Και ενώ ο χρόνος κυλάει στο μνημονιακό mode, προβάλλει επιτακτικό το ερώτημα, κατά πόσον είναι υλοποιήσιμη σήμερα η επιστροφή της χώρας στην κανονικότητα. Το grexit στον παρόντα χρόνο έχει φύγει από την ατζέντα των Ευρωπαίων, οι δανειοδοτικές ανάγκες της χώρας μέχρι το 2019 είναι περιορισμένες, ενώ την ίδια ώρα οι Ευρωπαίοι επιθυμούν να μας προάγουν, έστω και αν δεν έχουμε εκπληρώσει όλες τις υπεσχημένες μας υποχρεώσεις. Ακολούθως τα παγκόσμια funds καλοβλέπουν την Ελλάδα σαν επενδυτική ευκαιρία, δοθέντος ότι πλέον έχει γίνει πολύ φτηνή για αυτά και οι αγορές εκτιμούν ότι πια δεν είναι εύκολο η χώρα να «βγει εκτός κυκλοφορίας», όπως συνέβη το αλγεινό 2015.
Ωστόσο οι αγορές δεν έχουν πεισθεί, ότι ο Αλέξης Τσίπρας, μπορεί να ανορθώσει αναπτυξιακά τη χώρα. Στις συχνές συνομιλίες μαζί τους, δείχνει να έχει πλέον εμπεδώσει τον τρόπο σκέψης τους και τις λειτουργίες τους. Στην πράξη όμως κατά την διακυβέρνηση της χώρας, αποδείχνεται παντελώς αδύναμος, να κάνει τις μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις που θα φέρουν την επενδυτική άνοιξη στην Ελλάδα. Ίσως και να είναι δέσμιος του «αγκυλωμένου» κομματικού ακροατηρίου και των στενών στελεχών του.
Σταθμίζουν όμως οι αγορές και τα δεδομένα των γοργών πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα, που δείχνουν ως κάτι παραπάνω από βέβαιο, την άνοδο στην εξουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη με την «Νέα Δημοκρατία». Με μια νέα μάλιστα πολιτική ατζέντα μεταρρυθμιστική και φιλοαναπτυξιακή, αλλά και με την αδήριτη ανάγκη, να αντιπαλέψει με απηρχαιωμένες δομές και παλαιοκομματικές νοοτροπίες μέσα στο κόμμα.
Είναι εμφανές έτσι, ότι συμφέρει όλο το πολιτικό σύστημα της Ελλάδος, η επάνοδος της χώρας στην κανονικότητα. Αφενός μεν τον Αλέξη Τσίπρα, που του είναι επιτακτικά αναγκαίο, ένα νέο πολιτικό αφήγημα επιτυχίας της χώρας, το οποίο με την σειρά του, θα του προφέρει τις αναγκαίες «ανάσες ζωής», για να μην συντριβεί ολοκληρωτικά από την επέλαση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αφετέρου τον κομίζοντα πολλές ελπίδες Κυριάκο Μητσοτάκη, που δεν έχει το περιθώριο να παραλάβει μια νέα «καμένη γή» και να βρεθεί στο «έμπα» του αντιμέτωπος, με μια νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ή με μια ακόμα οδυνηρή γύρα για το ασφαλιστικό.
Δυστυχώς όμως επάνοδος στην κανονικότητα, συνεπάγεται μια λειτουργούσα αποτελεσμα-τικά και ευέλικτη Δημόσια Διοίκηση, μια απονέμουσα με ταχείς ρυθμούς Δικαιοσύνη, μια Εθνική Παιδεία, με όραμα και οξυμμένα μεταρρυθμιστικά ανακλαστικά και ένα σύστημα εσωτερικής ασφάλειας επίσης, που θα διασφαλίζει τις αστικές ελευθερίες τα δικαιώματα και τις περιουσίες των πολιτών. Ακριβώς δηλαδή, ότι δεν έχει η Ελλάδα σήμερα και έπρεπε χτές κιόλας, να είχε κατακτήσει. Μπορεί οι γύπες του παγκόσμιου χρηματιστηριακού κεφαλαίου, να έχουν την δυνατότητα να ανεβάζουν τον δείκτη του χρηματιστηρίου και να τον καθιστούν επενδυτικά ελκυστικό, όμως οι σοβαροί επενδυτές που προσβλέπουν να επενδύσουν μακροπρόθεσμα στην Ελλάδα, αξιώνουν να γνωρίζουν, ότι θα τοποθετήσουν τα λεφτά τους, σε μια λειτουργούσα κανονικά χώρα. Δυστυχώς αυτή η πικρή αλήθεια, δεν έχει γίνει συνείδηση στον Αλέξη Τσίπρα, η χειρότερα ακόμα, είναι σιδηροδέσμιος, του εμμονικού κομματικού του ακροατηρίου, που είναι αγκιστρωμένο σε κρατικοδίαιτες αντιλήψεις του παρελθόντος, τις οποίες παταγωδώς αποδοκίμασε η ιστορία.
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
www.panosavramopoulos.blogspot.gr
