Η μεγαλύτερη απειλή των τελευταίων δεκαετιών στο Δυτικό κόσμο ακούει στο όνομα των τζιχαντιστών. Τα τελευταία χρόνια τον τρόμο για τη δικαιοσύνη του Αλλάχ, όπως υποστηρίζουν τα μέλη των εξτρεμιστικών οργανώσεων, σκορπά το ISIS ( Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε, στα αγγλικά ονομάζεται ISIS, γνωστό επίσης ως Daech)
Η αρχή του ISIS πάει πίσω στο 2006, όταν η Αλ Κάιντα στο Ιράκ δημιουργεί με 5 άλλες ομάδες τζιχαντιστών το Συμβούλιο των μουτζαχεντίν στο Ιράκ. Αυτό το Συμβούλιο ανακήρυξε, την ίδια χρονιά, τη δημιουργία του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ.
Με το μαύρο χρώμα είναι η περιοχή που καταλαμβάνει το Ισλαμικό Κράτος:
Το 2014 το ISIS καταλαμβάνει τη Μοσούλη και ανακοινώνει την ίδρυση του Χαλιφάτου ενώ ο Abou Bakr al-Baghdadi αυτοανακηρύσσεται Χαλίφης, διάδοχος του Μωάμεθ. Το ISIS αρχίζει τη διαμάχη με την Αλ Κάιντα. Ωστόσο, η επίδρασή του εξαπλώνεται σε όλο τον μουσουλμανικό κόσμο και ελέγχει και άλλες ομάδες τζιχαντιστών, όπως είναι το Μπόκο Χαράμ στην Νιγηρία, ομάδες στο Σινά της Αιγύπτου (όπου έριξαν πρόσφατα το ρωσικό αεροπλάνο), στο Λίβανο, στην Αλγερία και στην Υεμένη.
Το Ισλαμικό Κράτος ή ISIS έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική οργάνωση από πολλά κράτη και βρίσκεται στο στόχαστρο του ΟΗΕ, της Αραβικής Ενωσης, των ΗΠΑ και της ΕΕ ενώ θεωρείται υπεύθυνο για εγκλήματα πολέμου, για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, για εθνοκάθαρση και γενοκτονία.
Πραγματοποιεί επίσης, συστηματικά, επιθέσεις και ανατινάζει διάσημες αρχαιτότητες στις περιοχές που ελέγχει.
Από τον Αύγουστο του 2014, μια διεθνής συμμαχία 22 χωρών παρεμβαίνει στρατιωτικά εναντίον του Ισλαμικού Κράτους.
Πόσο μεγάλο θέλουν το Ισλαμικό Κράτος
Το Ισλαμικό Κράτος είναι ένα κίνημα σαλαφιστών τζιχαντιστών, ιδιαίτερα εχθρικό στους σιίτες. Στόχος τους είναι να δημιουργήσουν ένα μουσουλμανικό κράτος που θα ξεκινάει από την Βόρεια Αφρική και θα φτάνει στην κεντρική Ασία.
Υπάρχουν διαφορές μεταξύ του Ισλαμικού Κράτους και της Αλ Κάιντα. Η Αλ Κάιντα πιστεύει ότι το τζιχάντ πρέπει κυρίως να στραφεί εναντίον των ΗΠΑ, του Ισραήλ, των δυτικών χωρών και των συμμάχων τους. Από την πλευρά του το Ισλαμικό Κράτος πιστεύει ότι ο βασικός εχθρός είναι το Ιράν και οι σιίτες. Τ0 2006 έγιναν πραγματικές μάχες ανάμεσα στην Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος.
Η στρατηγική του Ισλαμικού Κράτους
Η στρατηγική του δεν είναι τυχαία, δεν εξαρτάται μόνο από τις περιστάσεις, ούτε βασίζεται πάνω σε ένα συναίσθημα καταστροφής και βίας. Βασίζεται πάνω σε μια μακροχρόνια σκέψη, η οποία εγγράφεται στην ιστορία των τζιχαντιστικών κινημάτων. Γι’αυτό και το συγκεκριμένο κίνημα έκανε τα πάντα για να μετουσιωθεί σε κράτος.
Το Ισλαμικό Κράτος ακολουθεί μια στρατηγική που διαμορφώθηκε από τις ισλαμιστικές ιδεολογίες από το 2000 και διαχύθηκε παγκόσμια μέσα από το ίντερνετ. Ένα βιβλίο δημοσιεύτηκε το 2002 κάποιου Abu Bakr al-Naji με τίτλο «Η διοίκηση της αγριότητας», και γνώρισε τεράστια επιτυχία. Ο συγγραφέας εξηγεί τη στρατηγική με την οποία οι ομάδες των τζιχαντιστών θα μπορέσουν να κυριαρχήσουν εδαφικά απέναντι στα αραβικά και μουσουλμανικά καθεστώτα από την μία και απέναντι στους Αμερικανούς και τους Δυτικούς από την άλλη.
Πώς θα καταλάβουν τον κόσμο
Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι προκαλώντας ένα τεράστιο κύμα βίας στις μουσουλμανικές χώρες, οι τζιχαντιστές θα κατορθώσουν να αποδυναμώσουν τις κρατικές δομές και να επιβάλλουν το χάος και την αγριότητα. Οι τοπικοί πληθυσμοί θα χάσουν την εμπιστοσύνη τους στις κυβερνήσεις τους οι οποίες θα είναι ανίκανες να απαντήσουν στη βία με μεγαλύτερη βία. Οι τζιχαντιστές θα πρέπει τότε να επωφεληθούν από το χάος ώστε να κερδίσουν την λαϊκή υποστήριξη και να εμφανιστούν ως η μόνη εναλλακτική λύση. Τότε θα επαναφέρουν την ασφάλεια, τις κρατικές υπηρεσίες και θα διανείμουν τρόφιμα και φάρμακα. Θα διαχειριστούν το χάος και θα κερδίζουν όλο και περισσότερα εδάφη, οι τζιχαντιστές θα γίνουν ο πυρήνας του νέου χαλιφάτου. Είτε με πίστη είτε με τη βία, οι τοπικοί πληθυσμοί θα αποδεχθούν την ισλαμική διακυβέρνηση.
Ας σημειωθεί ότι στην παρούσα φάση όλα τα παραπάνω έχουν ήδη γίνει και το Χαλιφάτο έχει ανακηρυχθεί.
Η διεθνοποίηση του τρόμου
Ο άλλος άξονας της στρατηγικής του ΙSIS είναι η διεθνοποίηση του τρόμου. Η οργάνωση αρχικά κατέλαβε τα πρώτα εδάφη με σουνίτες Άραβες στο Ιράκ. Στη συνέχεια άρχισε να καταλαμβάνει ζώνες συνοριακές με τη Συρία, την Σαουδική Αραβία και την Ιορδανία. Ταυτόχρονα άρχισε να προκαλεί τη Δύση κάνοντας επιθέσεις σε μειονότητες, χριστιανούς, γυναίκες κλπ. ενώ άρχισε και τις επιθέσεις στο εξωτερικό. Οι δράσεις αυτές συνοδεύονται από προπαγάνδα που δίνει έμφαση στην αποικιοκρατία και προσπαθεί να εμφανίσει τους μουσουλμάνους ως αιώνια θύματα της Δύσης ώστε να κάνει τις δυτικές χώρες να αντιδράσουν.
Και εν μέρει το πέτυχε, γιατί η Δύση απάντησε δημιουργώντας μια Στρατιωτική Συμμαχία υπό τον έλεγχο των Αμερικανών.
Η θρησκεία και η βία
Το «κυβερνητικό πρόγραμμα» των ισλαμιστών είναι να αναπτύξουν τη μαζική θρησκευτικότητα, να κάνουν τη θρησκεία μια πολιτική και κοινωνική προτεραιότητα, να εκπαιδεύσουν στρατιωτικά τους νέους και να δημιουργήσουν μια στρατιωτικοποιημένη κοινωνία.
Το Ισλαμικό Κράτος δεν είναι μια ομάδα ψυχοπαθών σε έκσταση. Είναι μια θρησκευτική και στρατιωτική οργάνωση η οποία διαθέτει εκπαιδευμένους ηγέτες και έχει συγκεκριμένη στρατηγική στην υπηρεσία ενός ιερού πολέμου, όπως γράφει χαρακτηριστικά το έγκυρο σάιτ Slate, σε ανάλυσή του μετά το μακελειό στο Παρίσι, στις 13 Νοεμβρίου 2015.
Η Δύση δεν γνωρίζει καλά τους λόγους που οδήγησαν στην έκρηξη του ριζοσπαστικού Ισλάμ. Δεν κατανοεί επίσης πώς ο λόγος των τζιχαντιστών μπορεί να προσελκύει νέους ούτε καταλαβαίνει το μίσος και τη δίψα για εκδίκηση που έχουν απέναντι στη Δύση.
«Θα κατακτήσουμε τη δική σας Ρώμη, θα σπάσουμε τους σταυρούς σας και θα κάνουμε τις γυναίκες σας σκλάβες» δηλώνει ο Abou Muhammad al-Adni, ο εκπρόσωπος του Ισλαμικού Κράτους. «Κι αν δεν τα καταφέρουμε αυτή τη φορά, τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας θα τα καταφέρουν και θα πουλήσουν τα παιδιά σας στην αγορά σκλάβων…», πρόσθετε.
