Μπορεί πολλά να γράφτηκαν για την σύσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο, για τους διαλόγους, τις κόντρες και τις αρνήσεις των πολιτικών αρχηγών είτε για το ασφαλιστικό, είτε το προσφυγικό είτε ακόμα και για το νέο εκλογικό νόμο αλλά ο πραγματικός λόγος ήταν άλλος.
Το Μαξίμου μπορεί να επιμένει ότι ήθελε να εκθέσει επικοινωνιακά τους υπόλοιπους αρχηγούς ειδικά σε σχέση με το ασφαλιστικό αλλά γνωρίζει πολύ καλά όταν έρθει η ώρα της ψηφοφορίας θα το περάσει με τους κυβερνητικούς ψήφους.
Ο πρωθυπουργός όμως πιέζεται με το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων. Για αυτό που όπως λέει και ο ίδιος έδωσε μεγάλη μάχη τον Ιούλιο μετά το δημοψήφισμα και τη διαπραγμάτευση των 17 ωρών στις Βρυξέλλες. Τότε η ελληνική κυβέρνηση παρέπεμψε το θέμα για το μέλλον.. και όπως φαίνεται αυτή η ώρα έφτασε.
Δηλαδή να αποφασιστεί το Ταμείο να εδρεύει πλέον στις Βρυξέλλες, να διοικείται από το κουαρτέτο και να περάσουν εκεί όλα τα χρήματα όχι μόνο από τις αποκρατικοποιήσεις αλλά και από μελλοντική εκμετάλλευση του φυσικού αερίου, και άλλων περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού κράτους.
Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είναι υπέρμαχος αυτής της άποψης και δεν πρόκειται να κάνει πίσω αυτή την φορά. Ο Αλέξης Τσίπρας το γνωρίζει πολύ καλά και προετοιμάζεται για όλα τα ενδεχόμενα και για αυτό θέλει και τη συγκατάθεση και των υπολοίπων πολιτικών αρχηγών. Να συνδράμουν δηλαδή στο να μετεγκατασταθεί το Ταμείο εκτός Ελλάδας..
