Η ημέρα αυτή είναι αφιερωμένη στα παιδιά που δίνουν καθημερινά μάχη να επιβιώσουν, να αντιμετωπίσουν την ασθένειά τους και να ζήσουν όπως τα υπόλοιπα παιδιά με ανεμελιά και αγάπη.
O καρκίνος είναι μια ασθένεια ιδιαίτερα «δύσκολη» και γίνεται ακόμα «δυσκολότερη» όταν εμφανίζεται σε παιδιά. Οι κυριότερες μορφές παιδικού καρκίνου είναι οι λευχαιμίες, οι εγκεφαλικοί όγκοι και τα λεμφώματα. Η έγκαιρη διάγνωση αυξάνει και τα ποσοστά ίασης.
ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ;
Πολλά παιδιά γνωρίζουν την ασθένειά τους εφόσον δεν αισθάνονται καλά, επισκέπτονται τον γιατρό συχνότερα και καταλαβαίνουν το άγχος της οικογένειας. Το παιδί όταν δεν γνωρίζει, μπορεί να φαντάζεται χειρότερα επομένως, λέγοντάς του την αλήθεια μειώνεται το άγχος και συνεργάζεται στη θεραπεία.
ΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ;
Εξαρτάται από τη σχέση των γονιών με το παιδί και την ικανότητα διαχείρισης των συναισθημάτων τους. Οι γονείς μπορούν να μιλήσουν στο παιδί, αφού πρώτα συμβουλευτούν ειδικούς. Διαφορετικά, μπορεί να το ανακοινώσει ο γιατρός με την παρουσία, όμως, κάποιου κοντινού προσώπου που θα παρέχει υποστήριξη. Καμία χρονική στιγμή δεν είναι η κατάλληλη. Το καλύτερο είναι να το μάθει όσο πιο σύντομα γίνεται.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ;
Η ηλικία και η πνευματική ωριμότητα του παιδιού καθορίζουν το τι πρέπει να ξέρει. Στο παιδί πρέπει να μιλήσουν με ευγένεια και ειλικρίνεια και να απαντήσουν σε όλες του τις ερωτήσεις. Σημαντικό είναι να μάθει την διαδικασία της θεραπείας και τις παρενέργειες που μπορεί να έχει.
ΚΥΡΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ:
- Συνεχείς εισαγωγές στο νοσοκομείο
- Παρενέργειες χημειοθεραπείας (ναυτία) και ακτινοθεραπείας (εμετοί)
- Παρενέργειες χειρουργικής επέμβασης
- Αλλεργία στην χορήγηση αίματος, παραγώγων αίματος ή αντιβιοτικών
- Τροποποιήσεις σχολικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων
- Αποτυχία ορισμένων θεραπειών
«ΘΑ ΓΙΝΩ ΚΑΛΑ;»
Πρέπει να εξηγήσουμε στο παιδί ότι τα φάρμακα, οι ακτινοθεραπείες και η εγχείρηση θα το βοηθήσουν να απαλλαγεί από τον καρκίνο. Πρέπει να μάθει ότι οι γιατροί και η οικογένειά του θα κάνουν ότι μπορούν για να το βοηθήσουν. Αυτή είναι μία ελπιδοφόρα απάντηση που το κάνει να αισθάνεται μεγαλύτερη ασφάλεια.
ΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ
Το παιδί συχνά αισθάνεται θλίψη, άγχος, ανασφάλεια και ίσως δυσκολεύεται να εκφράσει συναισθήματα και φόβους. Ένας τρόπος έκφρασης είναι το παιχνίδι όπου οι γονείς πρέπει να το ενθαρρύνουν σε αυτό. Ιδιαίτερα παίζοντας με κούκλες, αυτοκινητάκια ή ζωγραφίζοντας, μπορεί να εκφράσει την αβεβαιότητα που νιώθει και την ανάγκη για αγάπη και στήριξη.
ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΓΟΝΕΩΝ
Εξίσου σημαντική είναι η ψυχολογική υποστήριξη στους γονείς. Τα παιδιά αγχώνονται περισσότερο με την υπερβολική ανησυχία των γονιών, ενώ όταν αντιδρούν ψύχραιμα το παιδί δείχνει υπομονή και συμμόρφωση στη θεραπεία.
Οι γονείς, πέρα από το άρρωστο παιδί, θα πρέπει να φροντίζουν τον εαυτό τους και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Είναι σημαντικό να συνεχίσουν φυσιολογικά την ζωή τους με κανόνες, οικογενειακές δραστηριότητες και προσδοκίες δείχνοντας έτσι εμπιστοσύνη στο παιδί για την αντιμετώπιση της ασθένειας.
ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ;
Μπορείς και εσύ να βοηθήσεις!
- Δώρισε μαλλιά: εάν πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις (π.χ. 20 εκατοστά και άνω, φυσικό χρώμα).
- Γίνε αιμοδότης: τα παιδιά που νοσηλεύονται στα Ογκολογικά Τμήματα των Παιδιατρικών Νοσοκομείων παρουσιάζουν μεγάλες ανάγκες σε αίμα, αιμοπετάλια και παράγωγα.
Ο ΠΑΙΔΙΚΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΑΤΟΣ, ΟΥΤΕ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕΤΑΔΙΔΕΤΑΙ.
*Η Κόρχατζη Ειρήνη και η Μαυρόκωστα Αννίτα είναι ψυχολόγοι
