υπουργός! Δηλαδή, η Κυβέρνηση από τη μια επιθυμεί την ενίσχυση της Δ.Ε.Α.Β. από την άλλη όμως την αντιμετωπίζει με «λειτουργική δυσπιστία».
2. Η Εθνική Επιτροπή Συντονισμού αποτελεί «μεταφύτευση» των προβλέψεων της Σύμβασης του Σαιν Ντενί (Saint-Denis) χωρίς καμία προηγούμενη αξιολόγηση ή συγκεκριμενοποίηση του ρόλου τους. Συνιστά στην πραγματικότητα ένα πολυπρόσωπο όργανο το οποίο επιβεβαιώνει την γνωστή κακοδαιμονία της διοικητικής λειτουργίας. Δηλαδή, συγκροτώ μια επιτροπή από πρόσωπα που αδυνατούν να κάνουν κάτι ώστε να επιβεβαιώσουν όλοι συλλογικώς την πρακτική τους αδυναμία. Επίσης, ουδεμία μέριμνα λαμβάνεται στο νομοσχέδιο, ώστε να μην επικαλύπτονται οι αρμοδιότητες της εν λόγω Επιτροπής με τις αρμοδιότητες της Δ.Ε.Α.Β.
3. Στον δειγματοληπτικό έλεγχο εισιτηρίων προβλέπεται αδιάκριτα απλώς ένα χάος. Υπάρχει ένας απόλυτος εξισωτισμός όλων των ομάδων και των φιλάθλων τους, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η χωρητικότητα κάθε γηπέδου και η δέουσα επιμέλεια που μπορεί να εποδειχθεί από την γηπεδούχο ομάδα ως προς τον αυστηρό έλεγχο εισόδου στα γήπεδα.
4. Η πλατφόρμα ταυτοποίησης κατόχων συνιστά την παραδοχή ανικανότητας και αδυναμίας της παρούσας Κυβέρνησης και των προκατόχων της (Μητσοτάκης Ι και ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ), οι οποίες με διαδοχικές παρατάσεις επέτρεψαν την μη ολοκλήρωση της «κάρτας φιλάθλου» που θα αποτελούσε τον κύριο και ασφαλέστερο τρόπο ταυτοποίησης. Αντ’ αυτού εισάγεται η ταυτοποίηση μέσω της Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης Δημόσιας Διοίκησης (gov.gr – Ε.Ψ.Π.) χωρίς να λαμβάνεται μέριμνα (δικαιολογημένη εμπιστοσύνη) για τους υφιστάμενους κατόχους προαγορασμένων εισιτηρίων (κάρτες διαρκείας) αλλά και για τους μεγαλύτερους ηλικίας συμπολίτες μας, οι οποίοι ενδέχεται να μην διαθέτουν κινητή συσκευή νέας τεχνολογίας.
5. Η ηλεκτρονική εποπτεία αθλητικών εγκαταστάσεων μολονότι τα περισσότερα γήπεδα που φιλοξενούν αθλητικές συναντήσεις είναι δημόσια αποτελεί πλέον ευθύνη των ομάδων, οι οποίες φέρουν το βάρος της αγοράς, της εγκατάστασης και της συντήρησής τους. Βέβαια, η «μηδενική ανοχή» εξαντλείται στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ, ενώ αθλήματα όπως το βόλεϊ όπου έλαβαν χώρα οι πρόσφατες εγκληματικές ενέργειες παραμένουν χωρίς υποχρεωτική εποπτεία. Επίσης, χωρίς πρόνοια για τα δεδομένα των θεατών διευρύνεται το χωρικό πεδίο των ηλεκτρονικών συστημάτων εποπτείας (καταλαμβάνονται σχεδόν όλοι οι χώροι). Τα γήπεδα μολονότι θεωρούνται δημόσιοι χώροι εκφεύγουν του πεδίου εφαρμογής του π.δ. 75/2020 για την χρήση συστημάτων καταγραφής και λήψης σε δημόσιους χώρους. Άραγε, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα που είχε εγείρει και παλαιότερα προβληματισμούς έχει γνωμοδοτήσει επί των προωθούμενων ρυθμίσεων; Ας μας απαντήσει ο αρμόδιος Υπουργός για αυτό.
6. Εισάγονται αυτοματοποιημένες κυρώσεις μέσω της νομικής μεθόδευσης της καθίδρυσης αντικειμενικής ευθύνης σε βάρος των Αθλητικών Ανωνύμων Εταιριών (Α.Α.Ε.), χωρίς να παρέχεται κανένα δικαίωμα (διοικητικής) άμυνας και ανταπόδειξης γεγονότων που επιδέχονται αμφισβήτησης (π.χ. η έννοια της προσφορότητας του αντικειμένου, το οπτικοακουστικό υλικό που δίνεται στη Δ.Ε.Α.Β. με κάθε πρόσφορο μέτρο [μπορούν δηλαδή να επιβληθούν βαρύτατες κυρώσεις ακόμα και με ένα μονταρισμένο βίντεο]).
7. Η ρήτρα παραβατικότητας συνιστά μορφή παρέμβασης στην άσκηση της επαγγελματικής ελευθερίας των Αθλητικών Ανωνύμων Εταιρειών, κυρίως, η οποία επιβάλλεται κατ’ απόλυτη διακριτική ευχέρεια του Υπουργού (Αθλητισμού) χωρίς να προβλέπονται ούτε τα κριτήρια ούτε τα ποσοστά απομείωσης της χρηματοδότησης από τη φορολογία των κερδών των παικτών στοιχήματος.
8. Οι λέσχες φιλάθλων ρυθμίζονται ως η λειτουργία τους να γίνεται σε μια λιλιπούτεια κοινωνία. Γίνεται μια προσπάθεια να μειωθεί ο αριθμούς τους σε μια ανά έμβλημα, μολονότι και σήμερα ισχύει το ίδιο (μόνο που μπορεί να αναγνωριστεί μια ανά νομική οντότητα). Με το σχήμα που προωθείται θα εμπλέκεται λέσχη αναγνωρισμένη από ΠΑΕ μολονότι τα επεισόδια μπορεί να διεξάγονται σε μπασκετικό αγώνα. Εισάγονται (κατά παράβαση της ελευθέριας της αυτοοργάνωσής τους) ρυθμίσεις για τον εκδημοκρατισμό τους, ενώ προβληματικό και ασαφές παραμένει το τι θα γίνει αν ιδρυθούν σωματεία (όχι με τη μορφή λεσχών) τα οποία θα επιδιώκουν κοινούς σκοπούς με τις λέσχες.
9. Εισάγονται διακεκριμένες (ποινικές) μορφές δημόσιων δηλώσεων που παροτρύνουν, υποκινούν, ενθαρρύνουν ή διευκολύνουν με οποιονδήποτε τρόπο και ιδίως, δημόσια ή δια του έντυπου ή ηλεκτρονικού τύπου ή του διαδικτύου μεμονωμένα άτομα ή οργανωμένες ομάδες προσώπων για να διαπράξουν αδικήματα σχετικά με την αθλητική βία. Προφανώς, η περαιτέρω ποινικοποίηση και αυστηροποίηση των εν λόγω πράξεων θέτει ζήτημα συμβατότητας με τα SLAPPs, δηλαδή τις στρατηγικές νομικές αγωγές και την ελευθερία έκφρασης στον αθλητισμό, ιδίως από πρόσωπα που ασκούν το δημοσιογραφικό λειτούργημα (βλ. τις διώξεις του δημοσιογράφου Β. Παπαθεοδώρου από τον πρώην Υπουργό Αθλητισμού Λ. Αυγενάκη).
Πέρα από όσα αναλυτικά εξέθεσα, είναι προφανές ότι ο ομολογούμενος κύριος σκοπός του νομοσχεδίου ΔΕΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΘΗΚΕ σε κανένα σημείο του, καθώς ΚΑΜΙΑ ΜΕΡΙΜΝΑ δεν προβλέφθηκε για τις κατηγορίες ανθρώπων, που θα έπρεπε να προστατεύονται ειδικά με τις προβλέψεις του, που είναι τα θύματα αυτών των επεισοδίων, για τα οποία δεν προβλέπεται καν η αυτόματη καταβολή σοβαρής αποζημίωσης, καθώς και δεν ελήφθη κανένα ουσιαστικό μέτρο προστασίας των διαιτητών και παρατηρητών και, επομένως, εύλογα και χωρίς καμία τύψη συνειδήσεως καταψηφίζουμε όλα τα άρθρα του νομοσχεδίου.
Η ΝΙΚΗ αισθανόμενη ως χρέος τιμής απέναντι στα θύματα αθλητικής βίας, θα καταψηφίσει το παρόν νομοσχέδιο.
Σας ευχαριστώ.
