Τουλάχιστον 4 βασιλικές άμαξες, μεταξύ των οποίων και η κλειστή άμαξα, η πιο σημαντική της βασιλικής συλλογής με την οποία έγινε ο γάμος της Βασίλισσας Σοφίας της Ισπανίας, εντοπίστηκαν στο πρώην βασιλικό κτήμα στο Τατόι από την διεύθυνση συντήρησης του υπουργείου Πολιτισμού. Οι ειδικοί υπολόγιζαν πως υπήρχαν 12 τέτοιες άμαξες, αλλά τόσα χρόνια δεν είχε εντοπισθεί ούτε μία.
Ανακοίνωση του κ. Βασίλη Κουτσαβλή, προέδρου του Συλλόγου Φίλων Κτήματος Τατοΐου, αναφέρει:
«Με μεγάλη χαρά και ιδιαίτερη συγκίνηση ανακοινώνουμε σε όλα τα μέλη του Συλλόγου Φίλων Κτήματος Τατοΐου καθώς και σε όλους τους φίλους του Τατοΐου ότι εντοπίστηκαν από την διεύθυνση συντήρησης του Υπουργείου Πολιτισμού οι βασιλικές άμαξες. Μέχρι σήμερα ουδείς ήταν σίγουρος για το που βρίσκονται και σε ποια κατάσταση. Είναι τουλάχιστον 4 μεταξύ των οποίων και η κλειστή άμαξα, η πιο σημαντική της βασιλικής συλλογής με την οποία έγινε ο γάμος της Βασίλισσας Σοφίας της Ισπανίας.
Η ιστορία της άμαξας αυτής είναι συναρπαστική. Όπως μας πληροφορεί ο Πρίγκιπας Μιχαήλ στα Απομνημονεύματά του η άμαξα αυτή αγοράστηκε από τον Βασιλιά Γεώργιο Α’ περί το 1871. Η άμαξα αυτή ανήκε στον κόμη του Σαμπόρ, πρώην Δούκα το Μπορντό, γνωστός και ως Ερρίκος Ε’ των νομιμοφρόνων. Με τον Γαλλοπρωσικό πόλεμο του 1870 ο Ναπολέων Γ’ ανετράπη, ακολούθησε μια ασθενής δημοκρατία και η παλινόρθωση της μοναρχίας φάνηκε ξανά εφικτή. Δυστυχώς όμως το φιλομοναρχικό ρεύμα είχε διαιρεθεί στα δύο. Στους υποστηρικτές του Κόμη των Παρισίων και τους οπαδούς του Κόμη του Σαμπόρ.
Ο Κόμης του Σαμπόρ έρχεται σε συμφωνία με τον Κόμη των Παρισίων και τον ορίζει διάδοχό του μιας και ο ίδιος δεν είχε παιδιά και δεν μπορούσε να διασφαλιστεί η διαδοχή. Όλοι πλέον θεωρούσαν την μοναρχία δεδομένη και για τον λόγο αυτά παραγγέλνουν την άμαξα του Κόμη με την οποία θα έμπαινε ως Βασιλιάς Ερρίκος Ε’ στο Παρίσι. Μια πολύ σοβαρή όμως διαφωνία του με την Εθνοσυνέλευση, για την σημαία της χώρας, ματαιώνει την παλινόρθωση των Βουρβώνων και η άμαξα μένει αχρησιμοποίητη. Το 1883 ο Κόμης του Σαμπόρ πεθαίνει, ο Κόμης των Παρισίων δεν ανεβαίνει στον Θρόνο και του μένει η άμαξα την οποία και πουλά στον Βασιλιά Γεώργιο Α’ των Ελλήνων. Η άμαξα τροποποιήθηκε μιας και πάνω από τους θυρεούς του γαλλικού Οίκου ζωγραφίστηκαν οι θυρεοί της Ελληνικής Δυναστείας και χρησίμευσε ως η επίσημη άμαξα της Ελληνικής Βασιλικής Οικογένειας. Με αυτή την άμαξα έγινε ο γάμος του Διαδόχου Κωνσταντίνου και της Πριγκίπισσας Σοφίας της Πρωσίας, ο γάμος του Διαδόχου Παύλου και της Πριγκίπισσας Φρειδερίκης και τελευταία ο γάμος της Πριγκίπισσας Σοφίας της Ελλάδος με τον Πρίγκιπα Χουάν Κάρλος των Αστουριών. Λογικά, ανάμεσα στις 4 άμαξες που έχουν εντοπιστεί είναι και το εξαιρετικό ανοιχτό Άσκοτ Λαντό με το οποίο έγινε ο γάμος των Βασιλέων Κωνσταντίνου και Άννας-Μαρίας. Σύμφωνα με πληροφορίες του Ιστορικού κ. Κώστα Σταματόπουλου εξαρτήματα των βασιλικών αμαξών υπήρχαν μέχρι πρότινος στα χέρια απογόνων, του υπεύθυνου συντηρητή βασιλικών αμαξών των Ανακτόρων. Μακάρι και αυτά να δοθούν για την αποκατάσταση των αμαξών.
Στο αμέσως προσεχές διάστημα το υπουργείο Πολιτισμού θα προχωρήσει με τα πρώτα σωστικά μέτρα ενώ σύμφωνα με πληροφορίες μας οι άμαξες βρίσκονται, ευτυχώς ακόμα, σε καλή κατάσταση. Η χαρά και η συγκίνηση όλων μας είναι πολύ μεγάλη μιας και πλέον μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι θα έχουμε στο Τατόι ένα λαμπρό Μουσείο Βασιλικών Αμαξών και Αυτοκινήτων όπως στα περισσότερα αντίστοιχα μουσειακά πολιτιστικά σύνολα σε όλη την Ευρώπη! Η πρόταση του Συλλόγου στην οποία και θα επιμείνουμε μέχρι το τέλος είναι το νέο Μουσείο να χωροθετηθεί στο νέο Βουστάσιο όπου υπάρχει αρκετός χώρος για να εκτεθούν όλα τα βασιλικά αυτοκίνητα και οι άμαξες αλλά και να γίνει το καφέ και το πωλητήριο του Μουσείου. Μπροστά στο μεγάλο λιβάδι θα γίνουν χώροι πικ νικ και μεγάλων πολιτιστικών εκδηλώσεων. Το Μουσείο θα λειτουργεί παράλληλα και ως παρακολούθημα του κεντρικού Μουσείου στο Ανάκτορο. Στον χώρο του νέου Βουστασίου προτείνουμε να γίνει και ένα Μουσείο της γεωργοκτηνοτροφικής παραγωγής του κτήματος με τα παλιά εργαλεία και όλα τα τεκμήρια γύρω από την λειτουργία του κτήματος των 42.000 στρεμμάτων».
