Στις ενστάσεις του σχετικά με τον τρόπο αξιοποίησης του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας, επανήλθε σήμερα, ο Υπουργός Ναυτιλίας, Θεόδωρος Δρίτσας, δίνοντας ωστόσο την αίσθηση ότι έχει αντιληφθεί πλέον την πραγματικότητα και μάλλον έχει βάλει νερό στο κρασί του, ώστε να εμφανίζεται πλέον ηπιότερος στις αντιδράσεις του, αφού σημείωσε χαρακτηριστικά ότι τόσο στο λιμάνι του Πειραιά όσο και στης Θεσσαλονίκης η χώρα μας δεν πρέπει να κινείται «ανάμεσα σε ένα φοβικό αρνητισμό από τη μία, και σε μία παράδοση άνευ όρων από την άλλη».
Καυτηριάζοντας, δε, τον τρόπο αντιμετώπισης του λιμανιού του Πειραιά από προηγούμενες κυβερνήσεις, τόνισε την ανάγκη μιας πιο φιλόδοξης αξιοποίησής του, αναφέροντας: «η διαπραγματευτική μας θέση απέναντι σε οποιαδήποτε αξιοποίηση του Λιμανιού του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, αλλά με άλλους όρους και με διαφορετικές εξειδικεύσεις, θα έπρεπε να είναι πιο φιλόδοξη στην πορεία των πραγμάτων και να μην υπάρχει μία «λατρεία» στην παροχή των πλουτοπαραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας σε άλλες αξιοποιήσεις από άλλους, χωρίς να καταλαβαίνουμε τι πλούτο έχουμε στα χέρια μας»
Σε άλλο σημείο της τοποθέτησής του στην Επιτροπή Παραγωγής & Εμπορίου της Βουλής, με αφορμή τη συζήτηση κύρωσης διακρατικής συμφωνίας με την Κίνα για θαλάσσιες υποθέσεις, ο Υπουργός, τόνισε την ανάγκη μιας πιο φιλόδοξης αξιοποίησης του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας, ανεξαρτήτως των ορίων στα οποία αναγκάζεται να κινηθεί η κυβέρνηση, σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Η Κυβέρνησή μας δεν διανοείται να μείνει σε δόγματα νεοφιλελεύθερα, ανεξάρτητα από τους συσχετισμούς που υπάρχουν για το ποια όρια αναγκαζόμαστε να κινηθούμε».
Υπογραμμίζοντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα, που διαθέτει η χώρα μας, ο Θεόδωρος Δρίτσας, κατέληξε στην παραδοχή ότι «όχι με μικρομεγαλισμούς, όχι με απομονωτισμούς και φοβίες οφείλουμε να τα βάζουμε μπροστά και να τα αξιοποιούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, για να μην κινούμαστε ανάμεσα σε ένα φοβικό αρνητισμό από τη μία, και σε μία παράδοση άνευ όρων από την άλλη», υποστηρίζοντας παράλληλα ότι δεν πρέπει να σταματήσει ποτέ η προσπάθεια καλύτερης αξιοποίησης των λιμανιών της χώρας με ένα διαφορετικό τρόπο απ’ ότι συνέβαινε στο παρελθόν.
